Vrijstaand wonen

Hoi! Wij zijn sinds 6 weken vanuit de binnenstad van Alkmaar verhuisd naar een durp 10 minuten verder op. Ik moet zelf vooral wennen aan de nieuwe omgeving, de kleine vindt het heerlijk en geniet van de grote tuin😂 En wat je hier merkt, en dat zal ook gerust daar, die mensen van 80 wonen er niet meer voor jaaaaaaren, en daarvoor in de plaats komen jonge gezinnen zoals jullie. 😊

Ik heb opgegroeid in een vrijstaand huis met een flinke lap grond er omheen. Ik had wel 500m verderop een buurmeisje wonen waar ik soms heen ging. Ik vind het persoonlijk geweldig opgroeien daar, maar kon ook goed alleen spelen. Verder kwamen er genoeg schoolvriendinnetjes over de vloer. Ik zou me er niet te druk om maken. ☺️

Ik ben zelf opgegroeid in een vrijstaand huis met grote tuin rondom. Hier heb ik hele goede herinneringen opgedaan! Vriendinnen kwamen veel bij mij op bezoek, ze vonden het heerlijk om buiten te kunnen spelen bij mij en we hadden een groot huis om in te ravotten. Ze kwamen gewoon mee buiten schooltijd om. Wel was het op flinke fietsafstand, maar mijn vader was altijd thuis, dus dat was mijn taxichauffeur. Als ik bij mijn vriendinnetjes speelde, vond ik het stadse gevoel in een woonwijk ook wel lekker. Alles op loopafstand, veel kinderen en speelplekken. Maar ik blijf een echt buitenkind, nu nog steeds. Altijd blij om thuis te komen in het groen en rust. Het zal allebei zijn voor en nadelen hebben.

Zelf opgegroeit in een vrijstaandhuis waar bijna geen kinderen woonden. Hier totaal geen hinder aan ondervonden. Als ik ergens wou spelen dan zorgden mijn ouders er voor dat ik gebracht en gehaald werd. Vroeg dus wel wat van hun maar zo had ik toch veel contact met vriendinnetjes

Ach je buren gaan ook niet lang meer mee waarschijnlijk dus dan komt er vast een gezin in 🫣😂

Wij wonen buitenaf, wel tegenover de school en op 10 minuutjes fietsen van het centrum. Wel wat kindjes in de buurt, maar niet direct van B zn leeftijd. Ik zie vooral hoe blij hij is; heerlijk buiten spelen. Met z’n looptrekker rond, in de zandbak, alles ontdekken, super veel trekkers om te kijken (o wauw! Tra-tor!). Heb er eigenlijk niet over gedacht of het “zielig” zou zijn… mn man is in dit huis opgegroeid en woonde later ook elders buitenaf.

Ik ben zelf op een boerderij opgegroeid, maar ook deels in een stad en een drukke bebouwde kom. Mijn fijnste herinneringen gaan uit naar de tijd op de boerderij, heerlijk buiten, veel natuur en vriendinnetjes kwamen ook gewoon bij ons thuis of wij daar. Maar altijd lekker buiten. Wij wonen nu ook net buiten de dorpskern. In deze jonge leeftijd (de oudste is net vier, net basisschool) gaat mijn dochter nog echt niet zelf op pad, dus stad of rustig dorp maakt dat niet uit.

Ah wat heerlijk dat jullie deze kans hebben! Wij wonen tussen 2 dorpen in, afgelegen, eerste buren (ook 80+) zijn op 100 meter afstand. Onze dochter vind het heerlijk om in de natuur lekker te spelen, lopen, op onderzoek uit. Ik denk als je zo opgroeit (in een rustig stuk zonder andere jonge kids) dat je niet beter weet. Kinderen passen zich heel makkelijk aan en je kan altijd het nog opzoeken. Ik zou er voor gaan!

Geen ervaring, maar wat een mooie kans! Wij wonen in een drukke straat, met luidruchtige buren. En genoeg gillende kinderen om ons heen. Ik word er echt knettergek van 😅. Ik vind het juist zielig dat m’n dochter na een drukke opvang dag, niet thuis lekker tot rust kan komen. En wij dus ook niet. Wij wandelen veel om onze rust momentjes te pakken, maar wat lijkt het me heerlijk om niet het huis uit te hoeven vluchten. Jij zult je zoontje een heerlijk, veilig, rustig thuishaven geven. Kan mij niet anders voorstellen dat dat heel fijn moet zijn 🥰

Hoi wij wonen nu toevallig 2 jaar heel ver weg achteraf in een heel klein dorpje met nog niet eens een winkel. Wel een kleine school waarop zo’n 30 kinderen zitten van groep 1-8. Mijn man heeft ook altijd zo gewoond en is daardoor een beetje ‘verwend’ geraakt en hem zou je niet blij maken met bijv een hele kleine tuin omringd door schuttingen, mensen en lawaai. Ik ben heel vaak verhuisd en weet hoe het van beide is. Ik voel me soms ook ‘schuldig’ dat hij geen buurkinderen dichtbij zal hebben, en twijfel ik nog steeds om weer dichter naar de bewoonde wereld te gaan. Maar aan de andere kant wonen wij nu zo prachtig in alle rust. Mijn zoontje is iedere dag buiten in de natuur. We hebben kippen en schapen en het doet hem zo goed. Dus ik snap je dilemma, en ik vind dat er nog steeds voor en nadelen aan zitten. Maar dat heb je ook in een dorp met veel buren en kinderen.