Aansteller? kleinzerig? Zeur?

Nee je stelt je helemaal niet aan. Mensen beseffen zich niet hoe erg die bekken pijn kan zijn. Zou ook niet weten waarom jij moet tillen? Niks van aantrekken hoor.

Pff wat een onaardige/onsympathieke bedoeling is jouw schoonfamilie menigeen zwangere vrouw rond 30weken zal niet zoveel meer kunnen. Ik in ieder geval niet 😅 En koffers en tassen tillen hoor je ook allang niet meer te doen. Sterkte met de laatste uurtjes 🥲

Zwanger zijn vind ik ook zo zwaar, zo moe heel de tijd, ..🙂‍↕️.ik tel zo hard af naar de geboorte. Wat erg dat zij dat niet begrijpen.

Mensen die het niet hebben beseffen niet wat het met je kan doen en hoe het kan zijn. Mn vriend ziet gelukkig in hoe kapot het me maakt, maar soms zegt ie voor de grap eens "och daar is ze weerrr". Dan zeg ik gewoon "je mag het hebben"

Dan is het aan jou vriend om daar een gepaste opmerking op terug te maken of te zeggen dat de familie het blijkbaar bezwaarlijk vind om wat meer taken van jou over te nemen en dat jij daardoor twijfelt om naar huis te gaan waar je je wel gewenst voelt en je ook gewoon mag uitdragen hoe je je voelt. Dus eerlijk mag zijn. Jij moet je hier in ieder geval bezwaard door voelen. Je voelt je nou eenmaal hoe je je voelt. Ook al zou het lichamelijk helemaal oké gaan maar mentaal niet; ook dan is dat oké en mag dat gezegd worden.

Pfff wat stom! Ik snap dat je je daar rot door voelt.. Wat zegt je vriend dan terug als er zulke opmerkingen worden gemaakt? Mijn schoonmoeder (waar ik overigens heel goed mee kan hoor) zegt ook de hele tijd dingen als ; ohh ik stond met 39 weken nog te werken en, nouuu ja je hoeft niet de hele week in bed te liggen hoor na zo'n bevalling, de volgende dag was ik alweer op de been. Zijn zus is ook zo, die vond alles prima en makkelijk en nergens ook maar geklaagd. Vind dat ook wel lastig hoor omdat mijn vriend daardoor ook het idee heeft dat hoe ik de zwangerschap ervaar tot nu toe (vind het fysiek dus ook pittig,ben nu 34 weken) een beetje aanstellerig of kleinzerig is.. Dat zegt hij overigens niet hoor maar kan t wel aan hem merken. Hij houdt bv geen rekening met de dingen die ik niet meer kan/lastig zijn omdat hij door ervaring van z'n zus en verhalen van z'n moeder daar dus anders over denkt. Als ik t aangeef dat ik iets niet kan is ie wel gewoon behulpzaam hoor, en tilt ie bv de boodschappen zonder mokken maar hij is niet extra voorzichtig met me ofzo nu. Ik probeer wel bij m'n eigen gevoel te blijven maar voel soms toch ook wel de druk om meer te doen dan ik aan kan. Stom eigenlijk he.. ik heb dus geen advies voor je haha.

Precies dit. Zo herkenbaar. Ben wel blij te horen dat ik niet de enige ben die het zo ervaart Soms moet je dat even horen om je hoofd niet gek te denken.

Helaas hier precies het zelfde. Maar dan bij mijn man.... als ik ga rusten kijkt ie me zo aan van waarom?? Laatst vroeg ik hem of hij mijn drinken aan kon geven. Want ik had heel veel pijn. Krijg ik gisteren te horen dat ik te lui ben om mijn eigen drinken te pakken👹 heeft totaal geen inlevingsvermogen.

Klinkt alsof zij eigenlijk over hun grenzen zijn gegaan vroeger, die niet hebben durven aangeven. En dan kan het confronterend zijn als iemand anders dat wel doet/durft. En dit soort reacties oproepen. Oftewel: niks van aantrekken want het is hun eigen issue en heeft weinig met jou te maken. Dus lekker je eigen ding blijven doen en je grenzen blijven bewaken!😘

Mensen vergeten heel snel hoe ze dingen zelf hebben ervaren, dat is geen excuus. Blijf ze ajb eraan herinneren dat je nlij bent met de zwangerschap maar in deze tijden niet altijd een pretje is en dat je dertig jaar geleden nog zo lang in het ziekenhuis moest blijven na je bevalling tot je weer iets kon.

Onbegrijpelijk eerlijk gezegd. Als hij het vind dan mag hij dat alleen maar denken; zeker niet hardop uitspreken.. Dit bedoel ik zonder mijn eigen mening te geven: Hebben jullie dan ook een huishouden waarbij jij het huishouden/was/e.d. doet? Want dan kun je daar op dit moment mooi op inhaken met dat hij te lui is voor zijn eigen zooi😂

Nou, je stelt je niet aan! Elk lichaam is anders. Tot vorige week kon ik ook veel maar merk dat het nu met de dag minder is eigenlijk met bijna 33 weken. Dus laat ze maar lullen!! 😬

Je stelt je echt niet aan! Elke zwangerschap is inderdaad anders. Ik ervaar het vooral nu tegen het einde wel echt als zwaar. En bekkenpijn is ook echt geen pretje. Goed je grenzen bewaken en je rust tussendoor nemen. En vooral geen zware dingen dragen!

Nee hoor je stelt je niet aan! Als mensen het wel konden hebben ze geluk gehad. Ik ben 34 weken zwanger en heb enorm veel bekkenpijn. Ik loop als een slak en kan letterlijk niet langer dan 5 minuten lopen. Het is al kut zat zonder dat andere mensen daar wat van vinden!

Haar vriend zegt het niet, zijn familie..

Wat vervelend dat ze niet wat meer begrip voor je hebben. Ik moet eerlijk toegeven dat ik zelf vroeger, voor ik kinderen had ook wel eens zo dacht, maar ik hield dat tenminste voor me. Ik ben toevallig net zelf een weekje weg geweest met familie. Wat mij opviel: op de dagen dat ik dacht: het lukt wel/ ik negeer de vermoeidheid/ ik stel me niet aan, vergat iedereen dat ik niet zo soepel en snel ben als anders. Op de dag dat ik zei: dit is te ver, ik leen hier een rolstoel, wie wil me drukken? Werd ik ineens als een kasplantje behandeld en mocht nog geen stap zetten. Mensen vergeten ook gewoon snel dat je dingen niet kunt.

Zwanger zijn is meer dan een fulltime baan! Ik heb geen bekkenpijn en vind het al een uitdaging! Zwangerschap is voor iedereen anders. Verstrijken van de tijd maakt ook dat je pijn en ongemakken wat meer vergeet en herinneringen zich romantiseren. Zij zaten ook met indaling, maagzuur of bekkenpijn. En later met gebroken nachten en poepluiers tot in het nekje (of spuug in je eigen nek...). Jij draagt hún kleinkind (of wat zij ook zijn van jouw kleine), een enorm geschenk. Beetje support zou dan wel fijn zijn, hoor, niet gek als je dat benoemt hoor. Succes.

Nou het verschilt echt per zwangerschap, mijn eerste was heel makkelijk en stond nog met 36 weken te werken en te poetsen. Nu met 31 weken moeten stoppen omdat ik ook last heb van mijn bekken. Ik snap dat je je soms wat veel voelt, maar jij weet zelf hoe je je voelt en als dat pijn is dan hoeft niemand daar wat van te vinden. Zorg goed voor jezelf en je lichaam vrouw! Ookal moet je daar soms hulp bij vragen of zoals jij zegt ‘zeuren’ 😜 Vaak zijn we zelf nog het hardst voor onszelf en dat ziet vaak niemand.

Goed lezen 😉 Ik reageerde niet op ts ..

Pfff waarom denken mensen vaak dat ze maar van alles mogen roepen?! Jij voelt wat je voelt, je geeft aan wat je wel kan en waar je hulp bij wilt. Dat is toch juist krachtig ipv zeurderig te zijn? Wat moet je dan? Constant over je grenzen laten gaan….hou op hoor. Ik kan jouw gedachtes wel herkennen, zelf nu 31 weken zwanger en totaal andere zwangerschap dan de 1e keer. Ik moet ook echt afbakenen, wat ik doe per dag en hulp vragen. Tja soms voel ik me ook een aansteller, maar als ik dat niet doe dan weet ik dat mijn lichaam van zich laat horen, en heb ik alleen mezelf ermee. Struggle van de mind en de realiteit. Je bent goed bezig hoor vrouw, laat die mensen lekker lullen en anders vertel je ze gewoon even hoe je je voelt. En dat je van zulke ongevraagde meningen en opmerkingen niet gediend bent.