Klaagmuur

Ik vind het verschrikkelijk dat ik zovaak na de wc moet, zowel overdag als ‘s nachts. Vind het gewoon vermoeiend 🥲🥲

Zwanger van de 2de en genieten gaat minder omdat ik zo druk ben met onze peuter🫣 En man die in de horeca werkt en er werkelijk Nooit is

Zou wel kunnen janken nu van de hormonen 😅 Kinderwagen besteld van het weekend, hopend dat hij dinsdag binnenkomt want dan is mijn man thuis. Word het vandaag geleverd (heel fijn hoor, daar niet van) MAAR dan wel tijdens de tijden dat ik m'n zoontje naar bed moet brengen, die de laatste tijd moeilijk in slaap komt. Plus dat ik graag even mee wou slapen met hem want ik ben echt kapot. Ik ga moe naar bed en sta moe op.. Nu dus in dubio of ik hem gewoon naar bed doe met het risico dat ik met deze bolle buik de trap af moet rennen of dat ik wacht tot het geleverd is en m'n zoontje dus over z'n wakkertijd gaat 🤡

Pff. Vanochtend ziekgemeld, ben nu 30+5 en merkte afgelopen weekend al dat ik weinig energie had, ook geen zin om iets te ondernemen. Nouja goed, vanochtend moest ik om half9 beginnen met werken, maar had weer eens een erg slechte nacht met weinig slaap en stond dus mega vermoeid op en knallende koppijn. Aangezien ik de hele dag klanten aan de telefoon heb en ik alleen al van het openklappen van mijn laptop nog beroerder werd, heb ik me daarna toch maar ziekgemeld, maar ik voel me dan gelijk zo schuldig tegenover mijn werkgever, terwijl ik de gehele zwangerschap tot nu toe in totaal 3 dagen ziek ben geweest 🙈 iets met te hard voor mezelf zijn... Maar ik begin het wel langzamerhand te leren dat ik soms wel echt naar mijn lichaam moet luisteren, net zoals vanochtend. Dus een kleine hoera voor mezelf 😂 nu lig ik voor Pampus op de bank en daar kom ik vandaag ook niet meer van af denk ik 😴✨

Nou, wij hebben een familie bedrijf (van mijn schoonfamilie) waar ik ook al jaren werk. Horeca bedrijf met hotel. Ik krijg alleen constant te horen dat zwangerschapsverlof een mindset zou zijn en er toch wel tussen de regels door verwacht wordt dat ik tijdens de drukke decembermaand aanwezig zal zijn. Ook na mijn bevalling (21/12 uitgerekend) denken ze dat ik na een week alweer rond zal lopen met de baby bij wijze van spreken op de arm. Mijn schoonouders zijn een verhaal apart. Zij gaan normaal na de kerst op vakantie en laten hun twee hondjes bij ons achter. Dit jaar zie ik dit écht niet voor mij. Die twee beestjes slapen ook nog op bed namelijk. Ik maak mij er wel zorgen om eigenlijk maar mijn partner zegt alleen maar: komt wel goed, ik regel het wel. Alleen hij denkt ook echt dat ik na de bevalling weer snel aan het werk ben. Krijg er al hoofdpijn van als ik er over na denk want niemand lijkt het te snappen..

Ik durf het bijna niet te zeggen maar ik kan de stem van mijn schoonmoeder niet meer verdragen. Haar schelle stem gaat door merg en been en tis alleen maar geklaag en gejammer wat eruit komt. Verder een superlief mens maar kan het niet meer aanhoren, ontloopt haar volledig of moet heel hard tot 10 tellen als dat me niet is gelukt🙈 Ook irriteer ik me mateloos als ze mijn vriend belt en ga ik dan vaak naar buiten zodat ik haar niet meer hoor.🫣

Ohhhh zo herkenbaar! Ik heb dat met mijn schoonvader. Die man is ZO erg aanwezig. Kan alleen maar hard kwaken ipv op een normale toon praten. Ik merkte het afgelopen zondag, toen hij even bij ons (onverwacht) op bezoek kwam. Ik was op dat moment boven en ik hoorde hem twee zinnen kwaken. Toen weigerde ik in eerste instantie om naar beneden te gaan, deed zo alsof ik heel druk was. Totdat mijn man naar boven kwam om te vragen of ik ook naar beneden kwam om ff gedag te zeggen. Nou ehhh liever niet zei ik, ik trek het even echt niet... Nja uiteindelijk toch naar beneden gekomen en na 5 min zei ik dat ik boven nog wat moest gaan doen en toen was ik weer snel naar boven gevlucht 😂 ik trok het gewoon echt níet. En ergens ben ik blij om te horen dat jij hetzelfde ervaart. Misschien dat wij gevoeliger voor omgeving/geluiden worden, dat we langzamerhand in ons bubbeltje terecht komen? Ik weet van mezelf wel dat ik zo doorgaans hooggevoelig ben, dus misschien maken de hormonen het momenteel ook allemaal nog wat erger ;)

Wat belachelijk dit zeg.. Een week na se bevalling kon ik pas fatsoenlijk zitten. En ik was niet erg uitgescheurd / geknipt oid . Heeft zeker wle 6 week geduurd voordat ik een beetje mezelf was. Zou dat toch maar even heel duidelijk maken…. En idd hondjes op bed waar ook een baby slaapt zou ik ook niet doen😣

Ach wat rot voor je. Hou voet bij stuk, hoor! Het is jouw lijf, kind, herstel. Dat werk kan (moet!) maar wachten. Het is nota bene planbare afwezigheid, laat ze maar iemand inhuren. Mijn schoonmoeder is een schat, maar te bezorgd/beschermend naar wat ik nodig heb. Ook projecteert ze haar ervaringen en wensen op mij en dat matcht niet. Ik moet vooral stoppen met werken en in het ziekenhuis bevallen. Ik kan het beste rond 38 weken bevallen en niet na 40 weken (??). Ik mag me niet zo druk maken als de vorige keer. Volhouden, zij is 'm al voor me aan het uitzitten zeg maar. Ik ben 31 weken, voel me niet fantastisch maar er is ook niets ergs. Ik tel de dagen nu nog niet af of zo. Ga weg! 🫣

Ook even klagen, ik ben 29 weken in verwachting ,en heb zwangerschapsdiabetes. Waarvoor ik sinds deze week insuline moet injecteren in de avond ,en tevens dagelijks een dagcurve moet prikken....ik kan geen naald meer zien en tot overmaat van ramp mocht ik ook nog bloedprikken gisteren. (Het is voor een goed doel,maar die naalden ben ze zo zat!)

Herkenbaar😅 Ik spuit bijna een maand insuline. Mijn vriend doet het voor me ik kan zelf niet tegen naalden 😂 vinger prikken is oke om zelf te doen. Bloed prikken ben ik ook geen held in😂 Hoeveel eenheden moet jij spuiten ?

Snap het helemaal hoor! Hier moet ik ook curves prikken.. gelukkig nu alleen de dinsdag en zaterdag maar alsnog heb ik iedere keer een soort weerstand als ik in m'n vinger moet prikken. Ik vond die ene week iedere dag prikken al vreselijk dus kan me voorstellen dat iedere dag je neus uitkomt.

Hahaha I totally feel you. Ja bizar he misschien een combi van zowel hormonen en je zintuigen die beter werken en gevoeliger zijn. Gelukkig ben ik niet de enige, maar wel rot voor jou!😅 Vind het stiekem wel een beetje naar van mezelf maar trek haar echt niet om me heen als ze praat.. Ik hoop niet dat het blijvend is😅🫣🙊

Hahaha kwaken ook ! 🤣🤣🤣

Ik wil klagen over mijn gehoor. Ik hoor normaal al heel erg veel en raak hier dan ook geïrriteerd van, maar nu word ik er echt gek van dat ik m'n man altijd hoor ademhalen!!!! Krijg echt moord neigingen 🤬🙈🤯

Even klagen, voor mijn werk moet ik gemiddeld 35 minuten rijden.. nu het weer enorm druk is op de weg heb ik het idee dat mensen vaak doelloos op de weg rijden.. Vandaag ging de persoon voor mij vol op de rem zonder iets voor hem/haar.. ik schrok enorm! Het auto rijden wordt steeds zwaarder en zeker op deze manier 🙈

Even klagen over het gebrek aan energie en gewoon m’n lijf dat niet meer lekker zit 😢 ben dat ZO niet gewend van m’n vorige zwangerschap en ik moet nog 3 maanden 🥴 ik kijk er echt naar uit om m’n lijf weer terug te hebben en me ‘gewoon’ voort te kunnen bewegen

Same.. en dan ook nog een 1.5 jarige die vermaakt wil worden gedurende de dag. Ik weet het soms echt even niet meer 🙈 Hoeveel ik ook geniet van deze dikke buik kan ik ook niet wachten om m'n oude lichaam weer te hebben en weer wat meer energie, hoewel ik daar vast op terug ga komen met 2 kinderen 🤣

Haha nou ik denk dat ik oprecht meer energie heb als de baby er eenmaal is dan nu 😅 herken me zelf gewoon niet meer terug; kan geen trap meer op zonder daarna te moeten zitten, supervaak kortademig en de kleinste taakjes zijn al teveel 🥵 baal er echt van dat ik voor m’n gevoel zo weinig kan; de vorige zwangerschap maakte ik twee dagen voor de bevalling nog een wandeling van 7 km…..

Ik kan ook moeilijk accepteren dat ik zo weinig kan, ben nu 29+4, koken wordt lastig kan niet lang staan. Heb echt last van mijn bekken en stuit. Wel superlieve mensen om me heen, maar ik vind het zoo lastig om te accepteren dat ik niet alles meer kan. Ik wil zoveel maar lukt niet. Oja valt me ook op dat als ik met bekenden iets wil delen over mijn zwangerschap, dat diegene dan gelijk over haar eigen zwangerschap begint en het gesprek dan daarover gaat😅 allemaal enthousiasme natuurlijk en goed bedoeld! Maar af en toe denk ik dan ik wil nu ook even klagen😭