Oke beetje ongemakkelijk topic, maar ik merk dat dat het me toch erg dwars zit. Ik heb een prachtige dochter van 1,5. Tijdens de bevalling toen ben ik flink uitgescheurd (totaal ruptuur) en helaas lieten de hechtingen deels los door infectie. Het gevolg: de boel staat wagenwijd open. 馃檮 netjes naar de bekkenbodem therapeut gegaan en oefeningen gedaan. Bekkenbodem was daarna weer prima in orde aldus de therapeut (en ik was blij dat ik het urineverlies ook wat onder controle had).
Nou eind goed al goed dacht ik. Je moet er toch wat voor over hebben om een kind op de wereld te zetten en voorheen was alles juist veels te nauw. Nou ik weet het dus even niet... Ik heb er last van.
Om maar niet te spreken over hoe lelijk ik het daar beneden vind is het echt ongemakkelijk. Tampons hebben geen zin, alles lekt er naast. Dat geld ook voor maandverband. Ik blijf nieuw ondergoed kopen 馃槥
Ik heb soms last van vaginale scheetjes. Ik word er zo benauwd van als ik op het werk ben en ik voel dat er lucht zit. Ik durf me amper nog te bewegen soms.
En dan natuurlijk als laatste het seks dingetje... Ik voel namelijk amper meer wat. Penetratie is werkelijk niet stimulerend meer op wat voor manier we het ook hebben geprobeerd. Ik ben wel dankbaar dat mijn man gelukkig nog wel kan genieten, maar voor mij is er echt niks meer aan.
Meer mamma's met zulke problemen? Wat moet je met zoiets? Gewoon accepteren. Het maakt me soms wel erg verdrietig.