Vloerbed of peuter bed

Ik kijk even mee, herken dit zo erg pff

Wat zal dat zwaar zijn! Geen tips voor een specifiek bed doen. Maar gewoon een vraag, denk je dat een ander bed de slaap problemen oplost? Want als ik jouw bericht lees ben ik bang dat dat niet de oplossing gaat zijn maar dat je eerst het 'niet willen slapen' aan moet pakken 😟 wat zeker niet onmogelijk is hoor! Heb je eens aan een slaapcoach gedacht?

Ik vind een vloerbed heel fijn, omdat je er dan zelf gewoon naast kan liggen en als ze in slaap zijn makken weglopen. Scheelt veel 'gehang' bij het bed van je kindje

Ik heb er met het consultatiebureau over gesproken en zij zeggen dat hij gewoon eventjes moet huilen. En als hij te erg huilt om hem dan te troosten. Maar het probleem is, dat als ik hem troost (wat enkel kan door hem het bedje uit te halen) hij weer van vooraf aan begint bij het terugleggen in het bedje. Hij wil gewoon zo graag bij ons zijn. Ik dacht dat met zo’n ander bedje wij makkelijk bij hem kunnen liggen en als hij dan slaapt dat we voorzichtig weg kunnen lopen.

Poeh, dit klinkt heel pittig zeg! Logisch dat het je begint op te breken. Zijn medische oorzaken uitgesloten? Oortjes bijv? Heb je een ledikant waar evt. een zijkant uit kan? Wij hebben bij onze oudste toen een losse zijkant bij kunnen kopen. Dan kun je het eerst uitproberen, voordat je een vloerbed/peuterbed aanschaft? Ons zoontje was al iets ouder (17 mnd) toen de zijkant eruit ging en dit was dan helemaal open, zonder hekje zeg maar. De eerste paar nachten een campingbed matrasje ernaast gelegd. Voor het geval hij eruit zou vallen. Daarna alleen een vloerkleed. Hij is er denk ik 1x uitgevallen, even getroost en weer terug gelegd. Daarna ging het goed en hij bleef ook in zijn bedje. Je had al eerder een topic geopend toch? Dat je het idee hebt dat hij zich opgesloten voelt?

Ja klopt, ik denk nog steeds dat het opgesloten zijn wel mee speelt. Maar hij kan zich gewoon niet zo goed uiten nog. Hij kan enkel huilen natuurlijk. Ik vergelijk het met de box eigenlijk. In de box is het huilen en krijsen, maar op de vloer spelen is geen enkel probleem, terwijl dat dezelfde locatie is als waar de box stond. Ik heb net nog gekeken en de zijkant van het ledikant kan er niet af helaas. De lattenbodem leunt op de steuntjes die in het zij hekje zit. Medische oorzaak heb ik niet eens aan gedacht. Bij ons slaapt hij prima, maar in een eigen bedje gewoon totaal niet. Hij wil gewoon graag bij ons zijn. Volgens mijn moeder was ik net zo en mijn man was als baby ook altijd aan het huilen omdat hij niet wilde slapen in z’n ledikant. Hij zal het wel van ons hebben denk ik dan. 😔

Snap ik helemaal! En in dat opzicht zal dat zeker makkelijk zijn. Aan het consultatiebureau vind ik dat je vrij weinig hebt op zo'n moment. Ze vertellen het heel makkelijk, maar zo eenvoudig is het niet. Maar goed, toch mijn tip om eens een slaapcoach in te schakelen. Die kijkt echt specifiek met jouw persoonlijke situatie mee. En echt, ik denk dat je dat hele vloerbed dan niet eens nodig zult hebben. Maar je moet doen waar jij je goed bij voelt!

Ik zit online eens te kijken naar slaapcoach. Maar wat hier in de buurt zit kost al snel €400. Heel eerlijk heb ik dat geld niet zomaar liggen.

Zelf geen ervaring mee, maar m'n buurvrouw had hetzelfde en zij heeft haar zoontje toen in een peuterbed gelegd vanaf 1 jaar, toen ging het een stuk beter. Gingen ze er inderdaad naast liggen en konden ze makkelijker weg. Als ze zelf niet in slaap waren gevallen😅

Hier geen ervaring met zoiets op zo’n leeftijd, pas als ze wat groter zijn. Geen idee of jullie CB dit ook benoemd heeft, maar het gaat bij slaap om associatie. Stel, kind valt inderdaad lastig in slaap zonder jullie en je blijft erbij tot hij slaapt, dan heb je kans dat in de nacht hetzelfde gebeurt omdat hij zonder jou niet in slaap kan vallen bij het tussendoor wakker worden. Tenzij dit in de nacht bij jullie geen probleem is natuurlijk.

Geen ervaring met het huilen, maar wel met een vloerbedje op deze leeftijd, met onze oudste. Kamer gebabyprooft en een kastje met wat speelgoed neergezet waar ze zelf bij kon. Onze oudste is nooit over het hekje heen geklommen. Ze is er misschien 2x uit gevallen (we hadden een speelmatrasje voor de opening liggen zodat ze toch vrij zacht terecht kwam), daarna hebben ze het best wel snel door hoe het werkt. Soms had ze even een nachtelijke avontuurtje dat ze zelf ging spelen, en na een paar keer kroop ze dan ook weer zelf terug in bed. Soms sliep ze een nachtje op de grond of op het speelmatrasje, maar zolang ze slaapt en blij is leek ons dat niet zo'n probleem eigenlijk. Als je een goed laag vloerbed hebt hoeven ze daar ook nog niet voor te lopen hoor. We merkten dat het haar heel veel rust gaf dat ze niet op ons hoefde te wachten, dat ze zelf wat meer vrijheid had in haar kamer. We merken aan de jongste ook wel dat die een beetje klaar is met het ledikant en we zouden haar ook wel in een vloerbedje willen, maar omdat ze samen op een kamer slapen durven we dat nog niet aan.

Als hij ‘a nachts wakker wordt is het ook huilen. Hij wil gewoon echt niet alleen zijn. Dit is eigenlijk sinds de verlatingsangst. Overdag hebben we ook vaak dat hij gaat huilen als we heel even uit zicht zijn (bijv. Wc)

Had je een vloerbed waar overal een hekje was met een soort deurtje, of was 1 zijkant helemaal open?

Wij hebben een met aan 3 kanten een hekje, en dan aan de voorkant half zeg maar, dus 1 heeft van ze zijkant is helemaal open.

Ja precies, dat is precies wat ik bedoel. Het kan associatie zijn. Weet niet of je deze al gezien hebt, misschien helpt het: https://www.slaaptipsvoorbabys.nl/slapen/slaapassociaties-waarom-heeft-iedereen-het-erover/

Ik denk dan wel ook wat Elliema zegt, dat een ander bed niet oplost dat jullie er niet zijn. Ik zou vooral daaraan gaan werken. Misschien kan een pedagogisch werker jullie daarbij helpen, meer nog dan een slaapcoach. Je zal dan nl altijd op slaaptraining uitkomen. Wijzelf hebben dat laatste al bij ik denk 8 maanden gedaan en het is een zegen echt. Ons zoontje wil echt nergens anders meer slapen dan in zijn bed. Dus, als je daarvoor open staat, zou ik eerder ook dat overwegen dan een ander bed. Want dan zit je in de nachten nog steeds.

Wij hebben hetzelfde met mijn zoontje en heb het eigenlijk opgegeven, hij slaapt gewoon tussen ons in en dan slaapt die prima. Niet ideaal maar sommige kindjes hebben eenmaal meer geborgenheid nodig en dan kan je tegen de natuur ingaan maar dat wordt een lange strijd😅. Met mijn dochter hadden we ook hetzelfde en haar hebben we inderdaad met 16 maanden in een vloerbed gelegd en dat ging toen ineens heel goed dus ik denk dat we dat over een maand of 2 ook bij mijn zoontje gaan proberen.

Ik denk dat we dit ook gaan doen. Vandaag met mijn tante gesproken. (Zij is kinderarts op een consultatiebureau) en zij zei dat bij ons slapen waarschijnlijk beter is voor hem en dat we het slapen in eigen bed weer proberen over 2 maandjes of zo. Het is gewoon zo lastig en op het consultatiebureau hier zeggen ze dat we hem moeten troosten als hij huilt in eigen bed, maar hij is niet te troosten zonder uit bed te halen en hij gilt weer het moment hij in z’n bedje gaat. Hij heeft ons gewoon heel hard nodig denk ik.

Vaak kosten externe partijen best veel geld. Dat is voor ons een stukje lastiger. Geen idee of dat met een pedagogisch medewerker ook zo is. Maar dat vermoed ik wel

Ik lees even mee, heel herkenbaar je verbaal. Onze dochter is nu bijna 12 maand. Haar ledikant was altijd drama, alsof ze zich opgesloten voelde. Bij mij in bed was er niks aan de hand. Ik heb de cursus van Mildred Romkes, liefde van een moeder gedaan. Geen loze adviezen maar wel en prachtig eerlijke cursus over hoe slapen precies werkt. Het gaf mij vertrouwen en meer rust. We hebben toen ook gekozen voor een vloerbed zodra ze kon kruipen met 8 maand. Beste keus geweest. Geen strijd meer, en mocht ze ons nodig hebben kruipen wij er makkelijk bij. Geen gehang in het bedje en geen kindje wat constant gaat staan huilen. Voor ons werkt dit!