Onvoorbereid gevoel

Heel herkenbaar! Ik ben nu 36+3 en hoe dichter het einde nadert, hoe minder ik me er bij kan voorstellen (zowel bij de bevalling als bij het feit dat ik straks echt mama ben). Waar ik normaal een mega controlfreak was, laat ik alles nu voor mijn gevoel een beetje op zijn beloop en voel ik me soms bijna emotioneel een beetje afgevlakt.

Heb ik ook! Helemaal als ik het vergelijk met mijn 1e kindje/zwangerschap. Daar had ik alles tot in de puntjes geregeld. Maar nu pfff.. ik heb gewoon geen energie. Ergens weet ik ook dat het wel allemaal los loopt. Was bij de 1e ook zo. Baby heeft uiteindelijk alleen maar jou nodig en de rest kan allemaal nog gehaald/geregeld worden. Geeft me niet minder stress!😅 maar goed. Probeer het mezelf ook maar aan te praten😂

Het is ook heel lastig om voorbereid te zijn op iets wat je niet kent, of wat nu anders kan gaan dan je vorige ervaring(en). En eerlijk, is het goed om veel bezig te zijn met de bevalling? Ik wil (probeer...) het soms ook even loslaten. Los van de praktische voorbereidingen: Ik rommel in huis, pak wat extra rust, ga met man mee voor lichte dingen buitenshuis, kijk tv, lees, puzzel, klets wat met vrienden/familie, schrijf vast de enveloppen voor de geboortekaart, doe wat licht huishoudelijk werk, knuffel mijn zoon en geef hem nog wat onverdeelde aandacht en zorg. Ik ben nu voor het eerst 37+ weken zwanger dus het is ook een stukje nieuw. Ik accepteer dat ik geen prof ben en mag leunen op verloskundige en man om dit (samen) aan te kunnen. Heb je twijfels of zorgen, bespreek ze dan met je verloskundige. Daar zijn ze ook voor! En niemand is perfect. Ik doe ook niet altijd de fysio-oefeningen.. ach ja.

Bij mij gaat slapen, voeding en beweging ook super slecht. Ik word ook een beetje geleefd doordat ik al een peuter heb en eigenlijk niet genoeg energie voor hem heb in combinatie met de huishoudelijke taken etc. Maar ik vind het wel fijn om (alweer hetzelfde) boek te lezen ter voorbereiding voor de bevalling. Het boek heet ik ga relaxt bevallen. Daarnaast kijk ik af en toe een YouTube filmpje van pleuni: bevallen met Bobbi. En vanaf zondag ben ik 37 week en ga ik beginnen met frambozen blad thee en dadels. Ik merk dat ik ook meer in mezelf keer dus ik geef daar lekker aan toe (zover het kan mbt mijn zoon) en probeer mezelf niet te forceren iets te doen waar ik geen energie voor heb. Onder de douche doe ik soms een ademhalingsoefening en soms zet ik ook een geleide meditatie op ter voorbereiding. Mijn tip zal zijn doe vooral wat goed voelt voor jou. Als je behoefte hebt aan meer kennis over de bevalling lees dan een boek, of een cursus. Maar als je er wat nuchter in staat kun je ook alles op je af laten komen. Denk dat het per persoon verschilt wat werkt ter voorbereiding😊 succes met de laatste loodjes

Ik herken dit wel, vooral het gevoel niet voorbereid te zijn. Vroeger dacht ik dat ik tijdens mijn zwangerschap honderd boeken zou lezen en elke dag een work-out zou doen. Nu ben ik 36+2 en heb ik één boek gelezen (wat ik heel fijn vond) en verder veel informatie links laten liggen. Met een goede reden - van teveel voorbereiding word ik onrustig/angstig. Ik laat het over me heen komen en probeer goed uit te rusten. Rust is ook een vorm van voorbereiding, vergeet dat niet. Het gevoel dat je nog dingen mist hoort bij deze fase van nesteldrang. Wees niet te streng voor jezelf en luister naar je lichaam. Als dat aangeeft dat je rust moet houden, neem dan rust. Als je baby er straks is merk je het vanzelf als er nog iets ontbreekt in huis. Zoals eerder al is gezegd - het is heel lastig om je echt voor te bereiden op deze nieuwe situatie, los van de praktische kant. Ikzelf ben sinds zes dagen met verlof en heb nog wat dingen voor in huis moeten regelen, zoals bedklossen, ik heb mijn nieuwe fiets opgehaald en heb af en toe afspraken met vrienden/familie. Verder doe ik zelf wat aan meditatie, lees, kijk series en kook een beetje voor de kraamweek. Nog steeds best veel 😅 komende week geen sociale verplichtingen meer en dat wil ik zou houden. Lekker in m'n bubbel kruipen samen met m'n man.