Ik zit echt in de knoop, meiden.
Mijn man en ik zijn al 7 jaar samen, waarvan 5 jaar getrouwd. We hebben een zoontje en ik ben nu zwanger van ons tweede kindje. Vanaf het begin hebben we problemen op het gebied van seks. Problemen in de zin van dat het niet vaak gebeurt. Ik heb wel behoefte, maar mijn partner minder. In het begin van ons huwelijk hadden we soms wel 4 weken geen seks, dan 2 maanden, dan 4 maanden, dan 5 maanden... Ik heb vaak met hem hierover gepraat, maar het heeft niets opgeleverd. Zijn antwoord is altijd hetzelfde, dat hij van me houdt en me nog steeds leuk vindt, maar dat hij zelf ook niet weet waarom het zo weinig gebeurt. Vorig jaar hebben we onze grens bereikt; we hebben namelijk 7 maanden lang geen seks gehad. Ik ben altijd degene die de eerste stap zet, maar ik verwacht ook dat hij een keer initiatief toont en interesse toont. Maar dat gebeurt niet. We hebben alleen seks omdat IK het wil. Ik word er moedeloos, verdrietig en boos van. Ik heb er met hem over gepraat. De laatste keer dat we hierover hebben gesproken was een jaar geleden. Hij beloofde voor de zoveelste keer dat het zou verbeteren en dat hij zijn best zou doen, maar meiden, het komt niet goed. Het is altijd hetzelfde liedje. Ik word er moe van. Ik ben verdrietig. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Vorig jaar hebben we een serieus gesprek gehad, hij is toen naar de huisarts geweest en er zijn tests gedaan, maar er kwam niets vreemds uit.
Weet je, ik zou er helemaal vrede mee hebben als hij zou zeggen dat hij geen behoefte heeft aan seks en het niet wil. Dan zou ik dat accepteren. Maar nee, hij zegt dat hij van me houdt, me leuk vindt, maar we hebben bijna geen seks (eens in de 4/5/6 maanden). Er klopt iets niet. Het knaagt aan me en maakt me gek.
Ik ben er echt helemaal klaar mee. Wat zou de reden kunnen zijn? En meer dames die in soortgelijke situatie zitten?