Eenzaam en beroerd

Hoi dames, ik ben al een tijdje lid van deze app, maar voor dit onderwerp heb ik eventjes een ander account in gebruik omdat het toch wel een zwaar onderwerp voor mij is. Sinds een aantal jaren ben ik samen met een man die in het buitenland woont. We hebben samen een dochtertje van 3 jaar. Nu ben ik voor hem verhuist naar zijn land. Al mijn hebben en houden heb ik achter gelaten. Nu ik hier woon valt het zwaar tegen, niet het land, maar HIJ. Ten eerste, ik ben anti alcohol en dat weet hij sinds de dag dat hij mij kent. Al die tijd dat we heen en weer vlogen om bij elkaar te zijn dronk hij niet. Nu ik hier ben, drinkt hij elke dag, soms een beetje, soms komt hij dronken thuis. Hij is om 00:00 uur klaar met werk, maar komt dus elke dag rond 03:00 uur thuis. Hij wordt wakker rond 12:00, voordat hij aanspreekbaar is is het 13:30, want hij moet eerst zijn koffie en roken.. Tot die tijd zitten wij hier zonder eten. Even een uitleg daarover: we wonen in een land waar kakkerlakken voorkomen.. ik ben een paar weken weg geweest naar Nederland en in die tussentijd is hier dus niet schoongemaakt en heeft hij blijkbaar meerdere mensen hier laten slapen, lag opeens een ander tapijt, kleed over de banken omdat die vies waren etc..kakkerlakken leggen eitjes waar er wel 30 van uitkomen.. dus je raadt het al.. een huis vol. Om deze redenen kan ik dus geen gebruik maken van de keuken want ze zitten letterlijk overal. Uiteraard heb ik al meerdere keren grondig schoongemaakt (heb smetvrees) maar het helpt niks. Dus de oplossing was; we doen ontbijt en avond eten in ons restaurant. Maar daar kom ik achter dat ze zowel voor de kip en groente de zelfde snijplank gebruiken. Ik heb aangegeven dat dit gevaarlijk is.. maar ik krijg meteen de wind van voren. Ook voel ik mij niet meer op mijn gemak daar omdat ik wordt beledigd door mijn man waar iedereen bij is. Dus nu vaak zit ik de hele dag thuis zonder enig eten, op wat verpakte reepjes na. Met geluk geeft hij mij een tosti bij de buren vandaan en daar moet ik het de hele dag mee doen. (Ik heb zelf geen geld beschikbaar, geen vrienden hier en beschik de taal niet) Ook tot deze tijd wilt hij geen zorgverzekering voor mij afsluiten of zelfs mij bij de gemeente inschrijven. Ik kan dus niet naar Nederland terug omdat ik geen huis meer heb, geen geld heb en geen familie. Ik ben daar dus een paar weken geweest in de zomer, maar dat was bij een vriendin. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen, ik ben geestelijk en lichamelijk kapot en kan er met niemand over praten.. Ik moest dit even van mij afschrijven.. (Ik ben trouwens 23 weken zwanger) Bedankt voor degene die de moeite heeft genomen om mijn verhaal te lezen.. het is nogal wat..