34 weken zwanger en extreem verdrietig - moe

Herkenbaar. Extreem moe en SUPER super verdrietig huil echt om alles..wil gewoon mezelf weer zijn..😭😭😭😭😭

Dikke knuffel🩷 İk hoop echt dat we ons snel weer beter voelen. İk voel me ook zo schuldig tegenover de baby. Na 7 jaar proberen met İvf zwanger geraakt dus ook echt een supergewenste baby. En nu heb ik helemaal nergens zin in en helemaal niks klaar😭

Ik begrijp je 😪♥️😇 het is een blessing maar zo voelt het niet op het moment..pfff... Komt goed uiteindelijk en misschien is het een idee om een half uur per dag in te plannen om babyspullen online te kopen..heb ook bijna alles online gedaan. Scheelt echt. ♥️🩷

Goed dat je dit deelt en voor veel herkenbaar. Stel kleine doelen voor jezelf mbt spullen kopen ipv direct hele ladingen in huis te “moeten” halen. Je kan dit, echt waar. Liefs

Ogh dit betekent dat je eigenlijk al 7 jaar moeheid meeneemt en dus met 1-0 achterstand bent begonnen. Ik herken het niet helemaal maar zwanger zijn is ook niets voor mij en ik ben er super erg klaar mee! De vorige keer was ik ook zo blij dat ik me weer een beetje mezelf voelde (houd er wel rekening mee dat de eerste 6-12 weken na de bevalling er nog flink wat hormonen zijn , maar de gedachte in mijn hoofd dat het vanaf nu alleen maar beter werd maakte het al een stuk draaglijker) Wat betreft spullen, een baby heeft echt weinig nodig en alles is zo gekocht. Kun je wat hulp inschakelen die de hoognodige dingen halen ? Of de hoognodige dingen kunt lenen. Met een wiegje , paar setjes kleren, dekentjes , autostoeltje en een pak luier en doekjes kom je een heel eind de rest is zo gehaald als je je misschien wat beter voelt.

Ik ben geen expert. Ik heb gelezen en gehoord dat deze klachten vaker voorkomen bij zwangere vrouwen. Je kunt je verloskundige bellen hierover en zij zal je waarschijnlijk goede adviezen geven. Geen zorgen maken over of je wel of niet kunt bellen, gewoon bellen zodat het snel weer goed komt. Success!

Lieve vrouw, dit klinkt als een prenatale depressie. Helaas veelvoorkomend en al helemaal na heftige jaren met bijvoorbeeld een IVF traject. Hier kan je echt niks aan doen! Maar zoek wel hulp. Bij je verloskundige of huisarts. De baby kan in principe nu al komen. Is er nog helemaal niks gekocht? Misschien kan je man/ moeder / vriendinnen dit op zich nemen?

Ik kan me goed voorstellen dat het allemaal even hard binnenkomt. Al helemaal omdat je alles nog moet kopen en de hele babymarkt is vreselijk overweldigend. Wij hebben nu een tweede kindje onderweg en als ik in de babywinkel sta (terwijl we alles al hebben) dan staat het huilen mij ook nader dan het lachen. Te veel, te duur en eigenlijk veel nog niet nodig! Vooral als het hele zwanger zijn misschien ook nog surreëel voor je voelt. Ondanks dat je al 34 weken zwanger bent hoef je niet alles in één keer te regelen. Sterker nog als ik daar aan moet denken dan springen de tranen ook in mijn ogen van de stress. Begin bijvoorbeeld met een maxicosi. En dan op een ander moment een bedje en een aankleedkussen. En wees gewoon trots op jezelf als je een ding hebt en niet meer. De laatste weken zijn echt niet niks! Het is een gekke tijd tussen het nog even alleen zijn en je leven zonder kinderen afsluiten. Ook dat kan gevoel van verdriet geven. En dat is super normaal, ookal is de zwangerschap mega gewenst. Je kraamzorg heeft ook een lijst van spulletjes die handig zijn om in de eerste week te hebben. Die lijst is niet zo lang en prima om alleen de eerste weken te hebben. Luiers en zelfs rompers kun je ook gewoon nog tijdens de kraamweek kopen. Dan stuur je je partner lekker naar de winkel. Maak het jezelf makkelijk en praat over je zorgen met bijvoorbeeld je verloskundige en je huisarts. Die overweldigende gevoelens zijn echt niet raar 🤍 veel liefde en sterkte voor jou.

Ten eerste wil ik zeggen dat het heel goed is dat je zo eerlijk bent 💕 dat is al niet makkelijk. Ik heb geen traject gehad maar ik herken wel het verdriet. Bij mij ging dat op en af ( komt ook door dat ik geen contact heb met mijn vader en dat dat helaas ook niet is veranderd ondanks dat ik heb verteld dat ik zwanger ben) ik ben in het verleden ooit depressief geweest en herkende het gevoel een beetje dus ik heb gelijk een afspraak gemaakt bij de Poh. En heb volgende week weer een afspraak bij de psycholoog. Ik heb geen depressie maar ik wil het vooral voor zijn dat ik daar niet in raak na de bevalling. En ik weet dat praten bij mij heel erg helpt. Misschien zou je dat ook kunnen overwegen. Dikke virtuele knuffel en ik hoop dat je je snel beter voelt

Vraag hulp! Plan zsm een wat langere afspraak bij je verloskundige en neem je partner mee :) Dan kunnen jullie met z'n 3en een plan maken hoe jij ondersteund kan worden. En houd je niet in bij je verloskundige, zeg open en eerlijk over hoe naar je je voelt en maak het niet kleiner/minder erg. Zodat je juiste support kan krijgen. Dan komt het echt goed maar je moet wel hulp vragen. Je kan het!