Aankomstige grote broer lijkt verandering te voelen

Heel herkenbaar hoor.. heb niet echt concrete tips, maar hier ook een dochter van net 2 jaar die snachts wakker word en roept om mij. Ik heb het maar geaccepteerd, het is ook een grote verandering

Hier ook, denk dat je er niet zo veel aan kunt doen. Ik geef er zelf lekker aan toe en als het na 4en is, dan kruip ik soms lekker naast hem in bed. Dan heb ik zelf al wel genoeg kwaliteitsuur slaap gehad. Nu heb je nog tijd om alle aandacht aan je peuter te geven, straks moet je dat toch verdelen, dus wordt alles anders.

Hier kruipt mijn zoontje bij ons in bed snachts. En gaat dan knuffelen met mama of met papa. Als ik na de zoveelste wc wandeling geen ruimte meer heb legt papa hem terug.

Geen tips maar wel herkenning. Onze jongste kruipt ook bij ons in bed (januari wordt ze 2). Ze voelt het denk ik helemaal aan, maar kan er geen woorden aan geven. Zelfs bij onze oudste merken we spanning, alleen kan zij er gelukkig wel woorden aangeven en gerustgesteld worden. We accepteren dat ze bij ons in bed komt snachts zolang we allemaal maar verder kunnen slapen.

Onze oudste is 6 jaar. Kan er wel woorden aan geven: staat elke avond heel vaak aan ons bed met de boodschap dat ze ons mist en het spannend vindt. Wij geven er maar aan toe. Zo krijgt ook zij de aandacht die ze nodig heeft

Ik heb op dit moment het zelfde met mijn dochter het is vreselijk hier ook met nachtelijke woede aanvallen ik weet niet meer wat ik moet doen dus ik snap het goed

Herkenbaar. Tegelijkertijd krijgt onze oudste ook nog kiezen dus dat maakt het feestje compleet. We erkennen, geven meer aandacht, zien wat liever en zachter naar onszelf maar houden voor de rest routines ed hetzelfde. Wat we nu ook doen is in diensten werken voor de nacht zodat we beiden voldoende slaap krijgen: als onze knul zich dan meldt slaapt een van ons erbij op het reservematras. Zo komen we toch aan voldoende rust toe. Ik verwacht dat dit een paar weken na de bevalling wel weer langzaam een gunstigere kant uit trekt.