Hebben meerdere mama’s dit?

Hier hetzelfde, volgens mij heel normaal en alleen maar goed dat ze op zichzelf kunnen slapen!

Dan ben ik al gerustgesteld dat er en ander mama is die dit ook ervaart. In mijn vrienden en familie kring vinden ze dit heel gek 😅.

Hier ook!

Mijn zoon kan ook niet bij ons in bed slapen. Hij wordt mega onrustig bij ons. Mocht het ooit nodig zijn dat we erbij blijven dam leg ik wel een matrasje op zijn kamer.

Hier hetzelfde! Soms jammer dat je haar zo niet kan helpen of dat ze niet rustig bij je ligt, maar waarschijnlijk vindt ze het alleen dus ook fijn. Dat is alleen maar handig voor haar!

Dit is ook een slim idee. Soms slaapt ze niet direct terug. Gister was zo’n nacht en dat was vreselijk. Wil wel eruit gehaald worden maar kan niet met mij slapen. Wellicht dat ik binnenkort ook maar een matrasje erbij zet zodat ik goed kan slapen

Het is inderdaad handig! Maar vaak wordt je wel uit bed geroepen meerdere keren soms (zoals vandaag voor het eerst 🫣🫣😫😫)

Hier ook hoor! Onze dochter had dat al best vroeg. Als newborn soms wel bij ons geslapen maar ik denk dat het na 3 a 4 weken al over was. Wilde echt haar eigen plekje en heeft dat nu nog. Ik vind het wel prima ☺️ Knuffelen doet ze ook niet lang, niet eens een minuut haha.

Hier ook herkenbaar! Slaapt het liefste in zijn eigen bedje, en bij ons in bed is het steeds draaien en niet slapen.

Hier ook! Alleen als hij ziek is wil hij bij mij in bed slapen maar anders maakt hij er een feestje van. Tijdens de lastige nachten lig ik er op een matras naast, dat geeft rust voor hem en valt hij lekker in slaap. Laatst las ik hier op het forum ergens dat ze het ledikantje naast het bed van de ouders hadden neergezet. Dat heb ik vorige week ook 2x gedaan. Hij heeft het ledikant van ikea, dus is licht. Zie je mij al gaan om 3 uur snachts sjouwen met dat ding? Maar we hebben allebei wel heerlijk geslapen zo. Ik weet ook niet zo goed wat de reden is maar ik zou op zoek gaan naar dingen die wel werken

Mijn dochter heeft nooit bij mij in bed willen slapen. Wel altijd in mijn armen, en dat deed ik heel vaak de eerste tijd, maar ‘‘s nachts wil ik ook wel een paar uurtjes pakken😉

Hier ook 😉

Hallo, lukt met onze jongen ook niet. En hij knuffelt wel graag, maar als hij echt boos en lastig is, wil hij ook niet aangeraakt worden. Ik heb al door dat onze nabije aanwezigheid voor hem voldoende is. Ik probeer daar zoveel mogelijk rekening mee te houden.

Hier ook!

Oh hier ook. Ze kan het uiteindelijk wel hoor maar is mega lang onrustig en in de nacht ook nog. Draait steeds, lijkt haar plek niet te kunnen vinden. Ze vindt het wel heel gezellig maar het resulteert in onrust voor ons beiden. Ze wil graag gekroeld worden maar wordt er soms ook juist door geactiveerd. Dusja. Geen succes hier. Mn ouders hebben pas voor het eerst een nacht op haar gepast en ze maakten ook de ‘fout’ door haar om 5 uur tussen hen in te leggen 😂 verschrikkelijk zeiden ze. Doen ze ook niet meer. Ik denk dat het normaal is. Soms denk ik dat ze ook mijn onrust dan voelt en niet in slaap kan komen

Onze oudste sliep altijd tussen ons in als hij ziek was. Onze jongste van bijna 2 jaar, vanaf het allereerste begin al niet. Hier krijgen we ook een ja als we vragen of hij in zijn eigen bedje wil slapen. Wanneer hij zich bijv echt niet lekker voelt leggen we een matras op zijn kamer en gaan er dan bij liggen. Hij voelt zich dan veilig en vertrouwd en gaat dan lekker liggen en slapen. In de periode dat onze oudste de slaapregressie met 2 jaar had (duurde ruim 3 maanden!) hebben we dit ook toegepast en adh daarvan zijn we ook niet bang dat hij hier echt aan gewend raakt. Hij (net zoals zijn oudere broer) weet gewoon dat dit enkel en alleen gebeurd wanneer hij bijv ziek is.

De mijne sliep vanaf 6 maanden niet in de kinderwagen, en slaapt enkel bij mij als ze ziek is ( 40 graden koorts) voor de rest slaapt ze prima in haar eigen bed…