Even benieuwd naar andere ervaringen: onze dochter is vandaag voor het eerst naar ‘grote’ groep op de kinderopvang. Meer kindjes, kleinere ruimte en voelde meteen andere sfeer.
Bij wegbrengen zag ik dat ze nerveus was en spannend vond. (misschien ook maar goed) de leidsters besteden er niet al te veel aandacht aan.
Toen vroeg ik nog even naar slapen omdat ze vannacht slecht geslapen had en misschien vroeg moe zou zijn. En hoorde ik dat alle kinderen op stretchers op de groep slapen. (Rest gaat dan in ander lokaal spelen).
Ohhhhh dit zal vast normaal zijn qua omstandigheden en mijn hormonen (zwanger van tweede) spelen vast grote rol hierin. Want ik moest toch huilen toen ik weg fietste. Herken dat helemaal niet van mijzelf! Ik ben altijd nuchterheid zelve.
Zijn er al ouders die deze overstap hebben gemaakt en die wat bemoedigende woorden hebben?