Grote broer/ schuldgevoel

Hey mama's, Ik sta momenteel weer op het punt om te bevallen(39 weken) en ineens besluipt me zo'n enorm schuldgevoel. Vannacht voelde ik me heel onrustig en had pijn aan m'n rug dus ben gaan douchen (dit had ik ook bij de eerste, achteraf begon zo de bevalling) en ineens voelde ik me er zo slecht over. Wat als mijn zoontje het helemaal niet leuk vind straks om grote broer te zijn? Ik ben nu al een tijdje thuis in ziekteverlof geweest en hij heeft alle aandacht gehad, en dadelijk is het weer alles delen en een nieuw ritme vinden. We zitten momenteel na een periode van slecht slapen en slecht humeur net in super lekker vaarwater. Hij slaapt goed en door en is overdag ook weer vrolijk en zichzelf. Ik ben zo bang dat we dat nu weer gaan verpesten. Ik wil mijn zoontje niet te kort doen, en daar ben ik ineens heel bang voor. En tegelijkertijd voel ik me schuldig naar de baby dat ik zo denk. Ik heb vannacht In de douche echt even staan huilen en merk dat ik het moeilijk een plekje kan geven nu alles weer zo dichtbij komt. Mamas met meerdere kindjes die hier ervaring. Mee hebben? Hoe ging de overgang bij jullie?