Ik lees zoveel verhalen dat baby’s niet weg te krijgen zijn bij hun mama of papa. Dat ze alleen stil zijn in de armen of willen slapen op de borst. Die van mij heeft dat dus totaal niet. Op de borst is ze heel onrustig. Ze draait dan continu met dr hoofd en begint vrij snel met huilen. Dit ook als ze in m’n armen ligt. En als ze huilt, gaat ze alleen maar harder gillen wanneer ik haar in de armen willen troosten. Dit heeft ze nu sinds een week.
Ze vind het wel fijn om gewoon naast ons te liggen op de bank op de voedingskussen of als we tegen haar kletsen in de box. Toch breekt het m’n hart haar niet te kunnen troosten door lekker dichtbij mama te zijn. Het maakt me gewoon een beetje verdrietig en geeft me het gevoel dat ze niet bij me wil zijn.
Zijn er überhaupt mama’s met kindjes die dit ook hebben? Is het een teken dat ze het niet fijn hebben? Komt er een moment dat ze wel lekker geknuffeld wil worden?
Ja! Deed ons zoontje ook. Na de huilpiek van 6 weken werd dat minder. Hij wil nu vaker knuffelen voor eventjes. Ligt wel nog het liefste zelf in de box te spelen 😊
Dat is lastig! Ik kan me voorstellen dat je het gevoel krijgt dat ze niet bij je wil zijn, wat natuurlijk onzin is. Onze meid ligt ook niet graag op haar rug in onze armen. Wel op haar buik op onze onderarm, misschien kan je dat eens proberen? Of over je schouder? Dat zijn twee houdingen die hier wel vaak werken. Succes!
Ons zoontje was ook geen knuffelbaby.. overstrekte zich erg als je hem vast had. 4 jaar later is het nog steeds niet echt een knuffelkind, maar ik geloof niet dat hij er een hechtingsprobleem aan overgehouden heeft hoor 😉
Dat is lastig! Ik kan me voorstellen dat je het gevoel krijgt dat ze niet b ...
Ik zal inderdaad eens experimenteren met houdingen, wellicht dat dat helpt! Maar uiteindelijk is het natuurlijk het belangrijkste dat ze happy is, ook als dat betekend dat dat niet in mijn armen is. Maar goed welke mama wil nou niet de hele dag knuffelen 😛
Hier precies hetzelfde! Ze gaat enorm trappelen als ik haar tegen me aan leg. Wil absoluut niet in onze armen slapen maar idd wel gezellig tussen ons in zitten. Dit was in het begin heel anders. Slapen wil ze alleen boven in haar eigen bed, wat fijn zegt iedereen, ja natuurlijk maar ik wil best wat meer knuffelen met mijn baby☺️
Die van mij was ook zo als baby. Zodra ze iets van kracht had, duwde ze zich van onze schoot af. Inmiddels is ze 2 en houdt echt van kroelen en knuffelen. Soms komt ze uit het niets op m’n schoot liggen en slaat zelf mijn armen om zichZelf heen. Heerlijk. Dus komt zeker goed!
Die van mij was ook zo als baby. Zodra ze iets van kracht had, duwde ze zic ...
Fijn om te horen 💜 soms ga je twijfelen aan jezelf als moeder omdat je zo veel hoort dat kinderen aan hun moeder vast geplakt zitten en ik dat gewoon niet herken. Ze is echt wel goed aan ons gehecht want je begint nu te merken dat ze naar ons super erg lacht en naar vreemde niet 😅 maar echt het knuffelen, of tegen je aan in slaapvallen.. ze ligt graag alleen, wil graag ‘ruimte’ hebben om te bewegen als zij daar zin in heeft! Maar vind het de ene kant ook wel leuk, lekker energiek en haar eigen wil, nu al 🧡
Mag ik vragen hoe je dochtertje nu is? Een stuk knuffeliger? 😊
Haha ik moet wel stiekem lachen om m’n eigen topic van 2 jaar terug. Ze is echt zoooooo knuffelig! En vooral bij mij. Ze is dan ook eigenlijk wel extreem plakkerig af en toe, dat ik me nu weer afvraag of dat wel goed is 😂.
