Ervaring ziekenhuis bij miskraam

Hi , wat vervelend nieuws ! Maar ik denk dat het overal het zelfde gaat . Ik was 27 zwanger toen bleek dat mijn zoontje was overleden in m'n buik . Dus kreeg ook een afspraak om de bevalling in te leiden . Ik lag dus ook gewoon op de kraam afdeling tussen allemaal moeders met hun pas geboren kindje ! Ik heb daar nog steeds altijd verdriet van dat dat op die manier gaat ! Ik wens jouw heel veel sterkte komende tijd .

Jeetje, wat rot om te horen, wat moet dat heftig zijn geweest! 😢 Ik ben bang dat je gelijk hebt, maar ik voel zo de behoefte om toch iets met mijn gevoel van vandaag te doen..

Ja ik zou het zeker doen . En hopelijk gaat er dan toch iets veranderen in de toekomst..

Ik heb in 2020 ook een miskraam gehad. Van de verloskundige moest het zelf afkomen en dat gebeurde ook, alleen kreeg ik heel erge buikpijn en werd doorgestuurd naar het ziekenhuis. En idd ik zat ook tussen de zwangere te wachten. Het leek wel een eeuwigheid. Uiteindelijk bleek ik nog resten te hebben die verwijderd moesten worden. Daarna kom je dan weer in aanraking met zwangere als je naar huis gaat. Zeer vervelend en pijnlijk. Ik ga ervanuit dat het dus overal zo gaat helaas. Heel veel sterkte.

Ik heb hier zelf geen ervaring mee maar ik werk wel in een ziekenhuis dus ik hoop dat ik vanuit die hoek wat kan bijdragen. Het probleem is denk ik dat ziekenhuizen hier gek genoeg niet op zijn ingericht. En dan bedoel ik, je hebt specialistische afdelingen zoals gynaecologie en zwangerenpoli en een kraamafdeling met allerlei mensen die op dit gebied werken en van alles weten over zwangerschappen en problemen bij zwangerschappen. Maar qua ruimte hebben ze wellicht niet de moeite genomen of de mogelijkheid om voor verbroken zwangerschappen aparte stukjes in te richten op de afdelingen. Zodat je bepaalde confrontaties niet hebt. Het ziekenhuis waar ik werk is vrij groot en daar ben je niet snel voor controle wanneer je zwangerschap wel goed verloopt. Dus dat je daar in 1 wachtkamer zit is voor het ziekenhuis niet vreemd denk ik. Het is dus een lastig iets in hoeverre een ziekenhuis hier rekening mee wil en kan houden. Ik vind het erg vervelend om te horen dat dit wel door meerdere mensen wordt ervaren en ziekenhuizen hier geen rekening mee houden. Ik hoop dat dit in de toekomst toch anders geregeld zal worden. Als ik jou en de andere dames advies mag geven, je kunt een klacht indienen, maar ik weet niet of je hier veel verandering mee brengt. Wat wellicht wel kunt proberen is contact zoeken met https://www.knov.nl/ en bij hen het probleem kenbaar maken. Ik denk dat zij de partij kunnen zijn die met of voor je kunnen vechten om dit probleem aan te pakken. Niet voor jezelf maar voor anderen in de toekomst. Ik wens iedereen heel veel sterkte en kracht toe ♡

https://www.knov.nl/over-knov

info@knov.nl

Ik kan je niet helpen maar wel meegeven dat het in ons ziekenhuis vermoedelijk hetzelfde is. We waren er laatst met ons zoontje om gezien te worden door de kinderarts. We kwamen eerst op de poli, maar moesten door naar de kinderafdeling. Bij het weglopen van de balie liepen we een stel tegen het lijf, zonder kind en met nogal bedrukte gezichten. Kan me voorstellen dat zij óf een miskraam hadden óf überhaupt nog niet zwanger waren/kunnen worden. Toen zei ik ook tegen mijn man: wat moet dat confronterend zijn! M’n schoonzus moest laatst naar de gyn, voor heel iets anders, maar zat ook tussen de zwangeren. Ze zei: iedereen zat me aan te kijken (voor haar gevoel), want geen bolle buik, alleen, “iets ouder” etc etc. Dus je komt op dezelfde afdeling, bij dezelfde soort arts/specialisten, voor uiteenlopende problemen/zaken… Denk dat het niet helemaal te vermijden is. En een apart hoekje voor degene die voor minder fijne dingen komen, dan weet dus ook iedereen waarvoor je komt. Hier in het ziekenhuis is de kans dat je een bekende ziet best aanwezig.. zou ik denk ik ook ongemakkelijk vinden.

Ten eerste heel verdrietig dat je weer hebt moeten meemaken, sterkte!! Ik heb geen ervaring met een miskraam, maar wel heel veel met de ZH afdeling. En zoals hieronder genoemd, je loopt niet zomaar in het ZH rond dus ik hou ook rekening met de anderen, maar kan helaas mijn dikke buik niet verbergen. En je weet nooit wat er iemands andere dikke buik gebeurt.. Zou kijken of je hierover het gesprek kan aangaan ipv een klacht, want dat jij dit zo ervaart kan best waardevolle informatie zijn voor een ziekenhuis. Mochten ze dat niet willen dan kan een klacht altijd nog.

In 2021 bevallen van een stil geboren zoontje in de Corona tijd. Gelukkig deed het ziekenhuis niet moeilijk en mocht ik mijn man mee. We werden ook in een wachtkamer met zwangere dames gezet en de verloskundige afdeling was daar ook. Pfff wat een hel! Snap je heel goed. Ziekenhuizen hebben hier nog een slag in te maken. Sterkte 💕

Ik heb ook een miskraam gehad bij 6 weken na een ivf traject, wij wisten na 11 dagen al dat we zwanger waren, dus ik was zo'n 4,5 week heel gelukkig. Op de wc kreeg ik ineens heel veel bloed, daarna naar de spoed gyno geweest. Wij hadden geen ervaring, blue in alles. Toen lag ik daar en ging ze kijken, en toen zei ze gewoon hard en zonder emotie: "ja, idd ik zie niks meer". En ik lag daar te huilen met mn benen wijd op een stoel. "Je mag weer aankleden". Als je in zo'n staat hoort dat je geen kindje meer krijgt, dan ben je extreem verdrietig. Ik vind dat verplegers etc. hier echt wel wat meer empathie mogen tonen!!

Vrouwen die zoiets extreem verdrietig meemaken mogen ze ook gewoon even in een aparte kamer zetten. Dan kun je even ongegeneerd uithuilen. Een beetje begrip door het ziekenhuispersoneel lijkt mij menselijk?

Personeel zou inderdaad wel goed in moeten spelen op een situatie als deze.

Dat snap ik zeker! Maar aan de andere kant; ìedereen die je daar dan ziet, uit die kamer ziet komen, die wachtkamer in ziet gaan, weet dan wat er is. Als je het nog in stilte zelf wilt verwerken voor je het kenbaar maakt en óf je t überhaupt kenbaar wilt maken, is dan niet meer mogelijk… dan zouden ze het een op een andere afdeling moeten doen dan t ander ☺️

Ik heb zelf ook in zo'n soort gelijke situatie gezeten dus weet hoe vervelend het kan voelen.. toch vraag ik me af hoe je het voor je ziet; een afdeling met 'goede' zwangerschappen / afdeling met 'slechte' zwangerschappen? En wat als het slecht is en je hebt al een buik,, waar moet je dan heen? En zou je je prettig voelen in die 'miskramen hoek' waarvan mensen dus weten dat het 'slecht' gaat? Ook praktisch gezien; zou een ziekenhuis zoveel extra ruimte hiervoor moeten maken? Geen goed of fout, alleen Food for thought!! Ik wens je veel sterkte!

Thnx dames voor alle reacties en voor het meeleven! Morgen neem ik medicatie en daarna hoop ik het af te kunnen sluiten. Bedankt voor de tips ook, zeker die over het knov. Ik vind het echt waardevol om jullie reacties te horen. Niet eens alleen om de herkenning en het medeleven, maar het helpt ook relativeren. In eerste instantie was ik alleen maar boos op het ziekenhuis, nu zie ik ook wel in dat het organisatorisch niet zomaar even aan te passen is. Alles komt gewoon op 1 afdeling gynaecologie waar het druk is en (zo zag ik na een uur wachtkamer) lopende band werk is met vrouwen met uiteenlopende redenen. Het is niet logisch dat er een apart spreekuur zou zijn voor de minder gelukkige gevallen of een wachtkamer voor deze dames alleen. Wel denk ik dat het toch goed is om het gesprek hierover aan te gaan. Het kan zo ontzettend zwaar zijn voor een vrouw om zo blootgesteld te worden aan zwangere vrouwen als je zelf zoveel verdriet te verstouwen hebt. Misschien zou het een oplossing zijn om de optie aan te bieden om in de wachtkamer ernaast te gaan zitten, zodat je zelf een keuze kan maken of je daar gebruik van wilt maken. Alleen dat zou mij al hebben geholpen. Nogmaals, fijn om het hier even neer te hebben kunnen leggen, thnx!