Zo klaar mee, klaagmomentje

Ik ben normaal echt niet snel van het klagen maar man oh man wat ben ik het toch zat om me steeds zo ellendig te voelen. Het lijkt wel alsof ik alle kwaaltjes ondertussen heb gehad of nu heb. Ik zit in me derde trimester (31weken) thank god, maar ik ben echt de dagen aan het aftellen. Naast het gewoon totaal geen energie hebben en nonstop moe zijn heb ik enorme last ook de gehele dag van me rug en bandenpijn. Kan amper wat en ik ben echt een bezig bijtje van mezelf. Heledag door maagzuur en misselijk (net lopen spugen), hoofdpijn, onrustige lichaam dus slapen gaat ook al helemaal kut en mijn ijzer en bloeddruk zijn behoorlijk laag dus ik moet echt ijzer tabletten nemen waar ik weer obstipatie van krijg. De beetjes rust die ik kan nemen die neem ik ook echt maar ik ben moeder van nog drie kinderen dus in hoeverre kan je echt rusten hè. Ik had het tijdens hun zwangerschappen echt niet zo moeilijk als nu maar goed iedereen zegt ook dat dit nu de 4de is en ik ook ouder ben (30). Ugh sorry hoor dames maar voel me gewoon zo gefrustreerd en ellendig hierdoor. Kan niet wachten tot het over is en dont get me wrong. Ik ben enorm dankbaar dat ik dat allemaal mag mee maken, het blijft natuurlijk hartstikke bijzonder. Het is alleen gewoon een stuk minder leuk zo helaas.