Baby niet weg kunnen leggen

Ik herken dit ook! Mijne is 23 weken oud. Gecorrigeerd is hij 19 weken oud. Ik heb het geaccepteerd dat hij nou nog zo is… Idd naar de wc gaan of eten of überhaupt eten maken gaat erg lastig. Ik moet hem overal in huis meenemen anders is het krijsen.. Ik kan hem ook niet bij iemand laten voor de fles of verschonen want alleen mama mag dat… Ik probeer het zo te zien: Je bent nodig, je bent de belangrijkste in zijn/haar leven

Hier kon dat hele lange tijd ook niet, maar steeds beetje geoefend door weg te leggen en dan erbij te blijven en entertainen. Over de tijd heen kon ze daardoor steeds wat langer en alleen! Nu heb ik vaak wel 10 minuutjes (soms wat korter of langer) voor ze gaat huilen, zolang ze maar wat interessants te zien heeft. Oh en nu een lichtgewicht 2e hands wipstoeltje gehaald, ideaal!! Kan dan de was opvouwen en ophangen met haar erbij, laat dan alles aan haar zien en praat erbij e.d.

Overdag overigens wel slaapjes in de draagzak als een 🐒 maar bij de kinderopvang gaat wiegen en slapend wegleggen ook steeds beter!

Mijn 1e heeft dit ook gehad. Het was enorm zwaar, rond 6 maanden werd dit beter!

Ik kan me overigens nog goed herinneren dat ik moest poepen met haar in de draagzak 🙈 echt terror was dat.. 😂 ik moet nog steeds wennen aan dat ze niet altijd gelijk gaat huilen en daardoor voelt de drempel om met de kinderwagen te lopen of het autostoeltje zo hoog ondanks dat het steeds beter gaat in het algemeen 😅 merk soms dat zij verder is dan ik realiseer, daardoor probeer ik haar bewust wat meer weg te leggen..

Werd het ineens beter of heb je daar bepaalde dingen voor gedaan?

Hahaha dat heb ik gelukkig nog nooit gehad. Naar de wc gaan met hem in de draagzak lukt me niet. Ik leg hem soms ook weg en ga hem dan entertainen maar heb nog niet het idee dat ik hem daardoor ook even weg kan leggen zonder hem te entertainen.

Nee het werd vanzelf beter, ik droeg haar zowat 24/7, het was echt niet makkelijk maar ze had het nodig. Nu is ze 2 en moet ik haar dwingen om mij een knuffel te geven 🤪

Lukt het om dan even weg te gaan en als ze gaat mekkeren terug te lopen? + Ernaast zitten zonder entertainen en dan eruit halen als ze echt begon te huilen. Zo was het hier op t begin, en over de tijd heen begon er steeds langer tussen te zitten.

Bij mij slaapt hij ‘s nachts wel in z’n eigen bedje, maar overdag draag ik hem ook de hele dag.

De afgelopen week heb ik hem een paar keer even in de kinderwagen gelegd om een flesje te maken en toen ging hij een paar keer niet meteen huilen. Dus dat beschouw ik dan maar als een stapje in de goede richting. Ik ga proberen om hem weg te leggen en dan ook even weg te lopen. Thanks voor de tip!

Ja het is echt automatisme op n gegeven moment om het niet eens meer te proberen.. moet mezelf er daarom ook aan herinneren dat het een optie is 😅 en anders leren ze pas heel laat dat t veilig is ook als ze even niet in onze armen zijn 🙈 elke paar minuten die lukt is mooi meegenomen!

iig fijn dat hij in de nacht zelfstandig slaapt! Hij is nu nog niet op een leeftijd dat hij snapt dat jij los van hem bent. Het is pittig maar het komt echt goed!

Ik had dit ook heel erg met mijn baby! Denk tot een week of 10/11? Het werd hier beter toen ze te lang werd om comfortabel op mij te kunnen liggen. Mijn dochter is een grote baby, dus dat kwam al vrij snel. Toen ze merkte dat ze comfortabeler lag en meer bewegingsruimte had als ze in de box/in bedje lag, ging het al een stuk beter. Eerst kon ik haar toen alleen in de box leggen, ze moest wel bij me in de buurt zijn: in haar bedje in eigen kamertje slapen ging absoluut nog niet. Dat kan ze eigenlijk pas sinds ze naar de opvang gaat (daar is ze met 13 weken begonnen). Het lijkt alsof het sindsdien ‘geklikt’ heeft in haar hoofd dat ze ook kan slapen zonder mama in de buurt. Ik weet niet of jouw kindje naar de opvang gaat of misschien daar binnenkort begint? Misschien helpt dat. Zo niet, heb je vrienden of familie die kunnen en willen oppassen? Dan zou ik die vragen of je je kleintje daar een dagje of in elk geval een paar uurtjes kunt brengen en kijken hoe dat gaat. Dan heb je ook even wat tijd voor jezelf om bij te komen, het klinkt alsof je dat wel even nodig hebt. Heel veel succes, hopelijk gaat je kindje snel makkelijker slapen!

Dat herken ik helemaal. Het is gewoon compleet uit je systeem om het nog te proberen omdat je het opgegeven hebt.

Dat geeft hoop!

Ik heb juist een mini. Nu nog steeds maar maatje 56. Dus hij ligt nog erg comfortabel bij mama 😂 Hij is afgelopen maandag voor het eerst een ochtendje geweest. We gaan nu opbouwen. Hopelijk gaat dat goed, want dat gaat mij ook wat ademruimte geven en misschien verandert er daardoor bij hem ook wat inderdaad. Ik heb hele lieve ouders die een paar keer per week wat uurtjes oppassen. Dat geeft wat lucht gelukkig. Anders had ik het nog veel zwaarder gevonden.

Heb je al een geprobeerd hem op de grond te leggen op een deken, zodat hij kan rondkijken en jouw bijv dingen ziet doen. Of in een wipstoel op de grond? Als ik bijv de ramen lap, leg ik hem naast mij op de grond, en dan zo dat hij me bezig kan zien, hij zit dan met grote ogen mee te kijken. Moet ik even 2 tellen bij hem weg moet lopen, dan druk ik hem iets in de handen om naar te staren of in de mond te doen. Verder is de draagzak perfect in dit soort situaties.

Onze zoon van 17 weken kunnen wij ook niet wegleggen overdag. Slaapt s nachts ook.prima. Mijn ervaringen/tips: stokke eettafelstoel met newborn set: overdag zit hij tijdens wakkertijd in deze stoel en schuif ik hem overal mee naartoe. Hij vindt het gezellig en kan dan prima even op zichzelf zijn. In de wandelwagen lukt hier wel, maar ik moet er vaak even doorheen. Bij jasje aan is het al flink huilen, dan in de wagen ook maar na 5 minuten wandelen valt hij 9 van de 10 keer in slaap. Succes!

Dat vind hij bij ons juist vreselijk. Meteen huilen als ik het probeer.