Lieve ouders,
Ik weet niet of ik de enige ben die zo’n moment heeft meegemaakt maar vandaag liep mijn emmer over..
Mijn zoontje van 17 maanden heeft een virusje binnengebracht waardoor we allemaal ziek zijn thuis.. Omdat er ook geen opvang is zit ik al 3 dagen thuis met hem, maar vandaag verloor ik al mijn geduld.
Ondanks de ziekte was hij nog heel vrolijk en actief, dus heb ik echt mijn uiterste best gedaan om hem bezig te houden.
Zelfs 2u buiten geweest. Maar hierna was ik gewoon helemaal gesloopt en ik dacht hij ook, helaas was dit dus niet het geval.
Ik wou hem in bed leggen maar na 45 minuten was hij nog niet aan het slapen..
Ik heb me uiteindelijk heel even opgesloten op het toilet, mijn moeder gebeld om hem vroeger dan afgesproken te komen halen en ben in tranen uitgebarsten.
Het ergste was dat terwijl ik die 2 minuten voor mezelf nam mijn zoontje op onze (hoge) stoel gekropen is om vervolgens de iPad van tafel te nemen en deze op de grond te smijten.
Dat van de iPad is 1 ding, maar hij had kunnen vallen terwijl ik mezelf aan het aanstellen was.
Ik schaam me diep en heb echt spijt voor mijn uitbarsting! Ik weet ook niet hoe ik hem dit moet uitleggen.
Dit is de eerste keer dat ik echt het gevoel heb gehad gefaald te hebben als moeder.
Wat een rotgevoel!
Ik dank jullie om mij te laten ventileren, en hoop dat ik niet word afgekraakt door deze misstap..
Liefs