Help..Extreem gevoel van stress/onrust

Hey! Wat mega vervelend voor je. Ik heb dit na mijn bevalling gehad. Inderdaad ook alles geprobeerd en uiteindelijk met een psycholoog gaan praten. Toen bleek dat ik last had van wat onverwerkte zaken uit het verleden. Ik had zelf het gevoel dat door hormonen dit aangewakkerd werd. Misschien gewoon veel rusten en zeker niet over je grenzen gaan. Je zou ook met een praktijkondersteuner van de dokter kunnen praten, gewoon om het eens met een blanco persoon over je gevoel te hebben. Ik dacht zelf namelijk ook dat ik echt geen stress had en dat gevoel heb ik nu nog. Alleen wat wel zo is, is dat er toch veel gevoelens loskwamen door het moeder worden (wat ik echt nooit had zien aankomen) in de gesprekken die ik heb gevoerd. Ben nu (pas) sinds januari helemaal van dit gevoel af..

Bedankt voor je lieve reactie en fijn dat je nu van het gevoel af bent. Ik denk dat ik inderdaad met iemand ga praten om te kijken of er onbewust toch wat van mijn verleden omhoog aan het komen is.

Hey wat vervelend zeg!! Is je bloeddruk gemeten? Van een hoge bloeddruk kun je je ook zo gehaast voelen…

Heej, ik heb tot 18 weken ongeveer vergelijkbare klachten gehad waardoor ik ‘s nachts amper, hooguit 3 uur verspreid over de nacht, sliep. Alsof ik adrenaline of stress in m’n lijf had. Terwijl ik geen stress ervaar en bv ook geen onverwerkte trauma’s of gebeurtenissen heb. Het was overigens niet vergelijkbaar met de gemiddelde slaap problemen waar je een paar x wakker wordt vanwege je buik, ligging, bekken of wat dan ook. Ik lag echt nachtenlang wakker van een mega onrustig gevoel. Uiteindelijk was ik zo uitgeput dat werken, wandelen etc niet meer ging. Bovendien begon ik me stevig zorgen te maken of al dat slaaptekort en die hoge stress levels niet slecht waren voor mn kind. Ben naar de huisarts gegaan en heb oxazepam (lage hoeveelheid) voorgeschreven gekregen. Dat hielp enorm. Nou moet ik binnenkort naar de POP poli om te overleggen of ik het ook door ga gebruiken in het 3e trimester. Moraal van het verhaal is vooral: ik heb afgelopen week een pret echo gehad waarbij ze de kleine ook nog even gemeten hebben en alles was prima in orde. Daarnaast is de baby mega bewegelijk. Maak je dus niet teveel zorgen over die paar dagen slaap tekort. Zelfs als het maanden aanhoudt wil het niet per se zeggen dat het slecht is voor de baby. Ik weet niet wat in jouw geval raadzaam is. Ik zou het persoonlijk even aankijken. Als het over een paar dagen weer wat genormaliseerd is, dan lekker bijslapen. Als het niet weggaat tijdig aankloppen bij de VK of de huisarts. Ik heb uiteindelijk veel te lang gewacht en had dat veel eerder moeten doen.

Bedankt voor je berichtje. Niet sinds ik dit gevoel heb, maar hiervoor wel en die was toen nog prima. Deze week weer een afspraak bij de vk en dan opnieuw laten meten.

Bedankt voor je lieve reactie! Fijn dat het bij jou zo is opgelost en goed om te weten dat oxazepam tot de mogelijkheden behoort. En ik ga zeker je advies opvolgen om hier niet te lang mee te wachten, dankjewel!

Heej ik lees net je stuk en herken volledig wat je schrijft. Ik ben ook 26 weken zwanger en ook docent. Het nieuwe schooljaar is altijd een transitie maar nu al helemaal merk ik. Ik heb er nooit stress van en nu ineens enorm. Gevoel sneller overzicht te verliezen, terwijl dit niet zo is. Heel apart. Ik herken je, voel met je mee en hoop dat ook dit weer snel wegzakt ❤️

Wat lief dat je dit schrijft en interessant dat het voor jou ook herkenbaar is. Normaalgesproken ben ik super enthousiast over het lesgeven, en nu heb ik er letterlijk en figuurlijk minder energie voor en dat geeft idd stress. Alsof ik hele andere prioriteiten heb nu en vooral lekker in mn bubbeltje wil blijven.

Wat vervelend dat die onrust zo heftig aanwezig is, ik weet hoe naar het voelt. Tijdens mijn eerste zwangerschap heb ik hier ook last van gehad. Niks leek te helpen en ik werd er gek van; alsof ik continue mega zenuwachtig was. Uiteindelijk ben ik zelf op zoek gegaan naar een psycholoog. Ook bij mij bleken wat zaken uit het verleden nog geen goed plekje te hebben gehad. Of je nou naar een psycholoog gaat, de pop poli, de huisarts of vk; blijf er niet te lang mee rondlopen want het is super vervelend voor jezelf. En probeer je niet te druk te maken over de baby, dat bezorgt je nog meer stress en je doet je best er vanaf te komen, meer kun je niet doen. Ik heb daar ook stress van gehad, dus ik begrijp het heel goed, maar uiteindelijk is ze kerngezond geboren en wat het op lange termijn heeft gedaan (ik heb er echt wel twee, drie maanden last van gehad) zien we wel, maar ook dat lijkt vooralsnog mee te vallen. En hou er rekening mee dat tijdens een zwangerschap echt alles anders is, geef jezelf die ruimte ook. Ik wilde er nooit aan dat hormonen gekke dingen met je doen, maar het is echt zo. Waar ik normaal een pittige job heb en daar goed mee om kan gaan, bezorgd het minste of geringste me nu al paniek. Het is even niet anders, goed naar je gevoel luisteren en extra lief zijn voor jezelf ☺️

Bedankt voor je super lieve reactie! Heb er heel veel aan, dankjewel!

Zo herkenbaar! Ik benoemde vandaag aan een vriendin dat ik alleen maar in huis wil blijven en rompertjes wil wassen en me wil voorbereiden. Terwijl ik normaal juist heel graag buitenhuizig ben. Wens je alle sterkte toe

Wat een goed idee om met iemand te gaan praten. Door hormonen en alle veranderingen kunnen er ook in je onderbewustzijn zaken naar boven komen. Goed om aan de bel te trekken bij je huisarts, die kan je doorverwijzen. Liefs!

Ik heb dit ook inderdaad en voel me na een week werken vandaag ook veel moeier dan normaal.. hopelijk is het vooral wennen aan alles weer. Maar de situatie zoals jullie beiden beschrijven is erg herkenbaar voor me. Know that we're not alone!!