Effe me ei kwijt

Ik herken het ook van toen ik nog niet aan het werk was in coronatijd met 2 jonge kinderen. Wat mij hielp was na het ontbijt lekker een wandeling met de kids maken naar bv de eendjes in het park en na de fruithap s middags beeldbellen met een vriendin of mijn zoontje laten beeldbellen met een vriendje, dan kon ik daarna met zijn moeder kletsen die in dezelfde situatie zat. Hoop dat je er wat aan hebt

Hey! Dapper dat je er zo eerlijk over bent, denk dat veel vrouwen het zullen herkennen. Goed om er mee naar de huisarts te gaan. Daaruit blijkt ook dat je het beste voor je gezin wil. Kinderen worden alleen uit huis geplaatst als verder niets meer mogelijk is, dus dat zullen ze echt niet doen. Want je probeert juist erg goed voor ze te zorgen. Via de huisarts kun je ook gesprekken krijgen met een praktijkondersteuner (POH-GGZ) dat is vaak wat laagdrempeliger. Denk dat gesprekken en wat tips al erg zullen opluchten. Sterkte!

Bij een depressie halen ze jouw kindjes niet bij jou weg. Het is heel erg belangrijk dat je een afspraak maakt. Postnatale depressie is ernstig en daarvoor heb je hulp nodig. Dat is goed. Je hoeft dit namelijk niet alleen te doen. Hiervoor zijn mensen gespecialiseerd en zij kunnen jou helpen! Onthou, hulp zoeken is geen teken van zwakte, het is een teken van sterkte. Alleen sterke mensen weten dat ze niet alles alleen kunnen doen. Ik zal eerlijk tegen je zijn. Op het moment dat je geen hulp zoekt en psychisch instort, wordt jij bij jouw kinderen weggehaald tot je beter bent. Het tegenovergestelde waarvoor je bang bent zal dan gebeuren en dat is om zowel jou als je kinderen te beschermen. Op het moment dat je psychisch instort ben je namelijk niet meer instaat om de consequenties van je acties in te zien. Waardoor je dingen doet die je anders nooit gedaan zou hebben. Ik heb genoeg depressies gehad om te weten wat dit met je doet en dat je sterker wordt als je hulp zoekt. Daarnaast ga lekker wandelen met je kleintjes, ook dat zal je goed doen. En laat iemand een dagje oppassen, opa en oma bv. Ik begrijp dat je bang bent en dat is logisch. Jezelf isoleren is niet goed. Kies uit wie nog meer bij de kinderen mogen komen. Wijzelf hebben bewust voor onze ouders gekozen. Zij genieten het meest van hun kleinkinderen namelijk en bij hun durf ik ook mijn kind achter te laten.

Wat vervelend dat je je zo voelt. 😢 Ik herken het gevoel uit de laatste weken van mijn verlof. Toen ik weer aan het werk mocht was het meteen over, ik zou zelf dus helemaal gek worden van full time thuis zijn. En heb het idee dat jou dat op dit moment ook op breekt (mede door het ‘saaie’ coronaleven). Elke dag exact hetzelfde, dag in dag uit.. Is het een idee om buiten huis moeder zijn er iets naast te gaan ondernemen? Zodat je al is het maar 1 of 2 dagen iets anders aan het doen bent dan zorgen voor je kinderen. Dat kan werk zijn maar natuurlijk ook totaal iets anders, als je maar even lekker de deur uit kunt zonder zorgen. Daar hoef je je ook echt niet schuldig over te voelen ❤️. Probeer goed na de denken wat jou nou echt een gelukkige mama maakt en wat jou ongelukkig maakt en probeer dat te doorbreken. Maak duidelijk aan je vriend dat het je echt te veel wordt en mocht hij niet genoeg een luisterend oor kunnen bieden ga dan zeker het gesprek aan met vrienden/familie of een zorgverlener! Dikke knuffel en hopelijk voel je je snel wat beter! ❤️

Wat vervelend dat je zo vervelend voelt! Het klinkt als of er verandering nodig is! Ik herken dit ook. Met een kleine (en helemaal 2) is dit niet gek! De vraag aan jou is hoe kun je dit veranderen. Ik weet niet wat jij wil en leuk vindt. Maar probeer naar oplossingen te zoeken. Misschien leuk om een weekend met je vriend te plannen om samen wat te doen. Of in de vakantie en de kleine dan net de auto naar familie te brengen? En als er geen vakantie gepland staat kan je vriend een dag vrij nemen? Probeer samen leuke dingen te doen zodat jullie beide meer van elkaar kunnen hebben. Hoop dat dit je wat ideeën geeft...

Hej meid! Heel normaal dat je je zo voelt! Een babbeltje met de huisarts of met kind en gezin of met een vroedvrouw zal je deugd doen om alles even op een rijtje te zetten. Kijken wat helpt om je beter te doen voelen, je man en familie hierover inlichten en zoeken naar en oplossing waar JIJ je het beste bij voelt. Je kan altijd kraamzorg/babysit via ziekenfonds inschakelen om even tijd voor jezelf te hebben. Het is heel belangrijk om jezelf af en toe rust te gunnen en afstand te nemen van je rol als moeder als is het maar een uurtje. Het doet enorm veel! Xxx mama van Josefien (2,5) en Lieselot (4,5 maanden)

Waarom zo bang voor het virus?? Is alleen maar bangmakerij! Ik heb ook geen werk en ben eigenlijk een huismoeder maar ik moet echt af en toe naar buiten virus of geen virus ik laat me echt niet bang maken doe alles gewoon met me zoontje.

Hoi meis, Je staat echt niet alleen. Iedereen heeft z’n ups en downs zeker nu in deze Coronatijd. Het belangrijkste wat ik je adviseer is praat met je partner. Jullie hebben beiden gekozen voor de kleine en tuurlijk een beetje ontspanning mag heus wel. Maar je hoort er ook voor elkaar te zijn. Mijn man heeft pas een operatie gehad en kon helaas niks doen dan herstellen. En hij gaf ook aan dat hij baalde ervan niet op Flora te kunnen passen . (Hij mocht niet tillen en kon zelfs haar niet vasthouden op schoot) sinds gisteren is hij kathetervrij en het eerste wat hij deed toen hij thuis kwam was intens knuffen met de kleine meid. Die gelijk haar grootste lach gaf om eindelijk bij papa te mogen zitten. Wat ook helpt als je eens iemand anders wil zien ga videobellen. (Tegenwoordig heel normaal) ik heb zelfs mijn oma en opa zover gekregen om te Skypen (mensen zijn 81 en 86) dan zien ze jou en de kids. (Ook heel leuk voor oma’s/opa’s/je eigen oma en opa) En het is wat anders, dan alleen de telefoon. Het is ook afleiding. Je oudste zal allemaal dingen willen laten zien. Betrekking over jezelf neem ook eens tijd voor jezelf. Al is het een boekje lezen of kokkerellen iets wat jij leuk vind. Heel veel succes. Liefs van ons😘

Gelukkig kan jij dit wel ik ben 3 mensen verloren aan carona dus ik ben wel goed geschrokken

Begrijpelijk dat de angst er goed in zit. Het is ook een virus waar we weinig van weten. Je zelf alleen afsluiten van de rest van de wereld is niet goed. Na corona komt namelijk iets anders dat nieuw en gevaarlijk is. En dan zijn er ook nog ziektes die oud zijn en geen geneesmiddel voor zijn. Ik wil je angst niet aan de kant zetten. Een gezonde dosis angst is niet verkeerd. Doorslaan in de angst is waar je voor moet uitkijken. En als ik jouw verhaal lees, dan lijkt dat wat er nu gebeurd. Kleine stapjes gaan je helpen. Misschien helpt het volgende. Ik ga met mijn dochter altijd vroeg in de ochtend (8 uur of eerder) wandelen. De meeste mensen zijn dan druk met opstaan etc. Ik ga gelijk na mijn ontbijt en haar flesje weg. Het is dan nog lekker rustig. Ik weet dat het met twee wat moeilijker is. Maar wie niet waagt wie niet wint. En als tweede, me time, buiten huis. Lekker even alleen wandelen. De kans op besmetting is buiten veel kleiner dan binnen (zolang je niet met paar duizend man op een festival gaat staan).

Ik snap heel goed dat de schrik er dan goed inzit. Ik was/ben zelf ook erg voorzichtig (ik werk als onderzoeker in het ziekenhuis waardoor ik veel info doorkrijg). Echter merkte ik dat mijn zoontje enorm eenkennig werd en schrikkerig bij "vreemde" geluiden of mensen. Toen dacht ik ja dan heeft hij straks geen corona maar wel sociale problemen misschien. Daarnaast is het heel slecht voor kindjes om helemaal niks op te lopen, ze bouwen alleen maar immuniteit en een goed immuunsysteem op als ze ook af en toe ziek worden. Daarmee wil ik absoluut niet zeggen dat je het allemaal moet gaan opzoeken, maar om in een bubbel te gaan zitten (wat ik ook deed) doe je misschien (met nadruk op misschien) wel meer kwaad dan goed. Dus af en toe een wandeling en een paar mensen in vertrouwen nemen om wel langs te komen of misschien zelfs op te passen is voor zown kleintje misschien juist ook goed (en ook voor mama voor wat me-time). Ik snap heel goed je angst ik vind het ook nog steeds niks dat virus (omdat we er echt veelste weinig van weten). Want in een bubbel blijven is voor jou maar ook voor je kinderen ook niet goed denk ik als snap ik wel je gevoel erin je wilt gewoon niet dat ze wat overkomt. Maar ik denk echt dat het je goed doet om in ieder geval met kleine stapjes het wat los te laten het heeft mij in ieder geval wel goed gedaan!😘

Begrijpelijk dat je voorzichtig bent, maar dat wil niet zeggen dat je een kluizenaar moet worden. Corona kan nog wel heel lang duren en onderschat niet de psychische gevolgen. Blijf er wel lekker uit gaan. Lekker wandelen, bij vrienden langs op afstand enzo.. 😊😘