18m slaapregressie

Hier is het nog moeilijk in die zin dat ze enkel op onze arm in slaap wil vallen. Bij onze ouders slaapt ze wel meteen in haar bedje intussen (moeten wel bij haar blijven tot ze slaapt). Bij ons niet ... en dan is ze ook moeilijk neer te leggen. Hopelijk gaat dit snel ook over. Ik vind het op zich niet zo erg, maar heb schrik dat dit een gewoonte blijft.

Pfft... maar weer eens hier lezen... Sinds een week zoiets is in slaap vallen drama. Als het riedeltje klaar is, blijft hij boos. Nog èèn verhaaltje dan. Echt niet willen slapen... Je geeft toch een paar keer toe. Paar keer kijken, praten, nog èèn verhaaltje dan... Meneer is hardnekkig, we zijn een uur verder en de laatste keer aandacht gaf hem blijkbaar hoop. Dus komende keren gewoon een verhaaltje, een kus, muziekdoosje en laten? Pfft wat kan meneer huilen...

Hier eigenlijk hetzelfde. Ofwel is het op ons in slaap vallen (en met geluk neergelegd krijgen) ofwel 10001 liedjes zingen of verhaaltjes. Eens ze slaapt slaapt ze de nacht door ma we zijn het zoooooooooo zooooo beu.

Na ik denk wel 2 maanden is hier het drama voorbij. Hij slaapt weer zonder krijsen, eet z'n bord weer leeg, accepteert weer schoenen aan z'n voeten en ik mag zelfs zonder drama de ruimte verlaten.. Eindelijk😅

Ik ben het zoooo zat haha. Mama’s volgens mij nog altijd in de slaapregressie hier al ruim 2 maanden. Is dit normaal?! Ik word er een beetje moedeloos van.

Bij mij ook nog steeds :-(! 2 weken was het rustig en ik dacht dat het afgelopen was. Maar nu alweer een week niet willen slapen, krijsen, uren wakker id nacht, etc. Moedeloos!