Niet op 1 lijn met partner

*juist wel de handvaten moet aanleren

Dit klinkt als een heel ambetante en frustrerend situatie 🫣 Heb je al eens gesproken met je partner voor een middelweg? Iets waarbij jij en je partner je comfortabel bij zou voelen. Zoals vrij rondlopen, maar bij jullie blijven en enkel bepaalde dingen aanraken. Na x aantal waarschuwingen toch in de kar... Of wat wij soms doen, is dat als ikzelf ze vrijer wil laten, moet ik ze ook in de gaten houden en achterna zitten indien nodig, terwijl mijn man zich dan focust op de boodschappen en het eigenlijke doel van de uitstap. Het is sowieso niet gemakkelijk als jullie het er niet over eens zijn, maar jullie komen er wel uit. 🙂

Hij vind het oké dat hij overal aanzit. “ hij maakt toch niks kapot” is dan zijn antwoordt. Hij blijft volhouden dat kinderen op deze leeftijd juist aan alles willen zitten en dat dat over een aantal jaren vervaagd. Maar dit motiveert mij niet om samen weg te gaan want ik vind dat hij gewoon netjes bij ons moet blijven als we ergens heengaan. Het is toch geen speeltuin? Hij geniet ervan om hem te laten ontdekken ( prima voor hem) maar ik vind dat dit zeker kan maar niet overal waar hij maar wilt.

Denk toch proberen op 1 lijn te komen. Mijn zoon mag zeker dingen ontdekken, maar er zijn een paar harde grenzen. Die harde nee's zijn mijn partner en ik het wel over eens. Ik denk zelf nl dat het meer uitmaakt dat je elke keer dezelfde regels hanteert, dan dat daar elke keer in gewisseld wordt. En dan bedoel ik als jullie samen uitgaan en als je thuis bent, dat dan elke keer de regels hetzelfde zijn. Ik denk namelijk dat die kleine dondersteentjes van ons wel goed doorhebben dat de regels bij opa & oma etc anders zijn.

Hoi, wat lastig dat jullie het oneens zijn. Voor jullie, maar ook vooral voor je peutertje! Iemand moet bepalen in het gezin. En als jullie dat niet samen als een team doen, dan gaat je zoontje zelf bepalend zijn. Los van wat wij belangrijk vinden (vrijer bewegen als we op pad zijn of juist dichtbij ons houden) is het belangrijk dat je vriend en jij veelal dezelfde 'regels' hanteren en dit in alles uitstralen. Als je hierin beide niet congruent bent en de eensgezindheid ook niet echt doorvoelt, dan voelt je zoontje de onduidelijkheid en kan hij zich losbandiger gedragen omdat de wereld te vaag voor hem is. Jullie moeten hem samen de kaders van de wereld bieden. Anders wordt de wereld te groot en te vaag en verliest je kindje het overzicht. Karin Polak is een opvoedkundige die zich baseert op de visie van Pickler en onwijs veel praktijkervaring heeft. Persoonlijk heb ik hier veel aan en veel geleerd over hoe te communiceren naar mijn kleine. Misschien heb je er iets aan om eens met haar als professional te bellen? Onze meningen over de juiste werkwijze m.b.t. je zoontje doen er denk ik niet echt toe. Het gaat erom dat je vriend en jij op 1 lijn liggen en duidelijkheid bieden aan je zoontje. Althans, dat denk ik. Hierbij de gegevens van Karin. Baadt het niet, schaadt het niet! https://www.visjeinhetwater.nl/voor-ouders/opgroeicoach

Probeer gezamelijke regels te jagen die voor jullie beiden werken wanneer jullie samen weg gaan. Verder zijn het jou regels als hij met jou alleen weg gaat en geld dat natuurlijk voor je vriend ook. Mijn ex en ik zijn het ook niet eens over alle regels. We zijn het eens over de basisregels. En helaas zal dat altijd zo blijven. Ik ben van regels en structuur. Waar ik makkelijker in ben is hij heel streng/strikt en andersom ook. Gelukkig hebben we de basisregels vast gelegd in ons ouderschapsplan. Anders zou er het nog meer problemen veroorzaken. Helaas wonen we nog steeds in 1 huis omdat een nieuwe huurwoning niet zomaar te krijgen is. En we beide niemand hebben waar we terecht kunnen. En voorrang krijgen voor een woning krijg je niet meer.

Vraagje: hoe leert een kind handvatten als een kind niet ervaart waar de grenzen liggen? Natuurlijk is het niet leuk als je kind overal aan zit. Maar denk juist dat jullie daarin op een lijn moeten komen. Bijv: wat doen we als hij probeert weg te lopen, hoe spreken we hem aan als hij breekbare dingen aanraakt? Ikzelf voelde me fijner om onze dochter continue in een buggy/winkelwagen te houden. Omdat het ook gewoon makkelijker is. Maar mijn man gaf aan dat zij op die manier juist geen grenzen leerde.