Fulltime kolven of toch maar niet?

Hallo! Ik ben op zoek naar advies van andere mama’s die het ook zo moeilijk hadden of hebben met het geven van borstvoeding terwijl ze liever gewoon kunstvoeding zouden geven. Ik ben enkele dagen geleden bevallen van mijn tweede zoontje. Bij ons eerste zoontje heb ik 6 weken borstvoeding gegeven. Het was toen lockdown dus we waren gewoon thuis maar ik weet wel dat ik het een heel beklemmend gevoel vond om alleen in te staan voor de voedingen en dat ik enorm opgelucht was mijn “vrijheid” terug te hebben toen ik koos er mee te stoppen. Tijdens deze 2de zwangerschap had ik me voorgenomen het borstvoedingsgebeuren een kans te geven maar het zeer kort te houden zodat ik niet weer dat beklemmend gevoel zou hebben + ik wil er voor mijn oudste zoon zoveel mogelijk zijn en niet steeds hem het beeld geven “mama moet nu eerst voor de baby zorgen”. Mijn man is heel graag betrokken bij de voedingen dus we hadden het idee dat ik eenmaal thuis van het ziekenhuis, exclusief zou gan kolven. Zo krijgt baby toch borstvoeding, maar kan mijn man flesjes geven en ik mijn aandacht verdelen. Dat klonk dus helemaal positief maar realiteit is nu dat ik het vreselijk moeilijk vind :( Het is dag 3 en mijn borsten doen pijn, ook na het kolven blijven ze vrij hard. Productie lijkt niet genoeg te zijn dus we zijn al aan het aanvullen met kunstvoeding enz. Ik voel me hier heel emotioneel over want het voelt als een falen. Ik durf de knoop niet goed doorhakken en wil baby ook niet terug aan de borst want “dan hang ik er weer aan vast”, maar dit kolven is allesbehalve handig en ook geen pretje.