Boos worden als iets niet mag..

Negeren. Spullen afpakken. Time out geven en dan weer een dikke knuffel.

Emotie benoemen en zeggen dat je het begrijpt, daarna een alternatief bieden: ‘Ik zie dat je boos bent dat je niet met de afstandsbediening mag spelen, dat snap ik, hij is ook heel mooi. Maar het is geen speelgoed. Zullen we samen iets anders uitzoeken om mee te spelen?’ Hier ook een broertje van 12 weken, maar ik merk (nog) geen jaloezie. Wat ik wel doe is duidelijk laten weten wanneer ik met wie bezig ben, dat werkt beide kanten op. En ik vraag hem te helpen en benoem dat zijn broertje hem lief vindt. ‘Sorry, ik moet nu even de luier van je broertje verschonen, daarna kan ik met je spelen. Wil jij helpen en zijn luier weggooien?’ ‘Sorry baby, ik ben nu even met je broer bezig. Ik kom zo bij je’ ‘Kijk je broertje eens naar je lachen, hij vind je heel lief!’ ‘Je broertje is aan het huilen, misschien wil hij zijn speentje. Kun jij die aan hem geven?’ Dat soort dingen 😊 Vergeleken met een baby lijken ze al zo groot, maar ze kunnen nog niet onder woorden brengen hoe ze zich voelen, dus dat doen ze door boos te worden. Probeer te helpen en begrip te tonen, geduldig blijven is soms moeilijk, maar dingen als straffen/time outs begrijpen ze echt nog niet (en ben ik sowieso geen voorstander van).

Lastige fase! Ik merk hier dat 2/3 keer goed op je strepen staan en blijven bij wat je hebt gezegd helpt, na die 2/3 keer weet hij het wel. Beweeg je 1 keer mee dan gaat die de volgende keer weer die grens opzoeken. Dus even een paar keer door het geschreeuw heen. Mbt jong zusje herken ik Jellyfish; geen jaloezie hier (jong zusje 4 mnd). Wel vind hij het fantastisch om te helpen met speen aangeven etc. Hier probeer ik hem er gewoon in te betrekken, maar ook de grenzen aan te geven.