Gewoon moe of is het toch allemaal te veel?

Ik voel me ook vaak moe! Het liefst zit ik ook op de bank maar ik word daar vrij depri van. Ik probeer mezelf dus wel uit te dagen maar sommige dagen zijn echt zwaar.. als ik ons zoontje thuis heb doe ik het middagdutje met hem mee. Dat is fijn maar heel eerlijk: ik word nooit echt goed uitgerust wakker na een dutje 🤣 Maar ja, herkenbaar dus. Ik zou wel proberen te werken, rustig aan doen en aangeven dat je je wat minder voelt. Als het echt niet gaat dan natuurlijk naar huis gaan!

Hier hetzelfde. Scheelt soms ook per dag. Je stelt je niet aan... Zwangerschap vraagt heel veel van je lijf en er gieren zoveel hormonen door je lichaam. Hopelijk kan je partner of eventueel familie je anders helpen met de taken. Gebeurd hier ook soms. De ene dag gaat het wel en de andere dag moet ik me door de dag heen slepen. Denk aan jezelf! Heel veel kracht en sterkte toegewenst :).

Ik werk halve dagen ivm vreselijke vermoeidheid. Ik ben ook 21 weken zwanger van de tweede. Tijdens mijn eerste zwangerschap totaal geen last hier van gehad, maar nu dus wel. Is niet anders! Halve dagen helpt me dat niet alleen maar alle energie naar het werk gaat maar er ook nog wat overblijft voor de overige dingen. Mijn tip zou dus zijn: je kritisch afvragen of je het zo vol kan en wil volhouden, of dat je misschien toch (tijdelijk) minder moet gaan werken. Zoals hierboven ook beschreven: zwangerschap vraagt veel van je lijf. Het lukt mij steeds beter daar naar te luisteren en de rust te pakken die mijn lichaam vraagt. Succes!!

Je stelt je zeker niet aan. Een groot deel van je energie gaat gewoon naar je wondertje in je buik. Een ander groot deel ook naar je 1e van 2,5. Ik heb zelf een zoontje van bijna 2 die al echt wel in de peuterpuberteit zit en ben nu 20 weken zwanger van een meisje. Ik ben zoooooo moe! Ik werk niet, maar heb m'n zoontje en het huishouden elke dag en m'n man en sociale dingetjes. Ik hoopte op energie in het 2e trimester, zoals ik dat bij mijn zoontje wel kreeg, maar het is er niet. Heb het gevoel dat ik continu een stijle berg op loop ofzo. Jij werkt ook nog en kan me zeker voorstellen (en al helemaal met een dochtertje van 2,5 erbij) dar je moe bent en het teveel kan zijn. Mijn tip is ook zeker om goed naar je eigen gevoel te luisteren! Los van verwachtingen die anderen en jijzelf misschien hebben. Ik geloof dat je zelf het beste weet wat je nodig hebt en dat je alle recht hebt om dat aan te geven en absoluut geen aansteller bent. Ook niet wanneer je je dus hardop uit zou spreken 😉 maar kan me ook voorstellen dat het lastig is de knoop door te hakken en te bepalen voor jezelf dat het teveel is. Je maakt in ieder geval een weloverwogen keuze. En niet zomaar. Dat maak ik op uit je berichtje. Ik weet niet of je wat aan mijn reactie hebt, ik had zelf eigenlijk wel wat aan jouw bericht. Want we zijn dus niet alleen met onze mega vermoeidheid, ook in het 2e trimester. Ik wens je nog heel veel succes en rust toe!

Hier precies hetzelfde! Ik werk momenteel ook (bewust) niet en heb al een zoontje van 3 jaar. Ik zit al een tijdje te wachten op die energie van het 2e trimester, maar hij heeft zich nog niet aangediend😅 Dus babyduckie, je stelt je zeker niet aan! Veel herkenning, ook in mijn omgeving gelukkig, Ons lichaam is hard aan het werk! Lichamelijk betreft misselijkheid gaat het bij mij gelukkig wel beter, maar vanaf 15u denk ik al, is het al bijna tijd voor bed?? ik lig er soms Ook mooi om 21u al in🙈 sterkte!! En waar je kunt lekker echt je rust pakken😘

Zooooo herkenbaar. Ik heb een dochtertje van 16 maanden en nu bijna 22 weken zwanger. Ik ben niet vooruit te branden…. Het is vreselijk en het irriteert me ook. Alles kost zoveel moeite. 3 dagen werken, wanneer ik thuis ben met de kleine meid moet ik ook voor het huishouden zorgen en de kleine meid. Ik merk dat me dat ook teveel is. Waar ik bij de eerste ook elke week een foto maakte van mijn buik is zelfs dat teveel en heb ik er nu nog geen 1. Ik schaam me er gewoon voor dat de kleine in mijn buik zo weinig aandacht krijgt, raar he?! Luisteren naar mn lichaam vind ik erg lastig…

Je stelt je zeker niet aan. Veel energie gaat gewoon naar je kindje in je buik. Bij mijn eerste zwangerschap werkte ik 5 dagen (40 uur). Na 20 weken ben ik zelfs al helemaal gestopt met werken. Ik trok het toen ook niet meer. Na men werk als ik thuis kwam, dat was rond 5e ging ik naar bed, en sliep ik tot de volgende morgen, 5 uur ging men wekker. Das was vanaf de eerste weken dat ik zwanger was. Na 20 weken helemaal gestopt met werken. Trok het gewoon niet meer. Nu bij mijn 2de zwangerschap, eigenlijk nergens last van. Heb nu ander werk. Nu gaan we gewoon savonds half 11 naar bed, tot 6 uur soxhtends. Smiddags hoef ik nu ook niet meer te slapen. Het is per zwangerschap zo verschillend, en je moet echt doen wat bij jou goed voelt. Als je zelf aangeeft dat je het niet meer trekt, zou ik zeggen, ga in gesprek met je leidinggevende. Misschien kan je bepaalt kantoorwerk vanuit je huis doen. Of misschien is het mogelijk om 2 ochtendjes, of voor een tijd zelfs te stoppen met werken. Jullie komen vast tot een oplossing.

Bedankt dames! Het is eigenlijk wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben(en me dus ook niet aanstel). Op dit moment is mijn leidinggevende nog op vakantie, maar als ze terug is, ga ik maar eens even met haar kletsen. Eens even kijken wat verstandig is

Hier hetzelfde hoor! Ik slaap ook het dutje alweer een paar dagen mee met m’n dochter. Het is zwaarder als de eerste zwangerschap. Lig ook op tijd in bed, want anders wordt de ochtend echt afzien 🤭

Ik slaap met elk dutje mee met mijn zoontje en we gaan samen slapen in bed. Nu is hij bij kdv en ik werk vanuit huis. Tussen door doe ik niks en kan ik alleen wat vooruit staren. Gewoon geen puf/zin om iets te willen doen. Gelukkig ben ik niet de enige hierin lees ik hier

Ja heel goed! Ik zou het gewoon eerlijk aangeven en samen met je leidinggevende kijken wat voor (tijdelijke) oplossing je kunt vinden. Je hoeft je ook niet schuldig te voelen tov je werk want zij krijgen de uren die jij minder zou werken vergoed, dat scheelde bij mij enorm bij de beslissing om halve dagen te gaan werken. Succes!!

Herkenbaar. Ik werk als zzp’er en daardoor zie ik elke dag als een berg op tegen de uren die ik ‘moet’ werken om een goede buffer te hebben. Terwijl ik ‘s ochtends al vermoeid opsta. Overigens doe ik overdag vaak geen dutjes, want die soort vermoeidheid voel ik niet (vaak), maar er komt gewoon niks uit mn handen helaas..

Zo herkenbaar! Mijn eerste zwangerschap fluitend door gekomen. Nu zo moe! M’n lichaam is ook enorm veranderd (meer dan de eerste keer) en daar heb ik ook moeite mee (niks zit mooi/lekker). Ik probeer 2 dagen thuis te werken van de 4. In weekenden beetje rustig aan te doen (de was stapelt zich op in hoekje). Met oog op de toekomst hadden we al een hulp aangenomen voor 1x per 2 weken. Dat is echt ideaal! Ook boodschappen thuis laten bezorgen vind ik een uitkomst. Heb jij nog ouderschapsverlof onbetaald van je eerste? Ik had zelf bedacht om de dagen dat ik thuis werk 2 uur minder te gaan werken per dag en vrij te blokken in agenda voor laatste 3 maanden .