Alleenstaande moeder

Ik heb je een berichtje gestuurd!

Hoi hoi Sinds 1,5 week ook alleenstaande moeder. Heb moeten kiezen wat het beste is voor ons zoontje van 5 maand. Die gaat altijd voor op alles. Omdat we niet samenwoonde deed ik alles al alleen dus veranderd er eigenlijk niets) althans voor me zoontje) voor mij wel. Voelde me nooit alleenstaande moeder, maar nu ben ik het wel. Heb veel aan me beste vriendin maar ben nog erg zoekende hoe alles te doen enz. Zou ook graag in contact komen met andere alleenstaande ouders.

Ik ben te vinden op instagram: patries.vs

Heyyy ik heb ook een heel lang verhaal! Ik ben zelf 20 jaar en m’n dochtertje is 19 weken.

Onwijs respect voor jullie alleenstaande mama’s!!!! Ik vind het soms met mijn partner samen al zwaar, kan me niet voorstellen hoe het moet zijn als je alles alleen moet doen.

Berichtje gestuurd ☺️

Lieve mama's. Ik ben geen alleenstaande mama, maar heb wel dat gevoel soms. In en mijn man zijn sinds de komst van de kleine heel erg uit elkaar gegroeid. Super lieve man, maar met veel bagage. Die coronatoestanden en het feit dat hij in de zorg werkt hebben er geen goed aan gedaan en hij zocht zijn uitweg in de drank. Ik ben nu gedurende een maand aan het vragen/roepen/tieren dat hij helpt moet zoeken, maar in zijn ogen is er helemaal geen probleem. Het ligt aan mij want ik maak er een probleem van. Daarbovenop had hij steeds zoiets van zij is bij de kleine dus ik heb geen haast om thuis te komen eens de cafés terug open waren. Ik had de maanden thuis helemaal anders voorgesteld. Nu geeft hij mij de schuld dat we ruzie hebben en dat we dan maar niet hadden moeten trouwen en een kind krijgen als ik er zo problemen mee had. Hij begrijpt niet wat mama zijn met je doet. Volgens hem is er een serieuze breuk en hij weet niet of die nog te herstellen is. Ik zit hier met de handen in men haar 😭😭😭

Heb je een bericht gestuurd. BAM van 5 kids, jongste is nu 20 weken.

Wat vreselijk :( heel veel sterkte, toitoitoi!

Wat heftig. Heb je wel iemand om mee te praten? Lastig als hij zelf niet geholpen wil worden... Maar zorg jij in de eerste plaats voor jezelf en die kleine!

Helemaal mee eens! Laat jezelf en je kind niet de dupe worden. Verzorg jezelf en je kind goed en laat zijn houding niet in de weg staan. Je wilt niet veel ruzie om de kleine heen hebben en dat zal je man ook niet willen. Het eerste jaar met een kleine kan jullie wereld op zijn kop zetten, daar moeten jullie samen doorheen. Maar vluchten in drank of wat dan ook helpt niet. Kun je evt alleen of samen met je man met de huisarts bespreken hoe je dit aan kunt pakken?

Huisarts en psycholoog zijn op de hoogte en hebben al gesprekken gehad met ons, maar hij weigert het in te zien. Nu ja als hij niet geholpen wil worden kan ik er ook niet veel aan veranderen. Ik laat het op me afkomen en zorg nu vooral voor m'n meisje. Ik ga ook geen discussies nemeer aan. Op dat vlak heb ik het een beetje opgegeven

Haai, zelf ben ik ook alleenstaande moeder van een dochtertje van 5 maanden nu. Haar vader was tijdens de zwangerschap al niet heel betrokken m.b.o. de zwangerschap, hij wou niet mee naar echo’s niks. Was al een wonder dat hij bij bevalling was. Na de bevalling werd alleen maar erger, ik zorgde dag en nacht voor kleine en enige wat hij deed was gamen met zijn vrienden en bleef ook heel de dag in de kamer. Zelf woon ik nog thuis, dus hij kwam bij ons logeren maar na paar weken moest ik er een punt achter zetten, want ik zorgde niet alleen voor een baby maar ook voor een volwassen man (meer een jongetje). Zelfs zijn familie betrekt zich niet tot de baby. Dus van mij hoeft het ook niet meer. Gelukkig heb ik wel mijn familie die mij super goed helpt.

Ik ervaarde het ook als best heftig. De biologische vader van mijn zoontje Mason maakte me direct toen bekend was dat ik zwanger was duidelijk dat hij geen interesse had in een kind. Ik heb er toen voor gekozen het alleen te doen, maar heb het toch wel onderschat. Vooral de nachten (Mason was een echte huilbaby) waren echt heftig omdat ik niemand had om op terug te vallen. Inmiddels is Mason bijna 7 en het beste wat ik ooit heb gedaan !! :-)

Ik ben ook alleen. Een jongetje van 17 maanden en een meisje van net een maand oud. Vader wil geen contact meer en is op geen enkele manier te bereiken. Helemaal nu de tweede geboren is vind ik het echt heel pittig. Handen vol, en ik mis het om dingen met een partner te kunnen delen.