Lieve dames,
Begrijp me niet verkeerd: er is niets dat ik liever wil dan moeder worden, en ik kan niet wachten om binnenkort mijn kleine meisje te ontmoeten (ik ben nu 31 weken zwanger van mijn eerste). 🥰 Toch zijn er soms momenten waarop het me ineens allemaal aanvliegt. Dan vraag ik me af: "Kan ik dit wel?" ‘Hoe ga ik dit allemaal in praktische zin organiseren?’ Het idee dat ik de rest van mijn leven verantwoordelijk ben voor een klein mensje, voelt soms benauwend.
Tegelijkertijd voel ik me schuldig over deze gedachten, omdat ik ontzettend dankbaar ben dat alles goed verloopt en dat dit wondertje op komst is. Het is een gekke mix van emoties: vreugde, spanning en soms ook onzekerheid.
Meer ‘beginnende’ moeders die dit ervaren?