Prikangst

Heel herkenbaar. Tweede zwangerschap nu. En prikangst blijft. Iemand meenemen en vragen om te liggen. Dat werkt bij mij het beste

Hier het zelfde! Gelukkig gaat mijn vriend mee voor de rhesus en de suikertest!

Ik heb ook angst voor alle prikken. Ik wordt er heel zenuwachtig van en krijg zweethanden. Ik heb geen positief beeld van ziekenhuizen. Waardoor ik snel in de stress raak. Mijn vriend gaat overal mee na toe. Als ik hem niet meeneem wordt het heel erg en dan ga ik al voordat ik aan de beurt ben. Ik heb ooit een operatie gehad en degene die zorg over me nam. Behandelen mij niet fijn, heb er weken van slecht geslapen. Daardoor ook prikangst

Ik heb bij mijn vorige zwangerschap ook de rhesus en suikertest moeten doen en allerlei controles met prikken . Ik was echt panisch ervoor, sliep hele week slecht en veel huilen ervoor. Achteraf sloeg het helemaal nergens op dat ik zo bang was want deed helemaal geen pijn. Maar de angst bleef. Ik bleef maar denken voor een prik .. het doet geen pijn en is met een paar seconden klaar . Nu ben ik weer zwanger en ben nog wel wat zenuwachtig voor de prikken maar gelukkig niet meer zoals eerst . Misschien ben je straks ook wel wat meer van de prikangst af , heb je nu natuurlijk niks aan 🫣

Oo wat herkenbaar allemaal. Hier moet ook steeds mijn moeder mee (arme vrouw neemt steeds verlof). Hoop dat het steeds beter gaat wennen. 22 weken prik moet ik ook nog inplannen 😅

Wellicht kun je via je huisarts Emla krijgen. Verdoofd de prikplek. Wordt in het ziekenhuis vaak bij kindjes gebruikt die prikken ook spannend vinden. Heb het tijdens m’n ivf traject ook gebruikt 😊

Hier ook prikangst. Meestal moeten ze ook nog eens meerdere keren prikken voor ze bloed kunnen vinden. Helpt natuurlijk allemaal niet mee 😅 Mijn man gaat wel altijd overal met me mee. Dat stelt me wel steeds wat gerust. Maar leuk wordt het nooit.

Echt? Dat heb ik niet meegemaakt eigenlijk, gewoon een prik.. Ik heb geen angst, dus geen giuden tip. Maar bedenk maar zo: niemand gaat er lachend heen..

Ik heb ook prikangst, ik was als de dood voor de nipt. Gelukkig hoefde ik niet alleen. Ik ben 21 jaar maar hou nog lekker ren handje vast hoor. Ik had als tip van iemand anders gekregen meestal heb je in de prik kamers posters enzo. En dan in de detail aan jezelf vertellen wat je allemaal ziet op die poster in je hoofd. Of als je naar buiten kan kijken of al is het gewoon in de kamer zelf. Dat vond ik best fijn om te doen ondanks dat ik helemaal naar werd. Ik let ook heel goed op mijn ademhaling en ik geef het altijd van tr voren aan dat ik prikangst heb en het echt verschrikkelijk vind.

Dat heb ik blijkbaar links. Ik zeg dus nu standaard graag rechts.

Ik had / heb bloedprikangst. Ik heb daarvoor hypnotherapie gehad. Wilde kijken of me dit kon helpen. Dit was bij mijn verloskundige. Wat erg fijn was. We hebben ook uitgebreid gesproken over de angst, waardoor het komt, waar ik dan zo bang voor ben. Ze legde me ook dingen uit over bloedprikken. Zij zelf prikt ook voor bepaalde dingen en de eerste keer na de therapie dat ik ging prikken, was dan ook bij haar. Dat ging super goed!! Omdat ik me zo op m’n gemak voelde bij haar. Zo’n therapie (of ander soort therapie) zou dus kunnen helpen. Maar het kan alleen al enorm helpen als je diegene die je prikt op de hoogte brengt van je angst, vragen om te liggen (helpt mij) en ik vraag altijd of we kunnen praten. Dan ben ik afgeleid. Ik wil ook absoluut niet dat de prikker aftelt en dan bij 0 prikt. Ik hoef dat niet te weten 😂 Mijn conclusie is toch wel bij alle keren prikken geweest dat het altijd meevalt. ALTIJD. Hoop dat je hier wat aan hebt.

Hi, Ik ben ook zeker geen fan van het prikken waardoor ik merk dat ik er zenuwachtig en wat angstig van wordt, sinds mijn man dit merkte regelt hij alles m.b.t ziekenhuis afspraken als er geprikt moet worden zodat dat niet in m’n hoofd gaat zitten en de kleine er dus ook niets van merkt. Ik weet dat de voor mij de rhesus factor, 22 weken prik, en een afname ivm grotere kans zwangerschaps diabetes op de planning staan maar geen idee wanneer dat hoor ik dus ook pas als we naar het ziekenhuis rijden, rond 18 weken was dit ook het geval (voor afnames) en ik moet zeggen dat dit voor mij wel echt goed werkt. Ik hoop dat dit jou ook kan helpen bij je prikangst, Liefs en heel veel sterkte en succes gewenst. 🫶🏻

Bij de eerste zwangerschap hg, uitgedroogd met ingevallen aderen en prikangst. Ben zo vaak geprikt en op momenten dat het me niet kon schelen, dat de angst veel minder is geworden. Ik meld het altijd even en vraag of ze me afleiden. Als ze niet genoef llg afleiden begin ik zelf als een gek te ratelen:). Toen mijn aderen niet te vinden waren hielp een plastic handschoen vullen met warm water en die op mn arm leggen.