Hoi dames,
Ik ben nu 30 weken zwanger van ons eerste kindje en werk in de thuiszorg. Vanuit mijn werkgever is er niets gecommuniceerd over waar ik recht op heb, zoals extra pauzes, doorbetaling als ik onder werk een controle heb of regels rondom fysieke belasting. Ook op ons intranet is hier niets over te vinden. Nu heb ik zelf een preventief gesprek aangevraagd met mijn direct leidinggevende en iemand vanuit verzuim om hiernaar te kijken. Op zich mag ik niet klagen, ik werk nog gewoon en doe eigenlijk alles (contract van 24 uur). Ik heb vanaf het begin aangegeven dat ik zo lang mogelijk door wil werken, maar dat, als het niet gaat, ik er eerder uitga. Om het zo lang mogelijk vol te houden, wil ik iig gebruik gaan maken van een of meerdere extra pauzes, want langzaam merk ik wel dat het werk zwaarder wordt en meer energie kost. Ook begin ik iets last te krijgen van mijn bekken als ik een paar dagen te druk ben geweest. Ik weet ook dat ik bijvoorbeeld maximaal 5 keer per dag 5 kilo mag tillen, maar als ik een steunkous aan heb getrokken of iemand help met opstaan, ga ik daar al overheen. Gelukkig heb ik daar op dit moment geen last van, maar misschien komt dat de komende weken nog.
Mijn leidinggevende en verzuimcoach gaven beiden aan dat ik nog maar goed na moest denken over wanneer ik met verlof ga en of ik niet 6 weken van tevoren moet, omdat ik nu aangeef die extra pauzes nodig te hebben. Ik vind dit een vreemde opmerking, de reden dat ik dit heb ingezet, is juist om het langer vol te houden. Plus: ik heb er gewoon recht op. Op zich heb ik nog genoeg vakantie-uren die ik hiervoor ook kan inzetten, maar het principe vind ik gewoon raar. Zij regelen helemaal nulkommaniks voor mij (en andere zwangeren in de organisatie) en als ik gebruik wil maken van mijn rechten, moet ik maar eerder met verlof gaan.
Wat vinden jullie hiervan? Stel ik me aan en moet ik idd zo gauw mogelijk met verlof/vakantie of moet ik meer op mijn strepen gaan staan en opkomen voor mijn rechten als zwangere?