Bloedverlies, harde buik en ontsluiting

- mocht je geen negativiteit wil ontvangen rondom je zwangerschap lees dit bericht dan liever niet - Hi, Ik schrijf dit bericht omdat ik gewoon van mij af moet schrijven. Op dit moment ben ik 21 weken en 3 dagen. Afgelopen donderdag op vrijdag nacht had ik last van een wat harde buik, eveneens als de vrijdag overdag. Dit afgelopen weekend had ik eigenlijk nergens last van en heb ik gewoon mijn ding gedaan. Gisterochtend toen ik naar het toilet ging zag ik een klein bloedpropje liggen. Ik heb direct mijn vriend gebeld en we zijn naar het ziekenhuis gegaan (ik heb shared care, doordat ik een maagverkleining heb gehad). Tijdens het gesprek gaf de verloskundige aan dat het vaak niet zo spannend is en tijdens de echo zag alles er goed uit, ons kind was ook weer lekker druk aan het bewegen. Toch wilde de verloskundige dat we nog een inwendige echo gingen doen. Hierin zag ze dat er iets van vruchtwater mist en daardoor wilde ze even met haar hand voelen en gaf ze al snel aan dat het mis is omdat ik drie centimeter ontsluiting heb. Ze heeft hierdoor de gynaecoloog erbij geroepen en ze kwamen met heftig nieuws. Ik moest per direct opgenomen worden in het ziekenhuis. Sowieso zou ik voor 24 uur onder controle staan en is de verwachting van de gynaecoloog dat binnen 24 uur het kind geboren zou worden, helaas zonder kans op leven. We zijn nu bijna 24 uur verder en mijn man en ik zitten echt in een verschrikkelijke nachtmerrie. Ik heb namelijk nog steeds bloedverlies zonder extreem veel pijn in de buik (weeën) en ik voel onze baby nog af en toe schoppen rond de navel dus ingedaald is hij niet. We leven hierdoor echt zo erg in onzekerheid, de gynaecoloog gaf namelijk aan dat het bloedverlies minder moet gaan worden en dat ze dan naar vervolgstappen kunnen kijken, maar dat is het nog niet. Alleen voelt het niet zo dat onze baby al eruit wil komen. Sterker nog, hij gaat steeds meer naar boven toe liggen. Over twee uurtjes komt de gynaecoloog kijken om ons ook wat meer te kunnen bieden. Vannacht hebben wij ook regelmatig met de zusters gesproken en zij geven aan dat het streven echt is ok de 24 weken te halen. Ik bereid mij in ieder geval op het ergste voor en dat is zo angstig. Ik heb voor de rest geen vraag of iets aan jullie hier maar dit is puur het verhaal van mij afschrijven. Ik hoop dat jullie zwangerschap een stuk prettiger gaat. Y