Schoonfamilie...

Oeff lastig hoor! Ik herken het zeker! Ben nu zwanger van de 2de en ik wil de eerste 2 weken niemand zien dan alleen schoonmoeder/moeder omdat dat niet andwers kan vind ik. Bij de eerste kwam mijn schoonmoeder onverwachts langs om alleen even naar mijn zoon te kijken.. vreselijk vond ik dat en dat laat ik mij echt niet meer gebeuren. Bedenk en iedereen moet wennen aan een nieuw leven als ouders+kind dat jij de moeder bent en jij je grenzen mag aangeven en je je aan niemand verschuldigd bent! Als je iets niet wilt of gewoon aangeven en duidelijk zijn hoe moeilijk dat soms ook is. Ik heb er een moeilijke band aan over gehouden met schoonmoeder maar dat komt puur omdat zei niet dingen vroeg en over mijn grenzen is heen gegaan. Jammer voor haar maar ik ben nou eenmaal de moeder en niet de oma. Succes mama dit kan jij en volhouden!!

Ik snap jouw zorgen. Bij ons eerste kindje, belde mijn (helaas psychisch zieke) schoonbroer op toen ik aan het puffen was en vroeg of het kindje al bijna geboren is en hij dan gelijk kon komen 🤣 toen heb ik brullend gezegd dat ik NIEMAND in mijn buurt wilde hebben, behalve mijn partner. Na de bevalling was het ook mijn schoonbroer, die boos was toen wij aangaven dat wij de eerste paar dagen geen bezoek wilde hebben. We waren gesloopt en we moesten enorm aan de nieuwe situatie wennen. En konden op dat moment een psychotische (schoon)broer er niet bij hebben. Om van het gezeur af te zijn, heeft mijn partner toen besloten dat ie in de kraamweek een kwartiertje kon komen. Dit voelde totaal niet prettig en dit 'verstoorde' ook wel onze kraamweek. Of familieleden die persé de eerste weken langs willen komen, maar die je anders bijna nooit ziet... Daar kan ik je ook nog een paar verhalen over vertellen 🤣 ik laat het deze keer niet meer gebeuren dat familieleden opdringerig gaan doen. De deur blijft lekker dicht en deze keer gaan we lekker cocoonen met ons gezinnetje van 4 🥰en gelukkig is mijn partner het deze keer wel volledigmet mij eens, omdat hij zelf ook heeft ervaren hoe het de eerste keer is geweest en wat hij vooral niet meer wil voor zijn eigen gezin. Al doende leert men. En dat zal bij jullie waarschijnlijk ook zo zijn. Je partner krijgt straks ook een nieuwe rol, hij wordt voor het eerst papa. En hij wil het waarschijnlijk voor iedereen goed doen, maar zijn vadersinstinct groeit ook pas als de baby geboren is. Terwijl je moederinstinct bij jou al actief is en dat zorgt nu soms voor meningsverschillen. En dat gaat nog vaker gebeuren in het ouderschap, jullie gaan het niet altijd met elkaar eens zijn. Maar dan is praten echt the key. Blijven praten en elkaar de ruimte geven om te leren. Het ouderschap is een grote leerschool, ook voor je partner. Je partner moet oude patronen doorbreken waar hij al zijn hele leven last van heeft en dat gebeurt helaas niet van vandaag op morgen, dat heeft heel veel tijd nodig. Maar ik weet zeker dat het met de tijd goed gaat komen. Heel veel sterkte met deze lastige situatie, maar heb vertrouwen dat het goed komt! En probeer samen een team te worden, ook al gaat dat soms niet zonder slag of stoot. Maar jullie kunnen dit! 🤎

Hoi! Lijkt mij heel lastig inderdaad dus helderheid en communicatie vanuit je partner is ook echt heeeeeel belangrijk. Anders heb jij hier continu stress van en dat verpest je kraamweek. “Oh ze zijn er nu een half uur. Hoelang blijven ze nog?”. Maak duidelijke afspraken met je partner! Hij moet daar echt wat in doen. En voor jezelf misschien bedenken dat het ook voor hen heel bijzonder is. Dat scheelt jou hopelijk ook wat stress. Uit ervaring kan ik zeggen dat het ook heerlijk is dat jouw ouders en schoonouders net zo gek op je kind zijn als jullie. Je blijft als papa en mama belangrijkste. Maar een opa en oma op wie ze gek zijn en die jullie uit de brand kan helpen met oppassen? Daar profiteer je van als je over een tijd een keer met je partner uit eten wilt!

Dankjewel voor de fijne reactie! Ik merk dat ik er me nu al heel druk in maakt maar hij geeft zelf aan dat hij mijn grenzen ook wel mee wil bewaken, maar wil eigenlijk hier niet echt nu al over in gesprek gaan. Misschien moet dit van zijn kant inderdaad nog een beetje groeien eens de baby er is 🥰

Bedankt voor je reactie! Ik wil uiteraard wel dat de schoonouders/grootmoeder van mijn vriend een fijne band gaan hebben met de baby. Het gaat dan wel een heel andere invulling zijn als dat ze gewend zijn met mijn vriend. Ik moet er inderdaad ook aan denken dat het voor hen ook nog aftasten is 😊

Duidelijk je grenzen aangeven is altijd goed. Een baby zet het misschien even op scherp, maar als er respect is aan beide zijden komt die helemaal goed. Als het respect er voor jou niet is, dan weet je gelijk waar je staat. Wat mijn ervaring is, er bestaat een kans dat je partner het niet voor je opneemt. Niet omdat hij niet wilt maar hij kan geen nee zeggen tegen zijn familie. Dat staat los van jou, probeer dat te blijven inzien :-). Heel lullig gezegd, na een paar weken is de nieuwigheid eraf en verliezen familieleden hun interesse. Dus die eerste weken doen wat jij wilt en belangrijk vindt. Succes!

Vind het altijd bijzonder om een waslijst aan eisen te stellen voor je kraamvisite en dan wel verwachten dat iedereen voor je klaarstaat daarna.. Hier zijn de mensen die belangrijk voor ons zijn gewoon welkom. Super trots juist, om onze zoon straks aan ze voor te stellen. En ik denk dat de meeste mensen met gezond verstand wel weten hoe kraamvisite werkt (als in; niet verkouden/ziek langskomen, kort bezoek etc). Bij de eerste twee nooit iets vervelends ervaren tijdens kraamvisites en al mijn vrienden met kinderen ook niet.

Helemaal met je eens! Schrok ook van die lijst😅 Snap dat je als moeder echt wel voorzichtig bent met dingen als niet in het gezichtje kussen of handen wassen en bellen voordat je wilt komen, maar dat de oma de baby niet naakt mag zien? Of niet facetimen waar andere de baby kunnen zien gaat voor mij best wel ver. Maar goed dat is mijn mening. Je kunt best je grenzen aangeven zoals: de eerste dagen willen wij graag eerst even bij komen en aan elkaar wennen. Even bellen om te vragen of het uitkomt. Etc. Maar als je je nu al druk maakt om allerlei dingen denk ik persoonlijk dat je je er te druk om maakt. Straks is het alleen maar fijn als je zoveel familie hebt die er voor je kan zijn 😉

Wel een beetje herkenbaar dit. Ik merkte ook dat ik heel beschermend werd in mijn eerste zwangerschap. (Hormonen? Moederinstinct? Ik weet het niet 😅) Maar je (schoon) familie verheugt zicht ook enorm op de komst van je kleine en als dit het eerste klein kind is.. is dat ook heel speciaal! Ik werd ook een beetje geprikkeld van het claimerige gedrag van ze tijdens de zwangerschap.. Ik had met mijn man duidelijke afspraken gemaakt dat de wel even langs mochten komen in de kraamweek, maar niet te lang. Uiteindelijk respecteerden ze dat ook en waren heel lief en zorgzaam naar ons. Deden zelfs nog een boodschapje en waren helemaal niet claimerig toen de baby er was. Geef indd duidelijk je grens aan dat je niet meteen bezoek wilt zodra de baby eruit floept 😉 communicatie is key.. maar ga ook even bij jezelf na of je eisenlijst reeel is. Wat als jouw kind later kinderen krijgt en geeft hele stevige grenzen aan, hoe zou je je dan voelen? Als ik je bericht zo lees gaat er heel veel liefde richting dit kindje komen, en dat is toch het allermooist? 😊

Oke wacht misschien is bij het facetimen een kleine situatieschets nodig 😅 Mijn vriend is van Roemeense afkomst. Zijn tante en nonkel wonen in Oostenrijk, zijn oma is soms in Roemenië, soms in Oostenrijk of soms hier in België bij de ouders van mn vriend. De moeder van mn vriend belt haar zus en moeder meerdere keren per dag op Facetime, waar natuurlijk niks mis mee is, enkel maar fijn dat ze zo'n sterke band hebben. Ik wil enkel niet dat zij gaan facetimen met de tante/oma als ze bij ons op bezoek zijn in het ziekenhuis/thuis. Ik vind het zelf niet altijd fijn om in beeld te komen laat staan als ik in het ziekenhuis lig en net bevallen ben. Daarom wil ik hierin zelf de teugels in handen houden beslissen wat ik van mezelf en de baby laat zien, uiteraard Facetimen ik en mijn vriend wel zelf met zijn tante en oma 😊

Het is altijd goed om je grenzen aan te geven, maar probeer ook balans te vinden daarin. Zoals door al gezegd zijn dit later vaak ook de mensen die op je kindje kunnen passen als je gaat werken of een keertje uit eten wilt. Mijn moeder en schoonouders leven niet meer (en vader niet in beeld). En ik had dolgraag gehad dat ik ons zoontje straks aan mijn moeder en schoonouders zou kunnen laten zien.

Voor mij zijn alle dingen die je schoonmoeder noemt eigenlijk helemaal niet schokkend. Ik vind het eerlijk gezegd schokkend dat een oma haar eigen kleinkind niet naakt zou mogen zien🫣🫣 zij is toch niet "iedereen". Bij ons staan de opa's en oma's (en m'n broer en zus, en schoonzus) écht direct op de stoep zodra ik bevallen ben. Ik denk zelfs nog geen uur later als we thuis zijn. Al is het maar een paar minuten, het is hun eigen vlees en bloed en ik vind het juist prachtig om te zien dat er zo veel lieve mensen zijn die zooveel liefde te geven hebben aan je baby ❤️

Het gaat ook niet om mn schoonmoeder, dat vind ik geen probleem als zij eventueel een bad zou geven. Het gaat om de oma van mijn vriend, dus de overgrootoma. Het is natuurlijk ook ons eerste kindje, ook voor mij nog een beetje zoeken 😅 Ik ben heel erg gesteld om mijn eigen ruime. Dus onverwachts op bezoek komen bv. is echt not done hier. Ben zelf ook mishandeld geweest door mijn eigen moeder dus de relatie met mijn ouders is gewoon heel anders. Een hele nieuwe wereld die voor me open gaat, en om mn weg in te zoeken 😉

Ik herken je gevoel, ik denk dat uitleggen wat het met jou doet, al deze nieuwe dingen het belangrijkste is. Dat je graag zelf wilt aangeven wanneer je ergens klaar voor bent. Verder kan je alleen maar afwachten hoe het gaat zijn…. Wat de rest ook schrijft, misschien voel je je zometeen juist wel heel fijn en geholpen als ze iets aanbieden ❤️ sterkte in ieder geval!!