Duizeligheid/paniekaanvallen

Dit is mijn derde maar met mijn eerste kindje heb ik meerdere malen in de rij vd supermarkt flauwgevallen en/of plat op de grond gemoeten van de duizeligheid/niet goed voelen. Was verschikkelijk! Ik had toen ook nog erg last van paniekaanvallen (al vanaf tiener af aan veel gehad) en ook heb ik altijd een lage bloeddruk. Bij mih was het voornamelijk mijn bloeddruk die me duizelig maakte en dan nam paniek de overhand en ging het helemaal mis. Na mijn dochter was geboren niet meer zomaar flauwgevallen en van die dizzy spells gehad gelukkig en bij de zwangerschappen erop ook niet. Paniekaanvallen trouwens sinds ik moeder ben ook drastisch minder geworden alwel heb ik altijd nog wel periodes waar ik het moeilijker heb/sneller paniekerig ben enzo

Zo’n 7 jaar geleden heb ik ook een periode gehad met meerdere paniekaanvallen (ik dacht dat ik dan een hartaanval of tia had), maar herken nu zeker dat ik opeens weer veel meer angsten heb. Nu denk ik vaak ‘oh nee, misschien is hij wel dood in mn buik’. Waarna ik mezelf helemaal kan opvreten. Ik denk over veel verschillende dingen na, de bevalling, onze relatie als de baby er is etc, maar ook over angsten na de bevalling (verzakkingen/incontinentie, maar ook angst voor angsten dan) Geen tips, maar vooral herkenning dus😅 ik besef me ook dat het grotendeels ook waarschijnlijk hormonen zijn die dit weer aanwakkeren.. Nouja ik probeer het zelf ook vaak te rationaliseren, maar als je duizelig wordt, misschien helpt het dan om je even te focussen op wat je ziet,voelt,ruikt, proeft en hoort en dat in je hoofd of hardop benoemen. Voor mij hielp hardop voorlezen bij een paniekaanval namelijk ook, maar ‘t eerste haalt je even uit je hoofd (mits het niks medisch is!) het tweede zorgt ervoor dat je ademhaling wat stabiliseert.

Dat idee heb ik dus ook dat mijn bloeddruk dan gewoon laag is en ik mezelf in paniek maak. In de zwangerschap is mijn bloeddruk sws wat lager dan normaal maar dit hoort ook wel bij zwanger zijn. Ik ben alleen zo bang dat als ik moet bevallen een paniekaanval krijg of zo duizelig word. Wat fijn dat je er geen last meer van hebt!!

Vreselijk gevoel he? Lezen lukt mij dan niet omdat ik dan altijd ergens ben als ik dat gevoel ervaar. Vaak als ik ergens loop of stil moet staan. Op iets focussen is wel een hele goede tip!😊

Het zou kunnen dat door het meer bloed hebben tijdens de zwangerschap en de hormonen de dosis van de antidepressiva aangepast moet worden, je kunt via de huisarts bloed laten prikken om te controleren of dit bij jou het geval is.

Herkenbaar, ik loop hiervoor bij de POP poli in het ziekenhuis

Ohh ik herken je wel maar dan had ik het voornamelijk met misselijk zijn/overgeven! Wat mij hielp is echt tegen mezelf blijven herhalen dat de misselijkheid geen teken was van ziekte maar van een groeiende baby in mijn buik. Dat hielp enigsinds relativeren. Wat jij voelt met je duizeligheid heeft denk ik te maken met de hoeveelheid bloed in je lichaam. Ik kreeg dit ook vanaf 30 weken ongeveer, soms echt het gevoel van flauwvallen en een zwaar hoofd. M'n verloskundige zei dat het door de toegenomen hoeveelheid bloed kwam en dat je lichaam soms even heel hard moet werken om alles rond te pompen en je je daardoor af en toe zo te voelen. Misschien kun jij ook verder met de gedachte dat die hoeveelheid bloed er is om voor jouw kindje te zorgen en je je daarom af en toe zo voelt, misschien helpt het je!

Heel herkenbaar helaas. Heb dit in een eerdere zwangerschap gehad, en toen ik verwezen werd naar de pop-poli vertelde de arts daar dat de dosering antidepressiva omhoog moest. Je bloedvolume/Gewicht neemt toe, of de verdeling is anders, waardoor je antidepressivum spiegel daalt. Bij de huidige zwangerschap veel last van duizeligheid en daardoor opnieuw angst om flauw te vallen, en nu blijkt dat ik door de grote buik onbewust anders ademhaal (een soort hyperventileren) en daardoor wordt je duizelig. Het helpt dan om in een zakje of in je handen te blazen.