Het zorgen loslaten

Ik ben precies zo ik vraag ook nooit om hulp doe ook alles het liefst zelf. Ik mag helaas zelf al niet meer werken sinds ik 18 weken zwanger ben ivm vroeggeboorte dus ik moet nu wel maar zelfs dan doe ik het bijna niet

Ik herken het helemaal 😅 ga regelmatig over m'n grenzen heen. Gelukkig voel ik me over het algemeen nog wel goed, morgen 35 weken. Maar weet van onze eerste dochter dat ik in de nacht al vrij snel alles alleen deed, omdat m'n man dan moest gaan werken. Terwijl ik er overdag dan ook alleen voor stond. Vond het eerste jaar daardoor ook erg pittig!

Heel herkenbaar, precies zoals je het zegt. En ik kan het ook niet zo heel goed loslaten (doe ik wel, maar dan ontstaat er een soort intern protest?). Terwijl man helemaal niks verwacht en me juist motiveert gas terug te nemen. Bedenk maar: zwangeren is 24/7 zorgen voor, en zelf inleveren. Je partner kan rust zoeken / even de boel laten. Wij nu niet. En dan ligt er maar wat stof op de plinten en zit er wat kalk op de wastafel, denk ik dan maar.

Oef dit is zo herkenbaar! Wil het liefst nog alles zelf doen terwijl ik echt veel pijn heb de hele dag! Het blijft lastig om hulp te vragen ook aan andere

Enige wat ik mee kan geven is dat je al 24/7 aan het zorgen bent, voor het kleintje dat hard aan het groeien is in je buik. Jouw man maakt geen 24uurs diensten, elke dag, 9 maanden lang. Dus probeer dat beetje extra hulp te accepteren en zelfs te vragen. Je verdient het!

Herkenbaar, mijn vriend heeft heel veel uithanden genomen bij mij. Dat begon bij week 18 denk ik. Ik probeer wel huishoudelijke dingen te doen. Zoals de vaatwasser in en uitruimen. Keuken schoonmaken na koken. De was vouwen en opruimen. Hij doet alles tillen voor me. Hij kookt elke dag voor me. Ik hoef maar te vragen en hij doet het zonder gezeur. Maar dat heeft hij aangegeven met jij groeit ons kindje en als ik je kan ontlasten dan doe ik dat. Ik neem tussen door altijd uurtje rust. Bijvoorbeeld na dweilen of stofzuigen. En dat is voor hem oke. Hij werkt ook full time waarvan 4 dagen thuis en een op kantoor. De dagen dat hij op thuis is helpt hij me zoveel mogelijk wat kan tussendoor. En woensdagen zijn voor mij echt rustdagen. Voor mijn verlof had ik 3 lijstjes gemaakt met wat nog moet gebeuren voordat de kleine komt. Mijn babylijst is bijna af op een ding na en dat is de borstkolf. Lijstje huis, staan dingen op zoals keuken herorganiseren. Dat zie ik mezelf niet meer doen🤣 dus andere keer. En heb een creatief lijstje met bijvoorbeeld een tekencursus die volg ik als ik zin heb. En dat is allemaal prima. Het gevoel dat iemand voor je moet zorgen is vervelend. Vind ik zelf ook, maar aan de andere kant ook even fijn. Over 4 maanden moet ik voor mijn vriend en kindje beide zorgen omdat me vriend een operatie krijgt en niks mag en kan. Dus we doen om en om.

Heel erg herkenbaar! Hier ook iemand die altijd voor anderen zorgt. Mijn man heeft een eigen bedrijf en werkt ontzettend veel dus ik wil hem ook niet teveel vragen. Wij hebben nu sinds twee weken een poetsvrouw en dat geeft me ontzettend veel rust. Alle grote klussen zijn gedaan en ik hoef het alleen maar een beetje bij te houden. Mijn lichaam geeft ook duidelijk aan dat ik rust nodig heb en die pak ik dan ook. Gaat de ene dag beter dan de andere. Probeer vooral heel lief voor jezelf te zijn. Je lichaam is 24/7 bezig met het maken van een mini mensje. Dat is topsport. 😘