Help?

Hier precies hetzelfde! Onze zoon van net 1 doet dit ook vanaf die leeftijd. Ik heb het idee dat hij het nu langzaam begint ts begrijpen. Als ik hem optil en hij slaat mij zeg ik 2x boos nee en bij de 3e keer zet ik hem op de grond en loop weg. Hij begint dan vaak te huilen, dus gaat hij zijn slaan associëren met iets niet leuks. Hij vindt het vaak ook leuk als ik boos nee zeg, begint dan te lachen en lijkt er een dan een spelletje van te maken door het juist nog een keer te doen. Het is een lastige.. en ik vind het ook zó vervelend, zeker ook als hij het bij anderen doet. Maar het enige dat je kunt doen is voet bij stuk houden.

Hier hetzelfde met de 3e en ik doe terug wat hij doet en zet hem apart (uiteraard niet te hard maar wel zo dat ze het voelen) mijn 2e was ook zo en daar heb ik te lang zoetsappig gedaan ze begrijpen meer dan dat je denkt! Ik heb nog een litteken op mijn arm van die draak(ook schattig tussendoor hoor dat zijn de momenten dat je hem toch niet aan de weg zet met een bordje gratis af te halen🤣).nu de jongste word 17e 1 jaar en hij begon ook met 10 maand hiermee en nu bijt hij al niet meer en trekt ook niet aan mijn haar. De oudste was zo'n voorbeeld kind en ik denk dat ik dat daarom nu dubbel terug krijg😜. Hopen dat nummer 4 weer lekker rustig word😄. Heel veel sterkte ermee verder bij mijn 2e heeft dit aangehouden tot 2.5 jaar elke luier... elke nee wat je zei betekende een driftbui waarbij alles was toegestaan 😱

Ik ken het probleem .. ik zit ook onder de blauwe plekken, kleine wondjes en ben al veel haar kwijt. Ik heb geen tips.. maar ik volg het stiekem hier even. Ik vind het ook echt niet leuk meer..

Ze snappen een hoop maar denk niet dat ze weten dat ze jou daarmee pijn doen zullen ze echt snappen. Inlevingsvermogen komt later. Het enige is wat je kan doen is voor de formaliteit zeggen dat ze je niet pijn mogen doen. Soms zeg ik ook wel eens tegen een ander, als ze het snapt dan doe ik het terug, maar dan leren ze dat ze bij ruzie de ander ook pijn mogen doen. Kwaad met kwaad terug doen. Vind ik persoonlijk niet de manier. Want dan keur je datgene eigenlijk wel goed. Maar dat is mijn mening. Zou eerder zeggen nee, bla bla en daarna zoveel mogelijk afleiden met iets anders doen. En dat ze even uit de koker zijn van minder leuk gedrag naar weer met elkaar lachen of spelen oid

Correctie: Bedoel Ze snappen een hoop, maar denk niet dat ze weten dat ze jou daarmee pijn doen.

Kleine kinderen begrijpen meer dan dat wij soms beseffen. Niet zozeer gevolgen van handelingen. Maar zeker wat dat ze aandacht krijgen als ze iets doen of als ze iets doen wat niet mag. Onze kleine doet dit gelukkig niet maar wjj reageren op onderstaande manier als hij iets doet wat niet mag We zeggen eerst autoritair zijn naam en gevolgd met hard 'NEE' Daarna pakken we hem op en zetten wij hem ergens anders neer. Wij doen dit al vanaf het moment dat hij tijgert/kruipt en hij iets pakt wat niet mag. Maar ook al vanaf het moment dat we aan tafel zitten en hij bijvoorbeeld spelend zijn eten of een speeltje op de grond gooit. We pakken dan het gene op van de grond en leggen het op tafel zodat hij er net niet bij kan. In het begin begon hij hard te huilen maar gaven we het pas terug zodra hij stopte. Nu huilt hij niet meer als speelgoed valt omdat hij weet dat hij het anders niet terug krijgt. Door op deze manier te werken hoeven we nu alleen nog maar zijn naam gevolgt met nee te zeggen en hij stopt zelf al. Draait zich om en gaat wat anders doen. Ik denk dat heel consequent handelen het enige is wat helpt.

Ik pak het handje vast en zeg duidelijk ‘nee+naam. Zachtjes aaien! Kijk zo’. En dan samen doen hoe het wel moet. Doet ze het nog een keer doe ik hetzelfde. De 3e keer zet ik haar ergens anders neer met speelgoed, bv op het speelkleed of in de box

Mijn zoontje doet het ook soms, meestal zoekt hij dan een grens op, ze snappen nee al best wel een beetje. Ik houdt zn handen dan zacht vast maar hij mag ze even niet terugtrekken en zeg dat ik van hem hou maar even zn handjes vasthoud omdat ik weet dat hij mij/zichzelf iemand anders geen pijn wilt doen. Meestal komt daar dan een hoop emotie los, drift of huilen. Luister daarnaar zonder oordeel maar wel met aandacht en liefde. (Dan kan je handjes vaak loslaten) Het kan heel makkelijk zijn dat hij een hoop emoties meedraagt omdat hij vaker wordt gesust met een speen, koekje, zoiets. Maar huilen helpt om stress los te laten en die kleintjes leren, zien horen en voelen zo veel, dat moet er een keer uit. Kan een tijd duren en heel heftig voor mama zijn, om het toe te laten dat hij zich zo voelt, maar daarna is het weer een zonnetje en slaapt hij ook weer een stuk beter. Let op, ik stimuleer het huilen niet, ik sus het alleen niet maar blijf kortbij zodat hij zelf kan bepalen wat hij wilt terwijl ik ervoor zorg dat hij zichzelf niet kan bezeren, op een veilige plek waar hij kan driften zonder gevaar. Als ik zelf zon bui hebt en bloedchaggo ben, moet ook niemand tegen mij zeggen dat ik lief of normaal moet doen want anders ben ik stout. Dan wil ik begrip en ik wil gehoord worden. Ook al komt er niets zinnigs uit. Het klinkt nu fucking zweverig, kijk anders eens op insta bij happy baby coach of anja caers.

Wat bij ons (tot hiertoe) heeft geholpen is vooral het consequent zijn in onze reactie. Op een kordate manier aangeven dat het niet mag, dan uitleggen op een gewone manier waarom dit niet mag. Helpt het niet, dan nog eens kordaat zijn. Meestal huilt ze dan. Ik laat haar even doen terwijl ik uitleg waarom het niet mag. En dan houd ik mijn armen open en komt ze bij mij uithuilen. Tot hiertoe geen herhaling van dat soort gedrag. Ik weet best ook wel dat ze het allemaal nog niet begrijpt, maar ben wel van mening dat we perfect mogen aangeven wat wel en niet oké is, grenzen stellen. Ieder kind is natuurlijk anders en niet elke methode werkt voor elk kind. Heel veel succes!