38 Reacties
19 dagen geleden
Nou... hier komt ie.
Ik ben nu 37+1 en heb sinds week 28 ongeveer al bekkeninstabiliteit, waardoor alles een stuk moeilijker gaat dan het zou moeten. Hiernaast ben ik alleenstaand, dus dat zat mij niet echt mee in de situatie.
Vorige week lag ik aan de ctg wegens het voelen van minder leven, waar ze een groei echo gemaakt hebben. Ze kwamen hierin tot de conclusie dat mijn kindje sinds de laatste groeiecho (2 weken daarvoor) eigenlijk niet echt gegroeid was. De stuwing in de navelstreng was op dit moment nog goed. Ik naar huis met dikke stress natuurlijk... de dagen daarna kind aan huis in het zkh, wegens dat ik alle bewegingen of juist alle "niet bewegingen" gelijk zag als paniek. De hele tijd gerustgesteld nadat ik weer aan de ctg kon liggen, en afspraak gemaakt voor 15-11-2024 voor een consult om inleiden te bespreken.
Gezien de pijn die ik hiervan ondervind, de mogelijk hakende groei, de slapeloze nachten, niet kunnen lopen, etc., in combinatie met mijn psyche die hier behoorlijk door wordt aangetast, had ik het gisteren in een aangevraagd spoedconsult "voor elkaar gekregen" om af te spreken dat ik wordt ingeleid op week 39. Tenzij de groei een ander iets zou afdwingen. Ze hebben vervolgens gelijk de Dobbler-meting (oid) gedaan die ze anders op de 15e zouden doen. Het gehele plan kon eigenlijk direct de prullenbak weer in, want de stuwing in de navelstreng is niet goed.... dit kwam bij mij wel even binnen na een kleine 3 uur slaap te hebben gehad en de hele week dikke stress. Ik mocht weer aan de ctg liggen en op basis hiervan zouden ze bepalen wat het nieuwe plan gaat worden.
Wegens de drukte op de afdeling had de gynaecoloog even geen tijd voor mij, dus werd een verpleegkundige gestuurd met de boodschap dat ik naar huis mocht en dat ik 2keer per week terug mag komen zodat ze een nieuwe meting kunnen doen, om zo mijn kindje tot 39 weken te kunnen rekken. Ik ging niet akkoord met deze afpoeiering (zo voelde het, omdat ik al dik 3 uur lang in het zkh was met onderzoek etc. En aan het wachten). Voor alsnog zou de inleiding niet worden verschoven naar voren, wat mij vanuit een "leek positie" erg apart was, omdat er twijfel was over de werking van de placenta. Ik zag direct al op tegen nóg 2 weken fysieke pijn en mentale stress over de gezondheid van mijn baby en de onzekerheid over wanneer ik dan wel ingeleid ga worden." Wanneer is het te risicovol?" Vroeg ik mij en de verpleegkundige af. Maar zij kon er geen antwoord op geven, wat ik erg storend vond. Ik wilde dat de gynaecoloog mij zou toelichten.
De verpleegkundige begreep dit wel en de gynaecoloog zou mij hierom straks even bellen en nader toelichten. Heel fijn.
Een half uur later wordt ik gebeld door de gynaecoloog. Het verhaal is weer gedraaid.. De boodschap is als volgt: Het is nu geen spoed om je nu te laten opnemen. Aankomende vrijdag (15-11) wil ik dat je langskomt en dan ga je weer aan de ctg en gaan we een nieuwe Dobbler-meting doen. Gezien de gehele situatie en ook jouw wens om ingeleid te worden, gaan we je dan ook inleiden.
"Wat???!!!"
Dit een soort van verwerkt (of hier nog even mee bezig nu); ik word binnen 2 dagen ingeleid en heb waarschijnlijk na dit weekend mijn zoontje in mijn armen.
Hele aparte realisatie en wat een rollercoaster gisteren. Echt 1 grote koortsdroom.
Ik ben zelden zo heen en weer geslingerd qua planning en emoties, maar ik ben zo super blij dat ik vorige week gebeld heb met "ik voel minder leven en maak mij zorgen" (ookal was er toen op de ctg niks te zien). Je kan als moeder altijd vertrouwen op je intuïtie blijkt.
Ook dit zegt mij weer dat zwangerschap bij iedereen anders is en oh oh oh wat is het onvoorspelbaar en kwetsbaar allemaal...
De gynaecoloog hoopt voor alsnog op een vaginale bevalling, maar als ik zo google kom ik ook wel uit op mogelijk een keizersnede, wegens de tekorten in zuurstoftoevoer in de navelstreng. Heeft iemand hier enige ervaring mee?
Dit was het tot dusver....
11 dagen geleden
Reactie op franhoi
Volgens mij is het doel van dit topic juist dat iedereen kan reageren en me ...
Idd, dacht ik ook al toen ik dat berichtje las. Staat letterlijk in de beschrijving 🤦♀️
11 dagen geleden
Hoihoi, ik loop nu op het einde, hebben de dames die al bevallen zijn, een soort voortekens gehad? Of kwam de bevalling echt totaal onverwachts op dat moment? Ben hier zo benieuwt naar aangezien ik wel verandering merk maar geen idee of dit een teken zal zijn dat ik snel ga beginnen of dat ze zich nog een paar weekjes op zich laat wachten?🙈
11 dagen geleden
Reactie op romypiels
Hoihoi, ik loop nu op het einde, hebben de dames die al bevallen zijn, een ...
Je kan ook de novembergroep volgen, daar staan een heleboel verhalen 😉
11 dagen geleden
Reactie op romypiels
Hoihoi, ik loop nu op het einde, hebben de dames die al bevallen zijn, een ...
Ik heb bij mijn eerste twee bevallingen geen voortekens gehad voordat de bevalling begon. Dus ik had wel harde buiken, maar dat was al een paar weken. Op de dag van de bevalling werd ik beide keren vroeg in de ochtend wakker met weeen, en dat was dan ook meteen het begin. De eerste bij 40+5 en de tweede bij 40+2, dus ik verwacht nu ook weer zo rond de 40 weken.
10 dagen geleden
Reactie op romypiels
Kan die groep niet vinden ik zit in de december groep
Boven in beeld in de app kan je drukken en een groep zoeken. Dan kan je de geboorteclub van november zoeken en toevoegen :-)
8 dagen geleden
Noud
24-11-2024
17:34
3400 gram
Geboren 39+1
Prachtige bevalling gehad. Ik was aan het twijfelen of het al aan de gang was. Had vanaf 13:30 drie licht pijnlijke golven gehad die 15-20 minuten uit elkaar zaten. Toch maar de vk gebeld. Had al 6 cm, dus hop naar het ziekenhuis.
Daar een uur later gevraagd of ze de ontsluiting wilde checken. Zat schijnbaar al op 10cm zonder dat ik echt weeën of pijn had gehad. Vliezen laten breken en na 3 rustige en duidelijke en niet echt pijnlijke persweeën in 15 minuten is onze zoon in bad geboren.
Het was echt een magische en prachtige bevalling. Een complete tegenhanger van de vorige keer.