Mental breakdown

Negeren is het enige dat je kan doen, anders leren ze dat het helpt. Hier een dochter die dat ook soms doet.

Herkenbaar, ik denk een voorproefje van de peuterpuberteit. Ik heb er zelf voor gekozen om het niet te negeren. Ik ga er rustig naast zitten en benoem wat ik zie. Vaak dat ze heel boos/verdrietig zijn etc en dat dat mag en prima is. Wil niet zeggen dat ze dan alsnog hun zin krijgen. In mijn eigen opleiding altijd geleerd om emoties te benoemen en niet te negeren. Heb er een paar boeken over gelezen en ik voel me prettig bij deze aanpak. Na even kletsen keert de rust vaak snel weer terug. Ik wil hiermee niet zeggen dat dit de beste aanpak is, maar alleen wat je ook nog kan proberen.