4 Reacties
4 jaar geleden
Onze dochter viel eerst alleen in slaap in onze armen. Toen ze naar de opvang ging maakte ik me enorm druk, ze zou daar vast nooit slapen. Binnen 20 minuten lag ze daar te tukken. Ze gingen er steeds even heen, speentje en troosten en dan weer weg. Toen dacht ik, dan kun je het thuis ook! De eerste keer duurde het een uur, eerst alleen maar jammeren. Steeds speentje gegeven, aai over der bol en weer weg gegaan. Toen ze echt ging huilen opgepakt, getroost en weer terug gelegd. De laatste 5 minuten huilde ze maar had ze der oogjes al dicht. Toen ben ik er naast gaan zitten met mijn hand op der buik om te laten weten dat ik er was, en na een paar minuutjes sliep ze. Ik ben tegen laten huilen dus ik heb haar getroost zodra ze echt begon te huilen. De tweede keer was ik 20 minuten bezig en nu slaapt ze vaak binnen een minuut. De eerste keer was echt pittig en ik moest mezelf dwingen om haar niet te pakken en te wiegen, maar oh wat is dit een verademing, zeker snachts! Succes, dit kun jij ook!!
4 jaar geleden
ohhhh ja, zo herkenbaar. Wij wiegen soms. Als ze voor het slapen, dutje, geen bv heeft gehad, dan wil ik wiegen, maar ze zoekt dan naar de borst. Als mijn moeder dat doet, zoekt ze niet. Ik weet dat wiegen niet de juiste manier is, maar dat is echt makkelijk af te leren. Die van mij heeft ook zoveel energie, aan de andere kant zo humeurig voor het slapen. Contineu jumpen in mijn armen.
4 jaar geleden
Hmm ja lastig hè! Ik probeer altijd bv als ze wakker wordt en dan na paar uurtjes wakker in bed te leggen omdat ik graag wil dat ze zelf in slaap leert vallen (meestal wordt dat aaien, wiegen, muziekje etc) maar als ze blijft krijsen geef ik vaak toe ook omdat ze dan idd echt gaat zoeken. Zeker snachts. Tot 4 maanden was 't geen probleem maar nu met alle tandjes, slaapregressie, vakantie, verkouden etc heb ik 't idee elke x weer opnieuw te moeten beginnen.. 🤷♀️