Hallo allemaal,
Ik plaats dit bericht omdat ik me afvraag of ik overdrijf als moeder en hoe ik met de situatie om kan gaan, want dat lukt mij momenteel heel moeilijk.
Mijn man en ik hebben een zoon van inmiddels 8,5 maand oud. Mijn man werkt fulltime en ik ben in september weer gestart met mijn studie. Sinds hij 6 maanden is gaat onze zoon daarom 3 dagen in de week naar een opvangadres. Dit is 2 maal bij een gastouder en op de maandag bij mijn schoonzus.
Dit heeft ze tijdens de zwangerschap al aangeboden dit graag te willen doen, en daar hebben we gebruik van gemaakt. Zelf is ze moeder van 3 kinderen (14 en 15 jaar oud inmiddels) dus ze weet wel hoe ze een luier moet verschonen of een fles moet geven.
Ze doet het oppassen echt met veel plezier en onze zoon krijgt veel liefde en aandacht. Ook doet ze dit gratis op haar vrije dag, iets waar ik erg dankbaar voor ben overigens. Alleen hetgeen waar ik echt moeite mee heb is dat ze heel veel doet zonder overleg of gewoon echt dingen anders aanpakt dan hoe ik ze zelf zou doen. En dit zorgt nogal voor frustratie bij mij op het moment. Zo erg zelfs dat ik echt aan het twijfelen ben of ik onze zoon daar nog wel iedere maandag heen wil laten brengen door man lief.
Nu is hij bijvoorbeeld vanmorgen zonder overleg in bad gedaan door haar en stuurt dan doodleuk een filmpje, terwijl mijn man en ik hem vanmorgen nog in bad gedaan hebben. Als ik daarop reageer met dat dat vanmorgen al gebeurd is, dan krijg ik terug dat dat niet erg is, want hij vond het leuk. Als ik aangeeft dat ik dit volgende keer graag in overleg wil krijg ik geen reactie meer.
Vorige keer had ze besloten (terwijl mijn zoon ziek was) hem langer op te houden zodat hij mee kon eten met het avondeten ( we doen rapleymethode en dat vindt mijn schoonzus fantastisch omdat ze dit bij haar eigen kinderen niet gedaan heeft). Ik word daar nogal boos om, het komt over als eigen belang! Mijn zoon zat daar huilend, moe en overstuur. Ik heb mijn man gezegd hem direct op te halen, bij de huisarts bleek dat hij een oorontsteking had. Ook is er besloten dat hij daar op maandag mee eet zonder overleg. Uiteindelijk heb ik met mijn man afgesproken dat dit goed is, maar had ik het fijn gevonden als dit op voorhand gevraagd was.
Ook zijn we aan het onderzoeken of hij een koemelk allergie heeft en heeft daardoor al 2 keer andere voeding gekregen. Mijn schoonzus heeft hem bij haar (zonder ons weten) een baby joghurtje gegeven en hij heeft wel 5 keer moeten spugen daarna. Ook hebben we een keer gevraagd of ze extra wilde opletten een paar uurtjes om dat mijn man en ik heel graag een keer uit eten wilden. Dit was geen probleem en zij heeft onze zoon opgehaald bij de gastouder. Aan het einde van het etentje krijgen we bericht dat hij erg overstuur is en niet wilde slapen. Wij er meteen heen, was helemaal overmoeid en kwamen er thuis achter dat hij nog een voeding in de tas had zitten. (Deze had hij dus bij mijn schoonzus moeten krijgen maar is niet gebeurd, wel kreeg hij er "avondeten"). Mijn man vroeg nog hoelaat hij zijn laatste flesje had gehad, maar dat wist ze niet. Ook dit gaf frustratie omdat zij de verantwoordelijkheid kreeg onze zoon bij de gastouder op te halen en er geen rekening gehouden wordt dan met zijn voeding. We kwamen er thuis achter dat hij dus enorme honger had!
Ik vraag me dan toch af als moeder hoe zij zelf haar 3 kinderen opgevoed heeft en waarom het dan bij het oppassen op onze zoon steeds meer om haar eigen geluk lijkt te gaan? Misschien heb ik het mis, overdrijf ik of moet ik gewoon mijn verwachtingen bijstellen, maar ik merk dat ik de maandagen onrustig zit thuis en me zorgen maak wat er deze week voorvalt.
Andere moeders ook ervaringen met schoonfamilie en oppassen en dat dit tot frustraties leidt? En hoe kan ik hier mee omgaan want dit kost me heel veel (moeder)zorgen!?