Niet spelen op de opvang

Onze dochter gaat ook 1 dag in de week. Zij gaat echt wel op onderzoek uit, zoekt contact met andere kindjes en kan zich (soms kort, soms lang) met materiaal vermaken. Ik denk dat elke leeftijd zijn manier van spelen heeft wat daarbij past en dat je daar nooit te jong voor kan zijn. Bij 4 weken vond ze bepaald speelgoed met lichtjes en zwart wit boekjes mooi om naar te kijken. Dat vind ik ook spelen op die leeftijd.

Onze dochter van bijna 11 maanden kan best even alleen spelen. Ze zit of ligt dan op de speelmat en heeft voldoende speelgoed tot haar beschikking om zelf even te spelen. Daarnet tijdens het koken heeft ze zichzelf ook prima vermaakt. Mat in de keuken gelegd en wat speelgoed erbij. Tussendoor even wat kletsen maar ze heeft zelf gespeeld. Zou het dus gewoon proberen.

Ik denk zeker niet dat het verkeerd is om te stimuleren. Ik denk zeker niet dat ze daar te jong voor zijn, dat prikkelt juist hun nieuwsgierigheid en helpt bij de ontwikkeling. Maar ik denk ook dat het iets is wat je kindje een beetje in zich moet hebben. Onze dochter kan heerlijk op zichzelf spelen. Ze kan zichzelf echt super goed vermaken en we kunnen haar makkelijk minimaal een half uur "alleen" laten spelen (als ze maar weet dat wij in dezelfde ruimte zijn haha). Ik had dat als kind ook. Maar ik ken ook kindjes die dat niet kunnen..

Hier onze zoon altijd al gestimuleerd met zelf spelen, in begin huilde hij wel eens maar nu kan hij zich goed amuseren in de box of op de grond met alleen spelen. Ook op de opvang kan hij goed alleen en samen met kindjes spelen. Je kunt het langzaam een beetje opbouwen met steeds iets langer alleen te laten spelen.

Ik merk dat het erg verschilt per kind of een kindje zelf kan / wil spelen. Mn oudste (nu 3,5) kon niet goed alleen spelen, samen wel. Ik kon nooit iets anders doen en in de box was het krijsen. Mn jongste kan beter alleen spelen, maar mag ik ook niet de kamer uit. Met beide oefen ik het dus en kunnen ze het steeds iets langer. Ik herken het van toen ik klein was. Ik wilde ook alles samen doen met mn zusje of moeder. Een tip die voor mij werkt is om klein te beginnen en eerst samen een activiteit te beginnen en steeds minder mee te doen (alleen kijken).

Gaat dit toevallig om een kinderopvang in Den Haag?

Nee in Voorschoten.

Misschien nog goed om te vermelden dat hij thuis erg druk is met lopen achter z’n loopkarretje, met z’n autootjes/ blokken door de woonkamer kruipen of klauteren over van die foamkussens. Dat is voor ons ook spelen en maakt dat we ons lastiger konden vinden in het feit dat we hem moeten stimuleren om op één plek te zitten met een mandje blokken en dat hij dan een half uur zichzelf moet vermaken. Maar het kan inderdaad geen kwaad om het te proberen

Wat je nu beschrijft (op 1 plek zitten spelen voor een halfuur) lijkt mij niet realistisch. Als dat is wat de opvang vraagt dan lijkt me dat niet haalbaar. Ik ben het eens met de andere reacties dat hier vaak even helpen opstarten door bijvoorbeeld het eerste item uit een doos te pakken en even mee te rammelen, en dan aan de baby geven en dat de baby dan zelf verder gaat wel haalbaar en goed is voor de ontwikkeling! Maar het klinkt op basis van je reactie naar mijn idee meer alsof het spelen thuis (de kamer ontdekken) prima gaat, maar dat hij wellicht gewoon nog moet wennen in een andere omgeving, en daarom misschien wel naar juffen trekt voor troost?

Joh kindjes zijn zo verschillend. Dat is toch helemaal niet erg als hij zo is. Ook niet gek met een dag in de week, is toch elke keer weer wennen en veel indrukken, dan lijkt het me niet heel raar dat hij de veiligheid van een volwassene opzoekt. Tot 2,5 jaar oid spelen kindjes vaak ook nog niet met elkaar maar naast elkaar. Voor de leidsters misschien even wat extra werk als hij meer aandacht vraagt maar ja ik vind dat dat er een beetje bij hoort met een baby... Je zou je kunnen verdiepen in het stimuleren van "independent play" als jij dat zelf wil. Maar laat je geen probleem aanpraten, vertrouw op je kindje en op jullie zelf, gewoon oke bedankt voor de info zeggen en weer verdergaan met je leven😅

Nou dit.. ons meisje is thuis heel goed in zelfstandig spelen.. lekker dingen uit de mand pakken en rond lopen en kruipen en klimmen.. Maar ga ik op bezoek bij iemand dan duurt het soms ook heel lang voor ze een beetje los komt. Ze zit dan het liefst gewoon op schoot veilig bij mama. Als er nog 12 andere kinderen rond rennen en doen kan dat best overwhelming zijn voor zo’n kleintje lijkt mij.. En dan hoort het toch gewoon bij hun functie om dat kind te voorzien in zijn ontwikkelingsbehoefte? En zijn gevoel van veiligheid te waarborgen ..

Zo speelt onze man ook hoor. Dat is toch gewoon spelen? Misschien voelt hij zich niet zo fijn op de opvang? Want spelen kan hij wel als ik jou zo hoor.

De fase van eenkennigheid begint ook. Ook iets om mee rekening te houden. Zou je niet teveel aantrekken van wat de kinderopvang zegt. Zij geven in mijn ervaring alleen maar adviezen die ervoor zorgen dat de dag voor hunzelf makkelijker wordt en kijken daarbij niet naar het kind.

Nou ben dat niet helemaal met je eens. Ja ik ken die medewerkers ook, maar er zijn zeker ook medewerkers die met volle passie het beste voor die kindjes willen zorgen! En t is ook n heel pittig onderbetaald beroep helaas😅

Ik vind het echter logisch op deze leeftijd dat hij nog niet echt andere kindjes opzoekt om te spelen? En als hij in de buurt van de juffen wil spelen is toch geen probleem? Of bedoelen ze dat hij constant op schoot wil?

Ik snap je, maar dat zeg ik ook: in mijn ervaring. Ik geloof zeker weten dat er ook medewerkers zijn die echt met volle passie het vak beoefenen. Onderbetaald worden zou naar mijn mening nooit een reden moeten zijn om niet in te spelen op de behoeftes van een baby.

Ik bedoelde ook niet dat dat een reden was he!

Dit had ik echt even nodig. Dank je wel 🙏🏻

Dit is toch zelf spelen op die leeftijd. M'n dochter doet hier niets anders dan de trap op kruipen vind ze geweldig. De duplo door de hele keuken verplaatsen, en vooral alles wat herrie maakt uit testen.

Mijn zoon gaat ook 1 dag in de week naar de opvang en was precies zoals wat jij hier beschrijft. Sinds hij kan staan en langs meubels lopen heeft hij zelfvertrouwen gekregen en gaat nu wat meer op avontuur. En is echt niet gek dat je zoon dat nog niet doet. Gewoon je kindje daarin volgen en niets forceren