Verlatingsangst

Ging hij na die 20-25 minuten wel slapen? Want dan kan het zo zijn dat als je dat een paar dagen doet, het uiteindelijk juist heel veel tranen scheelt. Ik zou achteraf willen dat ik dat bij mijn dochtertje gedaan had. Bij mijn zoontje hebben we dit gedaan, andere methode, maar hij was ook jonger en het geeft zoveel rust, hij is een topslaper nu!

Ik vind persoonlijk 20-25min huilen erg lang. Ik zelf zit nu met hetzelfde, verlatingsangst (dochter nu net 1 jaar). Ik denk juist dat een kindje dan angstiger kan worden? Sorry ben hier heel eerlijk in, bedoel het niet bekritiserend hoor, want snap dat je alles probeert.. Ik zit zelf eerder te denken aan; * Minder uit bed oppakken, maar veel aaien over d'r hoofdje (alleen als ze echt flink van streek is even een knuffeltje geven en snel weer terugleggen) * Juist blijven praten tegen m'n kindje als ik wegga en ook beetje geluid maken als ik op de gang enz ben. Dan snapt ze dat ik niet echt weg-weg ben. En dan steeds iets langer ertussen houden voordat ik terug ga naar haar kamertje * Een vast bedtijd ritueeltje. Zoals slaapzakje aan, flesje (voor zolang ze die nu nog krijgt), tandjes poetsen, boekje lezen/zacht liedjes zingen, muziekje vd babyfoon en dan neerleggen. En dat ook hetzelfde doen als mijn partner * Ook wil ik haar niet meer zo snel bij ons in bed nemen. Echt laten merken en laten vertrouwen dat haar eigen kamertje veilig is. Probeer nu momenteel ook een zacht nachtlampje aan te doen (idee dat ze het eng vindt als het donker is?) Verder denk ik dat het een fase is waar ze overheen groeien...

Ps. Ook weleens gelezen dat babys/kids huilen omdat dat hun enige vorm van communiceren is Ze huilen omdat ze het moeilijk hebben. Niet om ons te pesten of "manipuleren" ofzo (zeg niet dat jij dit zegt hoor!!) Maar ik reageer dus wel op huilen, als het echt dramatisch is zegmaar. Anders heb ik het idee dat ik tegen m'n baby zeg "zoek het maar lekker uit". En dan dénk ik dat ze juist angstiger wordt en zich alleen (gelaten) voelt Maar wij proberen nu ook haar éven te laten huilen. In de zin van, paar minuten.. en ja zijn nu ook met naar bed brengen wat langer bezig (en soms ook snachts), maar ik vind.. ons kleintje heeft ons even meer nodig, tijdelijk. Het gaat vast wel weer beter (zolang we wel duidelijke structuur geven?). Maar ja, hè, ieder zijn ding en iedere ouder doet het op zijn/haar manier. Volg vooral je hart🤗

Oja. Nog een goeie tip, al zeg ik het zelf😝 * een knuffeltje of 2. Mijn dochter lijkt zich aan de knuffels te hechten en geeft ze ook kusjes voor ze gaat slapen. Zo lief. Denk dat ze er meer vertrouwen door krijgt * en als laatste, geef ik soms zo'n bad boekje (zacht boekje) waar ze nog zelf even in mag kijken (lijkt ze dan uiteindelijk moe van te worden, maar ook blij). Of dit echt slim is om te doen weet ik nog niet. Wij zijn ook in de uitprobeer fase😂

Knuffeltje is absoluut een goede tip! En hier heb ik ook steeds 5 minuten gedaan destijds. Maar als je kindje met 1x 20-25 minuten huilen verder gewoon slaapt, ipv lang wakker is een daarbij ook onrustig, denk ik niet dat dat verkeerd is. En ze huilen omdat ze je nodig hebben, maar ook omdat ze iets willen. Mijn zoontje kan bijvoorbeeld uit zijn steeeekker gaan als ik iets van hem afpak, of als ik hem heel even in de box zet. Dat is ook zijn manier van protest. Daar is niks mis mee, maar niet alles hoeft volledig getroost te worden. Die leeftijd zijn ze ook voorbij. Dus inderdaad je kindje vertrouwen geven dat je altijd terug komt. Maar het bedritueel is hier juist kort. Naar boven, luier, omkleden, tanden poetsen, gezicht wassen en insmeren. Duurt alles bij elkaar iets meer dan 5 minuten denk ik. Dan slaapzak aan, flesje drinken en in bed. Bij het flesje of ook gedurende het omkleden enzo 'zing' ik een standaard riedeltje voor hem en bij het in bed leggen dus niet meer. Het is heel duidelijk en hij gaat goed slapen hierop. Op gezicht wassen en tanden poetsen na is het ook precies hetzelfde als overdag.

Wij laten hem ook wel eens 10 min. Huilen, als we alles al geprobeerd hebben. Soms helpt bij ons nog wel eens een muziekje aan via de babyfoon en idd veel troost bij knuffels in zijn bed. Rondom het huilen, ze zeggen ook dat na 9 maanden een kindje ook door kan hebben dat als hij huilt, je komt, troost , de borst etc. En dat is geen bewuste inzet, maar instinctief. Ze zeggen toch ook dat voor half jaar laten huilen, geen zin heeft, negatief effect kan hebben op de baby en daarna dat je het gereguleerd, aantal minuten wel kan . Vooral als je verschil merkt, bij binnenkomen, is hij direct weer vrolijk? Of blijft hij huilen.. die van mij is soms direct vrolijk.. vanaf die tijd is het ook opvoeden en laat een kleintje idd ook merken als hij ergens niet mee eens is. Wat alleen maar goed is voor de zelf identiteit creëren 😜 Maar iedereen moet het doen zoals dat goed voelt voor diegene! ☺️