Vaginaal bevallen na J incisie keizersnede

Hoi Lilian, ik heb geen ervaring met een vbac na een keizersnede met j of 't incisie. Ik ben wel benieuwd naar meer informatie over deze soorten incisies. Ik kan dat nergens vinden. Heb je misschien links naar websites hierover?

Als je googled, kun je er een klein beetje informatie over vinden. Had vandaag een gesprek met de gynaecoloog en zij vertelde dat het maar heel zelden word gedaan, alleen bij de baby die vastzit/in nood zit en niet uit de baarmoeder komt. In mijn geval was het hoofdje geboren, en kreeg mijn baarmoeder een wee, die de rest van het lijfje klem zette. Dit resulteerde in een J-incisie (een kleine bocht verticaal op de hoofd horizontale snede) in de baarmoeder zelf (dus van buiten zie je alleen de horizontale snede) om te zorgen dat hij eruit kwam. Online vind je er niet veel van helaas, alleen medische papieren over baarmoeder rupturen en de mogelijkheden ervan bij een toekomstige vbac.

Dankjewel voor je reactie. Ik had er nog nooit van gehoord. Hopelijk lukt het je meer informatie te vinden hierover. Kunnen ze bij de poli geen (wetenschappelijke) artikelen aanraden over dit onderwerp?

Hoi hoi ik heb niet persee een officiële J incisie maar ik heb bij mn 2e bevalling een baarmoeder ruptuur gehad waardoor mijn baarmoeder gescheurd is aan 1 zijde en daardoor is er wel een heel groot litteken inwendig ontstaan wat weg heeft van een J incisie alleen dan groter (aldus gyn) Ik mag niet meer vaginaal bevallen hierdoor en ga dan ook voor een 3e keizersnee.

Is dit tijdens de bevalling gebeurd? Kun je hier miss meer over vertellen. Ik heb zelf bij de eerste een keizersnede gehad en wil heeel graag vaginaal bevallen bij de 2e, alleen vind ik t idee dat mijn litteken kan scheuren heel eng.

Ik heb bij de eerste een spoed keizersnede gehad en in verwachting van de tweede. Zoals het er nu naar uit ziet en de kleine ligt goed mag ik gewoon vaginale bevallen maar dan wel in het ziekenhuis.

Ik zal iets meer vertellen maar tis wel vrij lange info... laat je niet bang maken door mn verhaal want ik heb heel heel veel pech gehad. Mn 1e kindje was een spoed keizersnee, haar hartslag dipte te veel bij de uitdrijving en ze lag in stuit dus vooraf afgesproken wachten niet te lang met handelen. Herstel was ellende met beknelde zenuwen in mn buik. Daardoor heb ik altijd een rot gevoel gehad over het litteken en wilde ik bij de 2e liever een keizersnee, gewoon een gevoel hoor was dat. Daarnaast ben ik neonatologie verpleegkundige en dan ligt je kijk ook wel wat meer op 'wat er kan gebeuren'. Helaas overleed ons 2e kindje bij 38 weken en 4 dagen, vlak voor de geplande keizersnee. Bij een stilgeboorte ga je niet voor keizersnee maar het zou dus een vbac worden om meerdere redenen (wil dit best toelichten maar dan word het een langer verhaal haha) Uiteindelijk zijn heel langzaam en gecontroleerd mn weeën opgewekt. Dit omdat je niet meteen volle bak mag opweggen vanwege dus een eerder litteken. De ontsluiting verliep goed maar het duurde wel lang omdat ik tussendoor ook super ziek werd (PE). Uiteindelijk mocht ik persen dat leek goed te gaan maar niets bleek minder waar en de gyn vertrouwde het niet (had na uren niet plassen ineens heel veel bloed bij mn urine en het hoofdje stond niet meer na 15 min persen) toen ben ik dus alsnog naar de OK voor een keizersnee gegaan en daar bleek inderdaad dat mn kindje los in mn buikholte lag en ben ik veel bloed verloren. Het is een enorm horror verhaal, dat was het al los van de ruptuur natuurlijk. Het overleiden staat hier los van en heeft er dus ook niks te maken met het ruptuur. Het is pure pech dat het litteken ook scheurde. Het kán komen omdat het lang duurde maar extreem lang was het ook weer niet want mn ontsluiting ging netjes volgens het boekje, het kán komen omdat mn lichaam ging falen op meerdere vlakken maar dat is niet persee een reden om het op litteken niveau te begeven. Ik ben heel goed begeleid en niet uit het oog verloren, er zijn geen fouten gemaakt dus het meest realistische blijft dikke pech. Als je meer wilt weten vraag het gerust ik ben heel open. Je mag me ook altijd privé berichten. Overigens heb ik nu dus een enorm litteken in mn baarmoeder en dat word elke echo gecheckt, ik heb er geen last van. Ik mag alleen geen weeën krijgen waardoor ik maar tot max 38 weken mag 'doorlopen' gewoon om de kans te verkleinen dat ik weeën krijg en ineens in een storm beland. Nu kunnen ze mijn kleintje zn groei alleen meten tot 36 weken dus vandaar ook het besluit dat ik met 37 weken een keizersnee ga krijgen.

Weet wel, het gebeurd. Ik heb er wel onderzoek naar gedaan. Na een ‘gewone’ keizersnede, is die kans 0,7% en na een j of t incisie loopt het op tot 2%. Meeste baarmoeder rupturen is denk ik echt pech…

Heb kan sowieso gebeuren maar de kansen zijn enorm klein het is zoals ik al schreef echt pure pech geweest bij mij. Je moet echt je gevoel volgen daarin maar je kunt er vanuit gaan dat ze geen risico nemen als iets op voorhand al niet kan. Daarbij word je goed geobserveerd dus net als bij mij het ging mis maar er werd mega snel gehandeld. Het gevaarlijke zit hem los van voor jezelf ook voor je kindje en die wordt ook in de gaten gehouden tijdens de bevalling iets wat bij mij geen indicatie meer kon afgeven maar in normale gevallen zien ze dat je kindje het niet fijn meer heeft en dan zal daar ook op gehandeld worden. De meeste vaginale bevallingen na een keizersnee verlopen gewoon zonder ruptuur anders zou die optie er sowieso al niet zijn