Help; Slaapregressie??

Hier precies hetzelfde. Zoontje 18 maanden en ineens dikke ellende. Alsof zijn bed lava is, hij wil er niet meer in. Het verschilt nu een beetje per dag hoe lang het duurt voordat hij rustig is. Overdag is t geen probleem, alleen savonds. Hem in bed laten en steeds terug, aai over de bol, resulteert in een uur lang schreeuwen. Dus dat doen we niet meer. We pakken m op, blijven met m in zn kamer, houden het donker. Hij gaat dan wel lekker tegen je aanliggen. Zodra zn ademhaling vertraagt, leggen we m in bed en dan gaan we weg. De ene keer lukt t gelijk, de andere keer moeten we dit een aantal keer herhalen. Uit ervaring met mijn dochter weet ik: het gaat weer voorbij. Maar het komt ook wel weer terug als ze 2 a 2,5 jaar zijn. En ook dan gaat t weer voorbij. Succes!

En hoe gaat het bij jullie? Bij ons nog steeds drama, grrr ik word er zo onzeker van of ik het wel goed aanpak allemaal. Hij gaat gewoon niet slapen als wij niet op de kamer zijn. Ik heb er een matras bijgeschoven, dan slaap ik iig iets.

Nou.... ook niet denderend. Eigenlijk nog geen verandering. Nu ook een aantal nachten in de week dat hij bij ons slaapt. Duurt wel lang! Maar ga niet aan jezelf twijfelen, je doet het echt niet verkeerd zolang je je gevoel volgt. Het gaat echt weer over, daar ben ik van overtuigd, maar we hebben een lange adem nodig...