Last van dysforische toeschietreflex

Ik geef morgen 6 weken borstvoeding. Verder gaat dat goed. Want vanaf het begin hapt en drinkt hij mega goed. Wel heb ik ook borstontsteking(en) gehad en nu helaas spruw. Maar dat trekt gelukkig weer weg.

Hoi Elianne, Vannacht heb ik precies hetzelfde gegoogled, want ik heb er ook last van. Soms erger dan anders… Ik kan er wel mee dealen, maar het voelt echt alsof alles even uit je wordt gezogen. Heel vaag gevoel.

Huhh nu je het zegt... Dacht dat het eerst kwam door mijn ks, maar nu ik.nog steeds na een paar weken een borst af en toe de druk er af moet halen herken ik denk ik wel je verhaal... Ik ga er ook eens op googlen... Twijfel of ik het wel of niet herken.

Jaaa ik heb dit gehad bij mijn eerste, vreselijk! Was alleen maar aan het janken tijdens het voeden en ik begon ook echt op te zien tegen het voeden. Ben destijds na 28 dagen gestopt en ik werd zo’n leuker mens daarna.

Ik heb dit ook gehad en in combinatie met het slaaptekort heb ik toen besloten na drie weken dat ik ging overstappen naar kunstvoeding. Ik ben nog steeds blij met de keuze die ik heb gemaakt aangezien ik nu veel meer rust in mijn lijf en hoofd heb en meer van dingen kan genieten. Ik voelde me eerst echt heel schuldig tegenover mijn meisje en vond het ergens een beetje egoïstisch. Maar als je je niet chill voelt dan voelt je kindje dat natuurlijk ook aan. Happy mom, happy baby. Of dat nu met borstvoeding is of met kunstvoeding. 🤍

Ja precies, heel raar gevoel. Nu ik het weet, vind ik het makkelijker. Weet nu waar het vandaan komt.

Ja dat heb ik ook. Wat denk ik helpt is echt goed op eten letten. Er zijn veel producten die dopamine verhogend zijn. Eiwitrijke en vette producten als kip, vis, noten, avocado.

Daar had ik helemaal nog niet naar gekeken. Bedankt voor de tip!

Ik herken dit deels. Maar ik denk dat het bij mij door overstimulatie komt. Ik had dit voor de baby ook al. Alleen dan kun je het voorkomen natuurlijk. Ik voel me zo leeg en verdrietig dan. Meer als ik kolf dan dat ze bij me drinkt. Ik dacht dat het ook te maken had met een overvloed van oxcitocine, dat het in het begin fijn is en dat je na een tijdje teveel van dit stofje krijgt waardoor je negatieve gevoelens kan krijgen?? Ik blijf wel borstvoeding geven omdat het alleen aan het begin vervelend is en dit vind ik wel te overkomen. Ze groeit er goed op, je hebt het altijd bij je en je hoeft het niet te kopen. Allemaal voordelen. Maar als die voordelen niet opwegen tegen je negatieve gevoel, dan zou ik wel overstappen hoor. Misschien is borstvoeding vaak wel het beste voor je kindje, ik zou me niet schuldig voelen naar haar als ik er mee zou stoppen. Zeker niet als je jezelf er stukken beter door zou voelen. Dat euforische gevoel wat anderen hebben met, oh wat een heerlijk moment met mn baby, dat heb ik niet. Zo jammer vind ik dat. En daarbij kan ik me niet ontspannen tijdens het voeden, ook omdat ik altijd een schuldgevoel krijg als ik stil zit en niet productief ben. Dus daar moet ik nog aan wennen 😅

Vooral twee kolven tegelijkertijd is een ramp :( ik wist trouwens niet dat dit echt een naam had. Thnx voor het delen van je ervaring.

Vervelend dat jij je ook zo leeg en verdrietig voelt dan. Als je het voor je kindje ook al had, is de kans inderdaad groot dat het daar vandaan komt. Dat over oxcitocine zou ik niet weten. Maar het zou goed kunnen. Heb jij er maar een keer last van ook het begin met voeden? En hoe lang duurt dat dan? Merk dat ik meerdere toeschietreflexen heb. Vooral als hij dan even los laat en weer aanhapt. Heb het soms wel 3 of 4 keer tijdens een voeding. Maar wisselt wel erg. Gelukkig is het gevoel na het voeden echt weg. En kan ik weer van m’n zoontje genieten die me dan vrolijk zit aan te kijken.

Oh joh. Dat is wel shit dat je het tussendoor ook hebt! Dat heb ik niet. Zodra mn kindje aanhapt en ik nog veel voel heb ik dat gevoel, na 2 minuten verdwijnt het en lijkt mn tepel ongevoeliger geworden. Dat had ik voor de baby niet. Dan moest er gewoon niet aangezeten worden. Misschien ontstaat er wel eelt ofzo op waardoor het voor mij minder vervelend zal worden omdat die overstimulatie er dan niet meer is. Dus ik denk niet dat ik heb wat jij hebt. Dat lijkt me wel echt heel shit dat je dat tussendoor ook nog hebt. Het voelt als een heel kwetsbaar moment voor mij. Ik weet niet of jij dat ook zo ervaart? Zo naakt en leeg en eenzaam en kwetsbaar. Misschien is het wel heel anders bij jou aangezien we denk ik iets anders hebben met wellicht hetzelfde effect. Wel heel fijn voor je dat het na het voeden ook echt weg is. Anders wordt het wel heel zwaar! Al is dit gevoel 7-10x per dag hebben ook geen pretje natuurlijk :(

Het is inderdaad dan wel iets anders denk ik. Bij mij is m’n tepel niet gevoelig. Maar is het echt door het toeschietreflex. Maar effect lijkt wel hetzelfde dan denk ik. Al zal het voor iedereen wel iets anders zijn. Vind het lastig te omschrijven. Maar voel me inderdaad op zo’n moment heel leeg, soms wat verdrietig of eenzaam, nare gedachtes en kleine dingen lijken op zo’n moment heel groot, vervelend of erg in m’n hoofd.

Heb je soms een oxytocine injectie gehad tijdens de bevalling? Ik herken je gevoel heel erg van na mijn eerste, er speelde toen nog meer dus bij mij ging het wel over in een PPD, ik denk hormonaal. Nu met mijn tweede expliciet gevraagd geen injectie te geven, was ook niet nodig en een heel andere ervaring ook qua borstvoeding.

Nee, had genoemd dat ik deze alleen wilde als het echt nodig was. Maar was gelukkig ook niet nodig. Had dit gevraagd omdat mijn nicht een soort gelijk iets had mee gemaakt. En daarom bij de tweede deze ook echt niet wilde. Dus was blij dat het niet nodig was.