Hoi iedereen!
Mijn zoontje van bijna 18 maanden is altijd heel nieuwsgierig geweest. Vanaf enkele weken na zijn geboorte had hij FOMO waardoor hij dus liever wakker bleef en alles te ervaren dan te slapen. Na wat maanden kregen we stilaan wat meer routine gelukkig en hij slaapt meestal door sinds hij 13 maanden is. Super!
Nu merken we dat hij door een sprongetje gaat en de slaapregressie opkomt waardoor hij veel nood heeft aan knuffels en nabijheid. Geen enkel probleem natuurlijk, een tijdje hebben we hem weer in slaap gewiegd of bij hem geslapen (groot bed naast ledikant in zijn kamer).
Echter, sinds 2 dagen proberen we om hem moe maar wakker na zijn flesje weg te leggen. Hij weent/zeurt dan eventjes (0-5 minuten) en legt zich dan neer. Vervolgens slaapt hij weer de nacht door (of een middagdutje van 2h).
Is dit gezond voor de kleine man? Zijn er nog mama's die het op deze manier aanpakken? Of is even laten huilen echt not done? Ik merk dat ik het echt best moeilijk vind namelijk maar dat ik ook merk dat het precies wel werkt? Ik ben bijna 28 weken zwanger van zoontje nummer 2 dus ik moet natuurlijk wel wat werken aan een slaap routine waar we als gezin van 4 binnenkort in kunnen blijven draaien. Of zijn het mijn zwangerschapshormonen die me zo emotioneel maken als hij wat huilt voor hij zich neerlegt.
Sorry voor het lange bericht! Ik hoop alvast op wat herkenning 🙈 foto voor de leuk