Kraambezoek

Ik zou wel een lijn trekken om "scheve gezichten" te voorkomen. Het is ook hun klein zoon/dochter. Ik laat zelf wel de familie toe die dichtbij staat en na de kraamweek pas de rest.

Mijn man en ik zijn het daar op zich wel over eens. Zowel zijn als mijn ouders komen wel gelijk de eerste dagen langs. Maar ik heb dan ook wel een goede band met mijn schoonouders, die komen nu al iedere week bij ons in huis op onze dochter passen. Daarnaast zie ik mijn zus dagelijks, dus die zal ook snel langs komen. Terwijl ik mijn broer amper zie en ook mijn schoonzus zien we niet vaak en heeft mijn man ook geen speciale band mee, dus die zullen beide pas later komen...Verder zitten we nog wel te twijfelen om een kraamborrel te organiseren voor iedereen die wat verder weg van ons staat...

Wij zijn van plan om het dan gewoon aan te voelen waar we behoefte aan hebben. Wel is het voor zo als het ene ouderpaar langs mag komen, het andere ook. Tip die ik mee zou geven is om kaders te maken. Bijv. Te zeggen, kom vooral even (dagdeel en dag) langs. Maar liever niet langer dan een half uurtje (of ander tijdsbestek wat je prettig lijkt). Of, stel je man vind het fijn als zij wat helpt in bijv. Het huishouden dat je haar die week vraagt. "Zou je een keer voor ons willen koken en dat we het daarna lekker rustig met ons tweeën kunnen opeten?". Hier moet je natuurlijk zelf even in voelen wat passend is om te zeggen. Maar mijn schoonmoeder is bijv. Laatst geweest om ons even te helpen met schoonmaken omdat we beide op waren. Echter kon ik haar toen even niet hendelen, dus we hebben haar toen gevraagd "zou je ons even willen helpen met het schoonmaken van de keuken? Ik lig wel even boven op bed intussen". Zij deed dat met alle liefde en ik werd niet nog vermoeider, mijn man heeft intussen even beneden geholpen. Dus ik zou zeggen, zoek naar een afbakening die voor jullie samen werkt en vraag om specifieke dingen.

Hier eerste week alleen familie toegelaten. Daarna vrienden om de dag. Kalm aan gedaan ermee. Gaan het nu weer net zo doen.

Wij spraken af dat bezoek rond 16uur kon komen. Mede doordat er toen een lockdown was en we geen bezoek mochten ontvangen tijdens de kraamzorg uren. De tijd beviel ook goed, doordat niemand lang bleef plakken, want je zit zo rond etenstijd. Bezoek nam vaak wat te eten mee, wat ons weer scheelde in het koken. Eerste week alleen onze beide ouders op bezoek gehad. Na de eerste week broer/zus en de vrienden die het dichtstbij staan. Als we geen puf hadden voor bezoek, zeiden we dit ook gewoon af. Geef hierin echt je grenzen aan! Denk er wel aan dat jij en je man samen een kind krijgen. Dat jij geen behoefte hebt aan je schoonmoeder betekent niet dat je man ook geen behoefte heeft aan zijn eigen moeder. Het is een beetje een compromis sluiten, voor hem verandert er namelijk ook ontzettend veel en is alles ook nieuw. Enige tip die ik kan geven; grenzen aangeven. Wij zeiden het gewoon als bezoek te lang bleef plakken: “ bedankt voor jullie bezoek, maar wij zijn nu echt moe. Graag zien we jullie een andere keer weer”

Ik snap je gevoel wel maar ook het gevoel van je partner. Jij wil je moeder erbij hebben, maar je vriend wil zijn moeder erbij hebben. Jullie zijn allebei net ouders geworden en daar wil je je eigen ouders/moeder graag bij hebben. Natuurlijk moet jij herstellen van de bevalling en zal je vriend 'fitter' zijn maar ik vind niet dat jij daarom meer recht hebt om te kiezen wie wel of niet komt.. Je hoeft natuurlijk ook niet alles te meten he, als jouw moeder 2 hele dagen komt helpen hoef je niet je schoonmoeder ook 2 hele dagen te vragen, maar ik zou gewoon kijken waar vooral je vriend ook behoefte aan heeft tzt.

Tsja je man wordt net zo goed vader en zijn moeder wordt net zo goed oma als jouw moeder. Ik vind zelf echt niet dat je daar onderscheid in kan maken alleen omdat jij degene bent die moet bevallen. Je kan natuurlijk wel goede afspraken maken van tevoren over tijdsduur en hoe en wat, en je hoeft de tijd dat ze komen ook echt niet perse gelijk te trekken. Maar je kan mijns inziens niet je eigen ouders in de eerste week laten komen en je schoonouders pas na een paar weken.

Qua moeder en schoonmoeder vind ik dat je hier geen onderscheid in kan maken. Je partner wordt ook vader en als hij het wel fijn vind dat zijn moeder er is, heeft hij daar natuurlijk ook recht op. Vergeet je partner en de papa niet in deze !

Lastig! Ik snap je wel, wij hebben dit gesprek nog niet gehad maar heb een soort zelfde situatie. Kan er nu al tegenop zien dat m’n schoonmoeder dan aanwezig wilt zijn en dan (zoals vaker) alle energie uit mij zuigt. De tip die ik hieronder las vind ik wel een goede, van het meehelpen thuis maar dan zelf even lekker boven je momentje nemen met de kleine! Wat bij mij denk wel scheelt is dat m’n vriend zelf ook vindt dat zijn moeder soms veel energie kost en hij daardoor misschien wel iets makkelijker zal zijn in het afbakenen en grenzen aangeven, weet niet hoe jou vriend daarin staat?

Ik herken wel wat je zegt. Ik ben (ongeveer) de eerste week boven gebleven en in die eerste paar dagen heeft mijn schoonmoeder mij boven gefeliciteerd en daarna heeft mijn partner gezegd dat ik heel moe ben maar dat hij de baby wel even mee naar beneden neemt (of de baby sliep daar al omdat we hen verwachtten). Zo hebben we het vaker gedaan met bezoek waar ik niet helemaal op zat te wachten😬 Ook later nog.. als ik geen zin meer had vervroegde ik het voeden wat (zei ik dan in ieder geval) of zei ik dat ik moe was.. Mijn partner vond het niet erg. Nou prima dam toch?!😄

Sommigen zeggen hier rekening te houden met jouw partner. Maar sorry hoor, daar ben ik het niet mee eens. Jij bent bevallen, moet daar lichamelijk en geestelijk van bij komen. Natuurlijk kan je wel wát schipperen, maar doe vooral waar jij je prettig bij voelt. En tja, vind iemand daar wat van, dat is dan jammer. Je bent er niet om iedereen tevreden te houden, zij zouden zich moeten aanpassen aan jouw wensen en behoeftes. Wij hebben de eerste week alleen de ouders later komen, de rest kwam veeeel later, sommige vrienden pas 3 weken later of nog later. En mocht je schoonmoeder graag willen komen, vraag dan inderdaad praktische dingen, wasjes draaien, eten maken, boodschappen doen etc Ik zal kijken hoe het deze keer gaat en waar ik behoefte aan heb, gelukkig kent mijn omgeving mij wel en laat ik me nergens toe dwingen of doe ik dingen om scheve gezichten te voorkomen.

Lastig! Ergens vind ik dat ook je iets meer kan kijken vanuit perspectief van je man: hij wordt ook papa en wil dit delen met zijn familie. Andere kant: jij doet de bevalling en zit vol hormonen. Kan je niet iets afspreken dat je schoonfamilie even half uurtje komt spieken en vragen of ze dan was mee kunnen nemen en/of eten? En dat je jouw ouders veel meer kan gebruiken als steun en toeverlaat? Kortom: wel even zien maar ook dicht bij jezelf kunnen blijven.

Wij hebben ouders wel laten langskomen in de eerste week. En de rest van familie/vrienden pas vanaf 5 weken. Dat doen we deze keer ook!

Wat een overdenkingen! Mijn man en ik waren bij ons eerste kindje zo ontzettend trots (en onze ouders/broers/zussen ook) dat wij onze kleine jongen aan iedereen wilde laten zien! Ga lekker op in het moment en probeer er nu niet teveel kopzorgen over te hebben. Iedereen bedoelt het goed 🥰

Precies dit 🙃

In eerste instantie vind ik dat je precies zelf moet beslissen hoe je het doet me de kraamweken; het is jouw huis en jouw kind. Wij hebben de eerste weken buiten familie ook niemand laten komen. Maarrr het verschil dat je maakt tussen directe familieleden kan in mijn ogen niet; je vriend wordt net zo goed vader en als hij wil dat zijn moeder ook mag langskomen dan moet je daar in mijn optiek wel samen een afspraak over maken. Anders misschien bij voorbaat zeggen dat ze allemaal Max een half uurtje komen ofzo?

Hoewel ik het gevoel heel goed snap, lees ik hier ook wel onderscheid tussen jouw familie en zijn familie. Wij zaten gelukkig wel heel erg op één lijn bij de eerste. Bij het berichtje dat onze zoon geboren was hadden we meteen gezet dat wij eerst even met zn drietjes tot rust kwamen en zelf contact opnamen wanneer ze onze zoon konden komen ontmoeten. Mijn mans broertje vond dat ook lastig en belde ons na een paar dagen zelf op "dat het wel zijn neefje was en dat hij hem nog helemaal niet gezien had" (terwijl verder alleen de opa's en oma's geweest waren, het was niet zo dat mijn broers wel al uitgenodigd waren ofzo).Verder verliep alles de eerste 2 weken heel harmonisch en zoals wij het wilde. Daarna 2 tot 3 kraambezoekjes per week.

Helemaal mee eens. Natuurlijk ben je beiden net vader of moeder geworden, maar er zit toch echt een wezenlijk verschil tussen vol met hormonen zitten of jezelf zijn en trots zijn op je kind. Ik vind dat je hierin absoluut je grenzen aan mag geven en mag luisteren naar wat jij prettig vind en aan kan (want het is geen onwil, maar aan jezelf denken). Je schoonmoeder komt echt wel een keer aan de beurt en je zult het contact niet onthouden, maar doe dat vooral wanneer jij er klaar voor bent (binnen alle redelijkheid natuurlijk). Wij hebben bij de eerste bezoek afgehouden en alleen (schoon)ouders langs laten komen. Waren broers en zussen ook beledigd over, dus na 1,5e week hebben we die toch langs laten komen. Spijt als de haren op mijn hoofd, want dat kostte me mega veel energie en alleen omdat zij graag wilden. Die eerste periode met een kleintje kan mega overwhelming zijn en daar mag best rekening mee gehouden worden, je hoeft niet overal in mee te gaan omdat dat verwacht wordt. En voel je je na de bevalling wel fit en klaar om snel bezoek te ontvangen kun je mensen alsnog uitnodigen.

Bij de eerste iedereen na de 2de dag laten komen.. pff wat kom ik daar op terug. Vreselijk vond ik het.. Nu zwanger van de 2de en de eerste 2 weken wil ik niemand zien. Ik zit ook te denken om iedereen op 1 middag uit te nodigen ergens en dat we dan proosten en wat taart eten ofzo. Dan heb ik iedereen lekker gehad en is alle rust in huis als je thuis komt.

Mijn vriend vind het belangrijkste dat het voor mij mentaal en fysiek zo goed mogelijk afgaat. Zeker in de kraamtijd gaat het grotendeels om mij en de baby en daarna ons als gezin. Als familie/vrienden het niet eerlijk/leuk.vinden wie wanneer mag komen is niet ons probleem....bij me vorige (2e) zei ik tegen iedereen heel hard als je t er niet mee eens bent maak je zelf maar (nog) een kindje lol. Maargoed wij doe ouders wel in de eerste week (zeker niet elke dag/hele dag) en de rest wanneer wij er aantoe zijn. Alleen mijn moeder komt waarschijnlijk helpen de eerste week. Heb een prima band met me schoonmoeder maar is toch vrij logisch dat ik liever mijn eigen moeder er dab bij heb om mij/ons te onderrteunen dan die van me vriend en daar is mijn vriend en overigens zijn ouders het ook volkomen mee eens/hebben daar begrip voor