Vbac of geplande keizersnede

Ik ga het nu weer vaginaal proberen. Bij de vorige uiteindelijk een keizersnede gekregen. Ik vond het herstel vrij heftig. Ik hoop dat als het vaginaal lukt, dat ik wat sneller hersteld ben 😊

Wij hebben de vorige keer vanwege de stuitligging gekozen voor een keizersnede. Dat betekent dat ik voor deze bevalling de keuze heb. Ik heb me goed ingelezen en een bevalcursus gedaan, ik heb alle vragen kunnen stellen aan de gynaecoloog en ik heb besloten om nu voor een vaginale bevalling te gaan. - Het is een betere start voor het kindje - Bij een keizersnede is er een veel grotere kans op astma en eczeem bij je kindje (heeft ons zoontje last van en dat is echt heel sneu voor hem) - De borstvoeding kwam na de ks bij mij zeer lastig op gang, hopelijk na de vaginale bevalling komt dat beter op gang - Het herstel van de ks vond ik echt heel pittig. Ik was echt enorm beperkt en ging mijn grenzen over, omdat ik het gevoel had geen goede moeder te kunnen zijn voor mijn kindje, waardoor het herstel alleen maar langer duurde - Ik had last van hechtingsproblematiek en hopelijk na een vaginale bevalling niet (het is de vraag in hoeverre de ks de oorzaak hiervan was, want ons zoontje ademde niet goed en moest na de geboorte meteen weggenomen worden naar de couveuseafdeling)

Vorige x ook een geplande kz gehad vanwege stuitligging. Herstel ging best oké maar vond het wel pijnlijk. Mijn zoon had na de kz wat problemen met zijn longen waardoor ik hem pas na 8 uur voor het eerst bij me had. Dan zit je ook met op gang komen van de borstvoeding. En ik vond het niet fijn dat je je bed eerst niet uit kan. Ik ga het nu ook vaginaal proberen maar wel met in het achterhoofd dat er laagdrempelig wordt overgegaan op een kz mocht het niet vorderen. Daar heb ik afspraken over gemaakt met de gynaecoloog.

Bij #1 een KS wegens stuitligging. Bij #2 gekozen voor een vaginale bevalling. Mijn redenen: - De complicatie risico bij een VBAC vond ik eigenlijk best hoog. Het materiaal wat ik kreeg beschreef bijvoorbeeld een 1/200 risico op een uterus ruptuur. Gezien dit echt ellendig kan uitpakken voor moeder en kind, wilde ik dit risico niet nemen. De risicos die veel voorkomen bij een keizersnede (bijvoorbeeld kortdurende longproblemen bij een kind) komen misschien vaker voor, maar zijn minder ernstig. - je hebt veel meer kans op bekkenbodem issues (incontinentie en verzakkingen) na een vaginale bevalling dan na een KS. Hier had ik geen zin in. - ik had geen zin in een spoedkeizersnede. Eerst puffen en proberen, on alleen maar toch op de operatietafel te belanden leek mij niets. - ik vond het makkelijk dat ik van tevoren wist op welke dag het zou plaatsvinden. De opvang voor #1 konder we strak regelen. -mijn man zou toch 6 weken met verlof gaan. Dus dat het herstel in eerste instantie moeizamer isnna een KS was niet een issue. Ben erg blij met mijn keuze. Ben ook snel hersteld van alle twee KS, ennheb eigenlijk nergens last meer van, terwijl ik erg veel vriendinnen heb die klagen over allerlei verzakkingen, zere stuiten, etc. #3 wordt uiteraard ook een gepland KS.

De vorige keer uiteindelijk een spoed keizersnede na “gewone” bevalling. Dit keer ga ik voor een VBAC en hoop ik onwijs dat het lukt! 🍀

Vorige keer vaginaal begonnen maar daarna omdat niet goed ging met baby voor semi spoed keizersnee, nu gaan we denk ik voor een geplande keizersnee

Bij de 1ste vaginale bevalling 2de keizersnede en 3de had ik hoop op vaginale bevalling en ik ben daar voor gegaan gelukkig was het een snelle en makkelijke vaginale bevalling nu 36w zwanger van 4de en ga ik weer proberen om een vaginale bevalling. Ik heb echt geen goede ervaringen met keizersnede en de herstel was ook heftig

Sowieso vaginaal! Bij mijn eerste liep het totaal anders, maar dat was vooral mentaal achteraf. Met 36+3 braken mijn vliezen spontaan . Vanwege een dwarsligging met navelstreng uitzakking en voetjes voor de uitgang toen binnen een paar uur een gentle sectio gehad. Daar kijk ik wel oké op terug, hoe dat is gegaan. Maar het herstel achteraf en mentaal viel het me tegen. Ik maak juist graag de fases mee, zodat je lichaam maar ook je mind erop wordt voorbereid een kindje te baren. Voor nu zie ik geen enkele reden voor een kz en ga ik 100% voor vaginaal! 💪🏻

Bij de 1e zijn we na 68 uur proberen, overgegaan op een keizersnede. En ondanks dat dat niet vlekkeloos is verlopen en ik de 1e 2 dagen niks van eten binnen hield, ben ik daarna heel snel opgeknapt. Na trauma verwerking, nu 35 weken zwanger van nr 2 en sowieso dat dit een keizersnede wordt. Een natuurlijke bevalling is voor mij geen moment bespreekbaar geweest. Met het plannen van de keizersnede hopen we dit keer de misselijkheid tegen te kunnen gaan en dan terug te kunnen kijken op een mooie bevalling. De kleine (de 1e) heeft het overigens al die tijd heel goed gedaan en niks van longproblemen of opstartproblemen oid gehad

Ik lees in andere topics (oudere) dat er veel mensen voor een vbac gaan maar toch ook alvast een geplande keizersnede laten plannen voor na week 41 mocht het niet natuurlijk op gang komen omdat ze niet ingeleid willen worden, ik vraag me dan af waarom ze dan niet ingeleid willen worden. Iemand een idee?

Heb ik ook gedaan. Mijn overweging was dan is het kindje groter dus de slagingskans van een VBAC minder. Ook bij een inleiding na VBAC is de slagingskans minder...je kan ingeleid worden, maar ze moeten voorzichtiger zijn met de weeën opwekkers. Ik wilde vooral niet eerst bevallen om alleen maar toch op de operatietafel te belanden.

Correctie: bij #2 voor een KS gekozen. Niet een VBAC.

Hier werd er gezegd dat inleiding vaak leidt tot weeënstorm en dat kan je litteken kapot maken. Dus hier wordt er sowieso een keizersnede ingepland rond de 41 weken als je vaginaal wil proberen te bevallen en je kindje meldt zich niet voor die 41 weken.

Ah kijk top duidelijk! Bedankt.

Hier de datum bekend van geplande keizersnee dit samen met gynaecoloog besproken

Vorige keer geplande keizersnede ivm stuitligging, wil nu een vaginale bevalling proberen. Geen ervaring met weeën en dergelijke, zou het ' fijn' vinden om dat mee te mogen maken. Ik hoop op een korter herstel al ging dat het de ks ook voorspoedig. Gynaecoloog gaf aan dat de kans zo'n 77% is dat een vaginale bevalling gaat lukken