Eerste dagen/ weken met baby ervaringen?

Overdag ligt ze vrijwel altijd te slapen. Heb wel gemerkt dat ze het niks vind om alleen gelaten te worden...ze slaapt dan ook niet goed in haar eigen bedje overdag, meestal leggen we haar in de box beneden en zolang 1 van ons in de buurt is valt ze zo in slaap...als we haar boven in haar bedje leggen en wij weer naar beneden gaan dan is het gelijk krijsen geblazen dat pas ophoudt als een van ons haar oppakt, dit is hoe het nu dus is...zie foto....

Klopt, die van mij laat vaak ook geen boertje na de voeding. Ook al zit hij nadien 15-20minuten rechtop. Wat hier ook al gezegd wordt krijgen ze nagenoeg geen lucht binnen als ze goed aangelegd zijn.

Nou ik ook hoor ben steeds zo met voeden rechtop boeren schone luier voeden rechtop boeren dik uur verder.

Ga er dan maar vanuit dat allemaal goed is. Soms geeft ze na BV el mondje terug en soms ook pas na een uur🙈 zooo jammer dat er niet altijd een handleiding bij zit😋

En als je haar in bed streelt over haar hoofd (vanaf voorhoofd tussen de ogen door naar beneden strelen, met 1 vinger of 2), of over haar haren , of haar buikje wrijft? Hier wil dat nog wel eens helpen om mijn dochter weg te laten zakken. Als je er echt de tijd voor neemt en het werkt, gaat het steeds makkelijker worden. Of haar slapend in bed leggen en dan ook een tijdje blijven staan of zitten met jouw hand op haar buik.

Wat naar voor jullie😔 en heel herkenbaar, hier slaapt ze de hele dag door en savonds en snachts blijft ze maar huilen, heb vannacht ook alleen maar van 5 tot 7 kunnen slapen. Ik heb het zo onderschat, het valt me echt heel zwaar.. Geen tips dus helaas maar miss ook fijn om te lezen dat je niet de enige bent😘

Wat vervelend! Ik herken je woorden ik trek het echt niet meer! Bij ons zoontje had ik dit gevoel ook. Nu is ons meisje van 2,5week oud ook niet overal content en probeer me eraan over te geven en de boel de boel te laten. I know, klinkt simpel maar met gierende hormonen is dat heel lastig. Je wilt eigenlijk vanalles maar zij bepalen nu je dag. Ik moet er ook weer enorm aan wennen. Het lijkt alsof ze een omgekeerd ritme heeft, en dat moet ooit vanzelf over gaan. Heeft ze last van krampjes miss? Gebruik je daar wat voor? Miss eens een bezoek aan de osteopaat brengen? Kan ook verschil geven... Geef het iig de tijd... klinkt stom en is soms ook stom maar wel het enige waar het mee over gaat. Weet dat je er niet alleen in staat en meer kunt dan je denkt. Echt waar! 😘

Wat vervelend voor jullie allemaal dat jullie hetzelfde ervaren.. bij de ene dan overdag een drama en bij de andere snachts!! Beide is zo vermoeiend en zwaar! Ik vind het wel fijn om te lezen dat meerdere dit hebben, dat je er niet alleen ik staat.. want je word er soms zo onzeker van en ik heb vaak echt het idee het allemaal niet goed te doen! Terwijl ik juist alles probeer! Gisteren hebben m’n schoonouders het even een middagje overgenomen en zijn m’n vriend en ik even samen de deur uit gegaan! Vond dit wel heel fijn, dat we even konden opladen!! Misschien is dit ook een idee voor jullie? En verder moeten we denk ik maar gewoon afwachten tot het beter word en genieten van de momentjes dat ze vrolijk en stil zijn🤪

Ik heb het ook. Mijn man die doet nu zo als die het zelf noemt stap-stap. Kleine stapjes beetje hupsen en na verloop wordt hij rustiger. En dan gaat hij naast mij in zijn co-sleeper en dan hou ik een hand bij hem en dan valt die in slaap. Mijn kraamhulp zegt dat het normaal is maar snapt wel heel goed dat het vervelend is voor de nacht. Ze heeft me wel enorm veel handvaten gegeven om miss wel het doeltreffende iets te geven waardoor hij door slaapt. Maar papa zijn stap-stap en praten dat werkt tot nu toe nog het aller beste.

Bij ons precies hetzelfde!

Slaapt ze bij jullie op de kamer? Echt balen! Hopelijk wordt het snel beter! Wat een schatje btw 😍

Ah moeilijk he😣 ja het is zo frustrerend, ik kan het ook gewoon allemaal niet zo goed aan omdat ik niet uitgerust ben. Hier werkt nog niks maar fijn dat sommige dingen bij jullie werken! Wat een schatje trouwens😊 nu wel slapen haha

Hoi Lexie95 pittg he die eerste weken😱 ik had het ook echt onderschat! Bij ons werkt inbakeren goed! Alleen vermoed ik dat Lowen wel last heeft van reflux elke ochtend spuugt hij de boel onder😑 dacht eerst dat het door medicatie kwam voor spruw maar geven bewust niet in de nacht en vroege ochtend. Na overgeven is het huilen huilen huilen😔 wat ook goed werkt is een draagdoek en diy afwisselen met af en toe in bed leggen😊 en dan dachten we dat het wachten op de bevalling zwaar was🤪🤪

Fijn om te weten dat ik niet de enige ben die dat dus ervaart...ik zit ook echt niet meer op die roze wolk nu...meer een donderwolk die op ontploffen staat....

Komt echt goed blijf vooral op je eigen gevoel vertrouwen. Heb je de regel dagen al wel gehad?

Zo echt wel.. ik stort eigenlijk elke avond in voel me dan zo emotioneel en naar. Vind het gewoon zo jammer ik kan niet genieten, ik erger me er eigenlijk alleen maar en dan voel ik me weer schuldig dat ik me zo voel heel vermoeiend.. miss dat inbakeren nog wat is. Ah wat vervelend dat Lowen daar zo'n last van heeft😔 is daar niet iets aan te doen? Ja een draagdoek vind ik wel lastig bang dat ze er gewend aan raakt en niet meer zonder wil maar zoals je zegt afwisselen dan moet het opzich geen kwaad kunnen denkik. Hahah echt he ik dacht ook nou als de bevalling maar achter de rug is.. dat was nog maar t begin😛

Heel veel sterkte, het wordt echt beter maar herken het heel erg van mijn vorige beginperiode met mijn zoontje, zat er toen ook zo doorheen. Na 6 weken kwam er toen wat rust en meer structuur. Hoop voor je dat je er bijna bent 🤗

Ik denk niet dat je snel bang hoeft te zijn voor gewenning die eerste weken. Mijn nichtje woonde zowat in haar draagzak, maar mijn zus had werkelijk geen enkel probleem met gewenning of afbouwen oid. Ze had er opeens minder behoefte aan. Een aantal vriendinnen van mijn hadden dit ook.

Oh wat herkenbaar, ik zeg net precies hetzelfde thuis! Dat iedereen maar zegt dat ik moet genieten, maar dat ik me inderdaad alleen maar geïrriteerd, moe en verdrietig voel en even niet weet hoe ik moet genieten, en daar voel ik dan inderdaad ook weer schuldig over!! Hoop dat alles snel beter gaat!! En dat we kunnen zeggen.. wat was het zwaar toen he, maar wat genieten we nu! 😁

Ohh heel herkenbaar! Ik merk dat ik elke week meer genietmomentjes heb maar manmanman ik heb wat afgehuild en nog af en toe stort ik even in. Vergeet niet dat je hormonen ook momenteel volledig door de war zijn, je bent nog niet hersteld (normaal na zo'n inspanning zou je paar dagen echt bijslapen en rusten en dat kan nu niet) en een baby vraagt gewoon veel zeker in het begin als alles onwennig is! En je gaat je schuldig voelen want dit wilde je toch een baby, maar geloof mij veel vrouwen ervaren die eerste weken als zwaar en niet als 1 grote roze wolk (niet dat dat niet kan maar het is ook echt niet uitzonderlijk als je dat dus niet hebt). Maar vaak praten vrouwen daar niet over over de struggles die ze hadden, want je wilt niet overkomen als een zeur. Dus voel je niet schuldig over je gevoelens het zegt niks over of je een goeie mama bent voor de kleine! Ja ik probeer af te wisselen met die draagzak maar zeker met reflux is dat wel heel fijn want als ik hem neerleg is er kans dat hij spuugt en zo heb ik ook meer vrijheid. Ik merk dat hij er geen last van heeft als ik hem langer rechtop houd na voeden dus dat doen we dan maar😊 echt huilen doet hij er niet van tenzij hij dus spuugt. Inbakeren doe ik alleen s'nachts zodat we meer nachtrust hebben maar overdag doe ik dat weer niet ivm gewenning maar weet je je moet gewoon doen wat goed voelt en wat werkt voor jullie. Al die regeltjes over wat wel en niet goed zou zijn heb ik losgelaten gewoon doen wat voor jullie werkt😘