Ik heb een hele vrije dochter. Speelt graag met kindjes en bij volwassenen is het na even wennen vaak ook geen probleem meer.
Bakenen jullie dit wel eens af? Hier hebben andere kindjes er niet altijd behoefte aan en vind het moeilijk wat je dan doet en of je wat doet. Nu wordt ze ook vaak ontmoedigd terwijl ze het echt lief bedoeld. Ze is best goeiig. Maar soms echt sip bij een afwijzing (Nog wel🫣)
Vb: gisteren ging ze naast een kindje van jaar of 8 zitten en gaf ze stokjes aan in de speeltuin. Het kindje zei ik wil alleen spelen. En gaf haar uiteindelijk een duw. Ik heb niet ingegrepen maar dit gebeurd best vaak.