Lieve mammas,
Ik heb na het krijgen van ons tweede kindje (24 februari) helaas een postnatale depressie gekregen. Zes weken na haar geboorte als donderslag bij heldere hemel werd de grond ineens onder mijn voeten weggeslagen. Chronische paniek en het idee gek te worden 24 uur vd dag. Inmiddels door hormoontherapie (bij Eileen Engels) ben ik al een stuk verder gekomen om deze hormonale disbalans aan te vullen en wat op te krabbelen, hetgeen niet makkelijk is met een peuter van 2,5 en een baby om je heen en nog steeds niet.
We zijn nu ruim 4 maanden verder en ik worstel nog altijd,al zijn er rustigere en betere momenten... Nou vroeg ik me af of er andere mammas zijn die hier mee te maken hebben (gehad). Ik loop helaas tegen veel onbegrip aan naast ook (gelukkig) invoelende en begripvolle/steunende reacties in mijn omgeving. Maar veel mensen begrijpen het niet echt.
Ik zou het heel fijn vinden om ervaringen en evt tips uit te wisselen wat jullie geholpen heeft!
Aub geen veroordelende reacties (dat doe ik zelf al vaak genoeg in mijn hoofd ;-)
Lieve groetjes Astrid