Luie partners

Poeh. Hier schrik ik best van. Hoe is jouw beeld dat hij gaat zijn als de baby er is? Wat als je veel huilt en het vaak nachtwerk is? Hier is man niet per se mega verzorgend richting mij. Maar hij heeft alle begrip dat ik rustiger aan doe. In weekenden mag ik lekker blijven liggen in bed en doet hij onze peuter. Ook als er dingen niet gedaan zijn die ik normaal doe (bijv op mn vrije dag zorgen dat eten klaar is) zal hij niks zeggen. Andersom word ik mega chago als ik moe en hongerig uit werk kom en hij is nog niet begonnen met eten maken…. Oeps!

Hier schrik ik heel erg van. Zou eerlijk gezegd dit niet pikken van mijn man. Mijn man doet de was omdat het voor mij te zwaar is geworden. Hij helpt met poetsen. Brengt me drinken/eten als ik te moe ben. Masseert m'n benen elke dag... En eerlijk? Ik vind dat elke zwangere vrouw zo behandeld hoort te worden! Je draagt ook zijn kind en neemt alle kwalen erbij. Het minste wat hij kan doen is jou extra verwennen om het voor jou dragelijker te maken!

Mijn man is opgegroeid met het idee dat zijn mama veel deed, ook omdat mijn schoonvader door omstandigheden destijds niets in het huishouden deed. Mijn schoonmoeder is al vroeg overleden en mijn schoonvader heeft sindsdien bijna niets meer in het huishouden gedaan, tot nu toe. Je kunt je al voorstellen hoe zijn woning eruit zag toen mijn man uit huis ging, laat staan hoe het huis er nu uitziet. Mijn man is dus niet opgegroeid met het idee dat zijn papa ooit moeite voor z'n mama heeft gedaan, laat staan een eigen bijdrage aan het huishouden. We zijn inmiddels 12 jaar samen en wonen 11 jaar samen, maar het huishouden blijft wel een dingetje. Het meeste komt toch op mij terecht en ik heb het geaccepteerd. Soms vraag ik of hij wat kan doen, dat doet hij dan ook (bijna 😜) zonder mopperen. Nu tijdens mijn zwangerschap als hij me de vaatwasser ziet uitruimen of mij de was ziet ophangen, komt hij wel vanuit zichzelf helpen. En dat waardeer ik al enorm 🥰 maar een ontbijt op bed o.i.d. dat is alleen op moederdag, hij denkt er doorgaans gewoon echt niet aan en dat vind ik wel jammer 🙈 maar mijn man toont zijn liefde weer op andere manieren en dat heb ik door de jaren heen leren waarderen ♥️ maar als je er niet mee overweg kunt hoe je partner is en er al helemaal niet meer gelukkig van wordt, dan moet je er wel goed over nadenken of je met hem überhaupt oud wilt worden. Als het antwoord alsnog 'ja!' is, dan zit er niets anders op om een goed gesprek met hem te voeren, nu de baby er nog niet is, dan is er wellicht nog ruimte voor verandering. Succes lieve mama 😘

Ik vraag mij dan af hoe hij was met jullie eerste kindje? In je kraamtijd bijvoorbeeld? Ik zou toch een goed gesprek aangaan, je moet je ook bedenken dat je ooit misschien hulpbehoevender wordt als je ouder bent en je dan ook afhankelijk bent van hem. Als hij nu al niets voor je over heeft 🙈 Sterkte ❤️

Dit is ons eerste kindje samen :)

Als reactie op de vele vragen, of ik een toekomst zie en of ik niet beter verdien ect... : mede door deze dingen, en onze relatie ook niet bepaald stabiel is (het nu op sommige vlakken wel beter gaat) blijf ik twijfelen over het gezag. (Zoveel gezeik over me heen gekregen hier daarover, maar leg net nog een keer uit) Mijn eerste zoon is uit m'n eerdere huwelijk, met een vader die niet naar z'n kind omkijkt. Daardoor heeft mijn zoon verschillende medische hulp trajecten niet gekregen doordat de handtekening van vader ontbrak. Hierdoor met al het eerdere gezegde, is gezag voor mij gewoon een ding. Erkennen is geen probleem. Mijn huidige vriend heeft het vd week uitgemaakt toen ik vertelde het gezag bij mijzelf te houden. Savonds zag ik hem, en uit niks bleek dat het ook echt daadwerkelijk uit was. Daarintegen blijft hij wel zeggen dat als ik deze keuze doorzet, hij echt voor zichzelf kiest en mij in ieder geval achterlaat. Ergens snap ik echt zijn gevoel alleen zie ik het nu als chantage materiaal doordat hij weet hoe belangrijk een gezin voor mij is. Het is dus erg lastig allemaal en veel onduidelijk überhaupt over onze toekomst samen

😨 Bizar! Heel eerlijk denk ik dat jij vooral na moet denken over de toekomst. Wil je met zo iemand verder? Een man die zo weinig respect heeft voor jou… (überhaupt vrouwen). dat verander je niet zo snel en wat ik lees wil hij ook niet veranderen. Je hebt het volgens mij al heel vaak geprobeerd ter sprake te brengen. Wellicht ken je hem nu pas goed (ik herinner me dat jullie elkaar pas circa 1 jaar kennen?). Jouw kindje heeft ook niks aan zo’n voorbeeld functie. Ik zou echt voor mezelf en je kind(eren) kiezen!

Ahh dan is er wel meer aan de hand dan dat je partner 'lui' is... Een erg moeilijke situatie, voor jou, maar ook voor je partner... Ik hoop dat jullie er samen uit kunnen komen, voor jullie zelf, maar ook voor jullie kindje samen. Sterkte ermee 😘

Kijk ik vind op zich dat een vader net zoveel recht heeft als een moeder. Alleen in jouw geval snap ik best wel je twijfel, gezien je eerdere ervaring, maar ook door hoe hij overkomt in ieder geval uit jouw berichten. Hij klinkt gewoon niet echt als een stabiele factor. En ik dit geval zou ik persoonlijk voor mezelf kiezen, maar alleen jij kent hem verder en jullie relatie. Ik snap dat het voor hem echt heel vervelend is als jij geen toestemming geeft voor gezag. Maar het klinkt inderdaad als chantage. Als hij bij jou weggaat, wil hij dan wel een actieve rol met jullie kind? Of ook dat niet. Als hij daar ook mee dreigt dan zou mijn keuze snel gemaakt zijn. Het is een lastig onderwerp, omdat een man hierin afhankelijk is van een vrouw, maar hij toont zich niet echt als heel betrokken

Ah sorry verkeerd gelezen. Dacht dat jullie al een peuter rond hadden rondlopen. Straks in je kraamtijd heb je hem wel echt nodig ☺️

Nee hij zegt wel actief in het leven van ons dochtertje te willen zijn. Maar dan denk ik.... je snijd alleen jezelf maar in je vingers door het uit te maken om die reden, terwijl je anders gewoon hier in huis bent elke dag. Ga je uit elkaar, is dat natuurlijk wel anders.. Dus in hoeverre is dan indd het gezag voor je... Beetje moeilijk uit te leggen, hopelijk snap je toch een beetje wat ik bedoel

Begrijp het goed dat je dus onzekerheden heb aangekaard ivm je ex en gezag enzo en daarom heeft je “huidige” vriend het nu uit gemaakt?

Als hij jullie kindje al erkend heeft krijgt hij ook automatisch het gezag dat is sinds 2023 zo.

Nee je kunt aangeven of de vader wel / niet gezegd krijgt

Gezag*😅

Klopt je kan erkennen en alsnog het gezag alleen bij de moeder laten

Ik denk wel als hij zo reageert.. en de situatie waarin je nu zit.. en dus nu al aangeeft dat als hij zijn zin niet krijgt dat hij jou en ook zijn eigen kind in de steek laat.. dat je dan al je antwoord hebt over of je hem wel of geen gezag moet geven.. Is heel lastig, maar vooral met de ervaring die je met je vorige kindje al hebt opgedaan zou ik echt goed naar je voorgevoel luisteren en zorgen dat je 2e kindje wel volledig de zorg kan krijgen die deze nodig heeft. Mijn zus heeft indd ook op school en via psychologische hulpverlening heel veel gezijk gehad met haar kindjes omdat haar ex man telkens niet wilde tekenen voor dingen en de kinderen hebben daarom echt veel te laat hulp gehad en veel ontwikkelings problematiek opgelopen. Is gewoon echt niet fijn als je afhankelijk bent van iemand die alleen aan zichzelf denkt.

Same over here, sta er alleen voor met twee kinderen onder de 3 en een cerclage waardoor ik geen zware dingen mag tillen. Heb me rot geschreeuwd en gepraat maar komt niks binnen. Maar bedienen doe ik echt niet dikke doei.

Ik snap je echt helemaal! Koffie halen doe ik dan echt niet, dat kan hij vergeten! Hij vraagt het ook niet want weet het antwoord al. Maar helpen in het huishouden is ook hier teveel gevraagd. Lees in de reacties dat een vrouw ervoor zorgt hoe een man zich gedraagd. Nou nee hoor, het zit erin of het zit er niet in. Hier ook 80.000 discussies erover gevoerd. En dan belooft hij beter en na 3 dagen weer z'n oude gedrag. Want meneer is van mening dat vrouwen alles doen, woest word ik dan op hem. Gezelliger wordt het niet. Hier is het 'alleen' het huishouden en de ochtenden met m'n dreumes doen. Derest werkt hij wel volledig mee. De verzorging voor mijn zoontje doet hij met plezier, hij is gek op hem. Van huis uit heeft hij meegekregen dat vrouwen alles doen, thuis hoefde hij niks. Als hij in de keuken wat wilde doen stuurde z'n moeder hem weg. En ik kan lullen als brugman, boos worden, schreeuwen, dreigen weg te gaan.... maar veranderen is dus 3 dagen en dan weer zijn oude gedrag. Dus aan mij deze keuze kan ik leven met zo een man uit de jaren 30? Of ga ik omdat hij niet helpt in huishouden op zoek naar een ander? Het is een afweging. Met het huishouden doe ik net of ik alleen woon. Zo heb ik zelf het minste last ervan. Anders zit ik elke dag met stress en dit kost mij bakken energie. En als ik er tegenaan blijf lopen, ja dan op zoek naar een ander met voorwaarde dat hij z'n handen uit z'n mouwen steekt🙈